Amor vacui

Obraz Bunchō Taniego w stylu zen, okres Edo

Amor vacui (łac. „upodobanie pustki”[1]) – tendencja do ograniczania ilości niepotrzebnych elementów w dziele sztuki lub otaczającej przestrzeni, upodobanie do dużych, niezapełnionych powierzchni i estetycznego minimalizmu[1][2], charakterystyczna m.in. dla estetyki japońskiej[2].

Przypisy

  1. ↑ a b amor vacui, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2020-06-09].
  2. ↑ a b Paulina Kluz, „Horror vacui”, czy „amor vacui” – kilka refleksji nad stosunkiem do pustki - Czy wiesz, że - Wirtualne Muzea Małopolski, muzea.malopolska.pl [dostęp 2020-06-09].

Media użyte na tej stronie

Tani Buncho Zen landscape.jpg
Japanese Zen Landcape Painting. Scroll Size 57" X 14". PAINTING SIZE 41" X 11"