Amphicar
| ||
 (c) I, Dontworry, CC-BY-SA-3.0 Amphicar | ||
| Inne nazwy | Amphicar Model 770 | |
| Producent | Quandt Group | |
| Projektant | Hanns Trippel | |
| Okres produkcji | 1961-1968 | |
| Miejsce produkcji |  Niemcy, Lubeka Niemcy, Borsigwalde | |
| Dane techniczne | ||
| Typy nadwozia | 2-drzwiowy kabriolet amfibia | |
| Silniki | 1,1 R4 (Triumph) | |
| Skrzynia biegów | 4-biegowa manualna | |
| Napęd | tylny | |
| Długość | 4343 mm | |
| Szerokość | 1575 mm | |
| Wysokość | 1524 mm | |
| Rozstaw osi | 2134 mm | |
| Masa własna | 1054 kg | |
| Zbiornik paliwa | 49,7 l | |
| Liczba miejsc | 4 | |
| Dane dodatkowe | ||
| Pokrewne | Gibbs Aquada Gibbs Humdinga Gibbs Quadski VW typ 166 Schwimmwagen DUKW | |
Amphicar (Amphicar Model 770[1]) – jedna z pierwszych masowo produkowanych amfibii.
Historia
Trafiła do sprzedaży w 1961. Została zaprojektowana przez Niemca Hannsa Trippela i była produkowana przez firmę Quandt Group w Lubece i Borsigwalde. Nazwa pochodzi od amfibii (ang. amphibious) i samochodu (ang. car). Wyprodukowano 4000 sztuk, z których większość trafiła do Stanów Zjednoczonych. Choć w porównaniu do innych samochodów jej popularność była skromna, to jest jedną z najbardziej cenionych amfibii cywilnych[2].
Wygląd
Przód amphicara jest lekko spiczasty i ścięty pod ostrym kątem. Koła ustawione są nisko gdy pojazd stoi na suchym lądzie. Przednie i tylne zderzaki są osadzone dość nisko. Jednoczęściowa szyba jest zakrzywiona. Składany dach pozwala zakwalifikować ten typ nadwozia jako kabriolet. Na wodzie pojazd porusza się za pomocą bliźniaczych śrub napędowych. Pojazd wykonano z miękkiej stali[2].
Dane techniczne
Rzędowy silnik o pojemności 1,1 litra pochodzi z Triumpha Heralda 1200. W prototypach testowano wiele silników, ale silnik Triumpha był najlepszy pod względem wydajności, wagi, płynnej pracy na lądzie i na wodzie i niezawodności. Amhpicar miał moc 43 KM (32 kW) przy 4750 obr./min. Pojazd ten może osiągnąć prędkość 7 węzłów i około 110 km/h. Sterowanie w wodzie odbywa się, podobnie jak na lądzie, poprzez skręcenie przednich kół, przez co jest mniej zwrotny od konwencjonalnych łodzi[3]. Aby podróżować po wodzie amphicarem należy posiadać specjalną licencję[4].
Popularność
W 1965 dwa amphicary z powodzeniem przepłynęły rzekę Jukon[5].
Amphicar występował w wielu filmach takich jak: Rotten to the Core (1965), The Sandwich Man (1966), The President's Analist (1967), Inspector Clouseau (1968), Femina Ridens (1969), Savannah Smiles (1982), Pontiac Moon (1994) oraz w 5. odcinku 4. serii serialu Rewolwer i melonik w 1965 roku.
W 2014 amphicar w 11. sezonie programu motoryzacyjnego Fani czterech kółek prowadzonego przez Mike'a Brewera i Edda China przeszedł renowację[6].
Przypisy
- ↑ Cadrew Basil. Daily Express Review of the 1966 Motor Show. „Beaverbrook Newspapers Ltd.”, 1966. Londyn.
- ↑ a b Amphicars in the News (ang.). amphicar.com. [dostęp 2015-02-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-18)].
- ↑ Tony Davis: Extra Lemon !. Syndey: Bantam, 2005, s. 147. ISBN 1-86325-550-8.
- ↑ WheelerDealersTV: How To Legalize An Amphicar – Wheeler Dealers – YouTube (ang.). Youtube.
- ↑ Amphicar and Yukon. „Automobile quarterly”. 35 (1), 1965.
- ↑ Wheeler Dealers: Meet the Amphicar (ang.). Velocity.
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Autor: Thesupermat, Licencja: CC BY-SA 3.0
Amphicar 770
Autor: Charles01, Licencja: CC BY-SA 3.0
The underside of the Amphicar from beneath, showing (if darkly) the propellers under the car and the exhaust pipe emerging from halfway up the body work.
Autor: Neodarkshadow, Licencja: CC BY-SA 3.0
Amphicar gearbox manufacturers cutaway. It had 4 forward going gears and one reverse, with an option to shift power to the propellers mounted on to the back of the vehicle while on water.
Autor: user:Enslin, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Amphicar in Stuttgart-Hafen 18. Juni 2005
Autor: Lars-Göran Lindgren Sweden, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Amphicar Cabriolet 1963