Amortyzacja rowerowa

Ten artykuł od 2013-12 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Amortyzacja zamontowana w przednim widelcu

Amortyzacja jest spotykana w rowerach MTB, oraz turystycznych. Ma ona na celu zwiększenie komfortu jazdy, poprawy przyczepności i bezpieczeństwa w nierównym terenie.^[1] Amortyzatory rowerowe łączą funkcję, które w układzie zawieszenia samochodu pełnią amortyzator oraz sprężyny. W zależności od zastosowanych technologii amortyzatory można podzielić na olejowe, powietrzne, elastomerowe oraz sprężynowe. Istnieją również amortyzatory wykorzystujące więcej niż jedną technologię, np.: SR Suntour XCR posiada sprężynę oraz elastomery. Wiele amortyzatorów posiada niezależne systemy pozwalające na ugięcie oraz spowolnienie wybicie amortyzatora, tzw. tłumienie odbicia (np. RockShox Sid i Reba – sprężyna powietrzna oraz tłumienie olejowe).

Amortyzatory montuje się na widelcu przednim, tylnym, lub w centralnym punkcie ramy, pomiędzy widelcem tylnym, a górną lub dolną rurą ramy. Istnieją również amortyzowane sztyce i mostki, jednak nie są tak popularne jak amortyzowane widelce i dampery. Rolę amortyzatora pełnią również opony.

Rowery przystosowane do montażu amortyzatorów na tylnym widelcu, są w tym celu specjalnie skonstruowane. Najczęściej spotyka się amortyzowany przedni widelec, z powodu prostoty tego rozwiązania i braku konieczności przekonstruowywania ramy roweru, ramy z amortyzatorem tylnym (damperem) są rzadsze, ale dość popularne w kolarstwie górskim.

Widelec amortyzowany

Widelce amortyzowane, potocznie nazywane po prostu amortyzatorami lub skrótowo amorami, są najczęściej używanym rodzajem amortyzacji w rowerach. Występują głównie w rowerach górskich (MTB), jednak można je spotkać w rowerach trekkingowych, gdzie pełnią jedynie funkcję zwiększenia komfortu jazdy. Widelce amortyzowane mogą mieć od 50 mm do 300 mm skoku (długości, o jaką dolne i górne golenie mogą się zbliżyć przy maksymalnym ściśnięciu widelca). W zależności od skoku, amortyzatory przeznaczone są do różnych dyscyplin:

• 50-100 mm - rowery trekkingowe i turystyczne
• 80-130 mm - rowery cross country (XC)
• 130-140 mm - rowery trail
• 150-170 mm - rowery enduro i all-mountain (AM)
• 180-300 mm - rowery zjazdowe (DH) i freeride (FR), skok powyżej 200mm jest rzadkością
• 80-130 mm - rowery dirtowe (DJ) i slopestyle.^[2]

Damper

Dampery, czyli amortyzatory tylne mają mniejszy skok, niż widelce amortyzowane ze względu na sposób działania zawieszenia; w przeciwieństwie do widelca, damper nie jest przymocowany bezpośrednio do piasty, tylko do dwóch części ramy, połączonych łożyskami, które pozwalają na przemieszczenie tylnego koła w zależności od napotkanego terenu. Skok dampera zależny jest od konstrukcji ramy i stosowanego przełożenia zawieszenia (stosunku kompresji dampera do przemieszczenia osi tylnego koła), skok zawieszenia jest zwykle podobny do skoku widelca w danym rowerze.

Przypisy