Amos Gitaj

Amos Gitaj

Prawdziwe imię i nazwisko	עמוס גיתאי
Data i miejsce urodzenia	11 października 1950 Hajfa
Zawód	reżyser, scenarzysta, producent filmowy
Współmałżonek	Riwka Gitaj (od 1980)
Lata aktywności	od 1973

Amos Gitaj, hebr. עמוס גיתאי (ur. 11 października 1950 w Hajfie) – izraelski reżyser, scenarzysta i producent filmowy.

Życiorys

Syn wybitnego architekta Munio Weinrauba, związanego ze szkołą Bauhausu, oraz nauczycielki Efratii Margalit. Studiował architekturę na Politechnice Technion w Hajfie i na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley. Brał udział w wojnie Jom Kipur w 1973.

Często pracuje we Francji, a w jego filmach chętnie występują gwiazdy światowego formatu, m.in. Jeanne Moreau, Juliette Binoche, Natalie Portman, Rosamund Pike czy Hanna Schygulla.

Zasiadał w jury konkursu głównego na 62. MFF w Wenecji (2005).

Filmografia

Reżyser

• 1986: Esther
• 1989: Berlin-Jerozolima (Berlin-Yerushalaim)
• 1996: Milim
• 1998: Dzień po dniu (Yom Yom)
• 1999: Kadosz (Kadosh)
• 2000: Kippur
• 2001: Eden
• 2002: 11.09.01 – segment "Izrael"
• 2002: Droga ku wolności (Kedma)
• 2003: Opowieści z sąsiedztwa (Alila)
• 2004: Hotel "Ziemia Obiecana" (Promised Land)
• 2005: Free Zone
• 2007: Kocham kino (Chacun son cinéma) – segment "Dybuk z Hajfy"
• 2007: W zawieszeniu (Disengagement)
• 2008: Pewnego dnia zrozumiesz (Plus tard)
• 2009: Carmel
• 2010: Róże na kredyt (Roses à crédit)
• 2012: Kołysanka dla mojego ojca (Lullaby to My Father) – dokumentalny
• 2013: Ana Arabia
• 2013: Venice 70: Future Reloaded – segment
• 2014: Tsili
• 2015: Rabin – ostatni dzień (Rabin: The Last Day)
• 2017: Zachodni brzeg Jordanu (West of the Jordan River) – dokumentalny
• 2018: Tramwaj w Jerozolimie (A Tramway in Jerusalem)
• 2020: Lajla w Hajfie (Laila in Haifa)^[1][2]

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Amos Gitaj w bazie IMDb (ang.)
• Amos Gitaj w bazie Filmweb