Amulet
 | Ten artykuł od 2018-05 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Amulet (łac. amuletum[1]) – osobisty przedmiot o charakterze magicznym, z przypisywanym mu działaniem ochronnym[1], posiadający różny kształt i formę, nawiązujący do symboliki lub bóstwa, części ludzkiego ciała, motywu roślinnego, czy zwierzęcego. Także w formie tabliczki z napisem[2].
Często drobny przedmiot, pochodzenia naturalnego lub wytworzony, służący do magicznej obrony przed złymi duchami, ludźmi lub nieszczęściami: noszone na ciele lub na odzieży krzyże, pierścienie, łańcuchy, czasem figurki, również wkładane do grobu zmarłym. Amulet ma długą tradycję, znany jest na całym świecie, przybiera różne formy. Odgrywa istotną rolę w religiach pierwotnych (zbliżony do idoli).
W chrześcijaństwie noszenie takich przedmiotów i wiara w ich moc stanowi grzech przeciwko pierwszemu przykazaniu. Pod koniec IV wieku synod w Laodycei nakazywał wykluczanie osób noszących amulety ze społeczności wiernych[3].
Zobacz też
- talizman
- palladion
- amulety starożytnego Egiptu
- „oko Fatimy” (nazar) oraz „ręka Fatimy” (chamsa)
- krzyż św. Benedykta, Cudowny Medalik
Przypisy
- ↑ a b Władysław Kopaliński: amulet. W: Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych [on-line]. slownik-online.pl. [dostęp 2015-01-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-07-02)].
- ↑ Zabobony, czary i magia w Kościele starożytnym (red. Monika Ożóg, Norbert Widok). Opole: RWWT UO, 2014, s. 131.
- ↑ Zabobony, czary i magia w Kościele starożytnym, dz. cyt., s. 104.
Media użyte na tej stronie
Modern-day "Axe of Perun" amulet based on a finding from the Khazar fortress Sarkel (Саркел), excavated in the 1930's. The Kievan Rus' controlled the fortress from 965 until the 12th century.
The god Sarapis emerged in Egypt at the beginning of the Hellenistic era, when the country was occupied by Alexander the Great (332 BC) and a dynasty of Macedonian kings, the Ptolemies, ruled Egypt. It was Ptolemy I (305/304-282 BC) who gave the order to develop a new religious cult for his dynasty and the Egyptian state, and he dedicated the first temple to Sarapis at Alexandria for this purpose. For the Greeks, the creation of a new god was something extraordinary, but for the Egyptians the modification of religious concepts to fit new needs was a long-standing tradition. The priests chose the Egyptian god Osiris-Apis (named later also Osorapis), who was a protective deity, a god of oracles, and lord of time and eternity. They modified his name to Sarapis, and gave his visual representation a Hellenistic form, appropriating the shoulder-length hair and full beard of the Greek supreme deity Zeus; the "kalathos"--a woven grain basket--with which Sarapis is often crowned, symbolizes fertility. The participation of Egypt's Greek population in rituals for Sarapis and the Hellenized Isis was an expression of their loyalty to the dynasty (native Egyptians clung to their traditional gods), but the worship of Sarapis did not end with the extinction of the Ptolemies. To the contrary: the god became a universal deity in Roman times, venerated throughout the Mediterranean.