Amyloza

Amyloza
	Ogólne informacje
Monomery	D-glukoza (C6H12O6)
	Identyfikacja
Numer CAS	9005-82-7
PubChem	53477771
DrugBank	DB15216
InChI
	InChI=1S/C14H26O11/c1-21-11-5(3-15)24-14(10(20)7(11)17)25-12-6(4-16)23-13(22-2)9(19)8(12)18/h5-20H,3-4H2,1-2H3/t5-,6-,7-,8-,9-,10-,11-,12-,13+,14-/m1/s1
	InChIKey
	PTHCMJGKKRQCBF-OLYDTGNASA-N
Właściwości
Biodegradowalność	tak
Niebezpieczeństwa
	Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich [dostęp 2021-11-02]
	Globalnie zharmonizowany system; klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
	Na podstawie podanego źródła
Uwaga
Zwroty H	H319
Zwroty P	P305+P351+P338

Amyloza – organiczny związek chemiczny, złożony wielocukier, jeden ze składników skrobi. Jest zbudowana z nierozgałęzionych^[2]^[3], skręconych śrubowo^[2] łańcuchów glukozy^[2]^[3], połączonych wiązaniami α-glikozydowymi. Jej masa cząsteczkowa wynosi 10000–60000 u^[3]. Zawartość amylozy w skrobi według różnych źródeł literaturowych wynosi: 10–35%^[4], 14–27%^[5], 10–20%^[6], pozostałość stanowi amylopektyna. Udział amylozy w skrobiach z najpopularniejszych surowców wynosi: ziemniaczana – 21%, kukurydziana – 28%, kukurydziana woskowa – 0%, pszenna – 28%, tapiokowa – 17%^[7].

Amyloza nie rozpuszcza się w zimnej wodzie, rozpuszcza się natomiast w wodzie gorącej, prawdopodobnie z częściową degradacją^[6]. Reaguje z jodem tworząc kompleks o intensywnie niebieskim zabarwieniu^[8].

Przypisy

↑ Amylose, from potato, karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich, Merck KGaA, numer katalogowy: A0512 [dostęp 2021-11-02] . (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
↑ ^a ^b ^c Słownik tematyczny. Biologia, cz. 1, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2011, s. 16, ISBN 978-83-01-16529-1 .
↑ ^a ^b ^c Podręczny słownik chemiczny, RomualdR. Hassa (red.), JanuszJ. Mrzigod (red.), JanuszJ. Nowakowski (red.), Katowice: Videograf II, 2004, s. 32, ISBN 83-7183-240-0 .
↑ Wacław Leszczyński. Skrobia – surowiec przemysłowy, budowa i właściwości. „Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych”. 500 (500), s. 69–98, 2004. ISSN 0084-5477.
↑ Günther Tegge: Skrobia i jej pochodne. Polskie Towarzystwo Technologów Żywności, Oddział Małopolski, 2010. ISBN 978-83-929686-0-3.
↑ ^a ^b Mark M. Green, Glenn Blankenhorn, Harold Hart. Which starch fraction is water-soluble, amylose or amylopectin?. „J. Chem. Educ.”. 52 (11), s. 729–730, 1975. DOI: 10.1021/ed052p729.
↑ Walkowski A., Mączyński M., Lewandowicz G.: Tendencies in a Development of Food Starch Products Market in Poland. W: Starch. From Starch Containing Sources to Isolation of Starches and Their Applications. Vladimir P. Yuryev, Piotr Tomasik, Heiz Ruck (red.). New York: Nova Science Publishers, Inc., 2004, s. 29–38. ISBN 978-1-59454-014-1. [dostęp 2018-10-12].
↑ GeoffreyG. Rayner-Canham GeoffreyG., TinaT. Overton TinaT., Descriptive Inorganic Chemistry, wyd. 5, New York: W.H. Freeman, 2010, s. 467, ISBN 978-1-4292-1814-6, OCLC 763131960 (ang.).

[1] Amylose, from potato, karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich, Merck KGaA, numer katalogowy: A0512 [dostęp 2021-11-02] . (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)

[StB1-2] Słownik tematyczny. Biologia, cz. 1, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2011, s. 16, ISBN 978-83-01-16529-1 .

[psc-3] Podręczny słownik chemiczny, RomualdR. Hassa (red.), JanuszJ. Mrzigod (red.), JanuszJ. Nowakowski (red.), Katowice: Videograf II, 2004, s. 32, ISBN 83-7183-240-0 .

[Leszczyński-4] Wacław Leszczyński. Skrobia – surowiec przemysłowy, budowa i właściwości. „Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych”. 500 (500), s. 69–98, 2004. ISSN 0084-5477.

[Tegge-5] Günther Tegge: Skrobia i jej pochodne. Polskie Towarzystwo Technologów Żywności, Oddział Małopolski, 2010. ISBN 978-83-929686-0-3.

[Green-6] Mark M. Green, Glenn Blankenhorn, Harold Hart. Which starch fraction is water-soluble, amylose or amylopectin?. „J. Chem. Educ.”. 52 (11), s. 729–730, 1975. DOI: 10.1021/ed052p729.

[Yuryev-7] Walkowski A., Mączyński M., Lewandowicz G.: Tendencies in a Development of Food Starch Products Market in Poland. W: Starch. From Starch Containing Sources to Isolation of Starches and Their Applications. Vladimir P. Yuryev, Piotr Tomasik, Heiz Ruck (red.). New York: Nova Science Publishers, Inc., 2004, s. 29–38. ISBN 978-1-59454-014-1. [dostęp 2018-10-12].

[Overton-8] GeoffreyG. Rayner-Canham GeoffreyG., TinaT. Overton TinaT., Descriptive Inorganic Chemistry, wyd. 5, New York: W.H. Freeman, 2010, s. 467, ISBN 978-1-4292-1814-6, OCLC 763131960 (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne

Amyloza

Przypisy

Media użyte na tej stronie