Aníbal Ruiz
| Pełne imię i nazwisko | Aníbal Ruiz Leites | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 30 grudnia 1942 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce śmierci | 10 marca 2017 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Wzrost | 167 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pozycja | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera seniorska | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera trenerska | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Aníbal „Maño” Ruiz Leites (ur. 30 grudnia 1942 w Salto, zm. 10 marca 2017 w Veracruz) – urugwajski piłkarz i trener piłkarski.
Wychowywał się w wielodzietnej rodzinie (posiadał czwórkę rodzeństwa) pochodzenia hiszpańskiego (jego dziadkowie byli emigrantami z Saragossy)[1]. Jako profesjonalny piłkarz występował bez większych sukcesów w Urugwaju, Kolumbii, Wenezueli, Peru i Kostaryce. Przez pewien czas był również zawodnikiem drużyn juniorskich hiszpańskiego Realu Saragossa[2]. Grał na pozycji ofensywnego pomocnika[3].
Po zakończeniu kariery (lata 1977–1984) pracował jako asystent słynnego trenera Luisa Cubilli. W tej roli zdobył sześć trofeów (z czego pięć z paragwajską Olimpią): dwukrotnie mistrzostwo Paragwaju (Olimpia – 1979, 1982), zaś po razie Copa Libertadores (Olimpia – 1979), Copa Interamericana (Olimpia – 1980), Puchar Interkontynentalny (Olimpia – 1980), jak również mistrzostwo Urugwaju (Peñarol – 1981).
Jako pierwszy trener pracował w latach 1985–2014. Podczas bogatej kariery szkoleniowej prowadził ogółem szesnaście zespołów, w tym wiele czołowych drużyn Ameryki Łacińskiej – dwa w Paragwaju (Olimpia, Guaraní), dwa w Kolumbii (Atlético Nacional, Cúcuta Deportivo), jeden w Urugwaju (Montevideo Wanderers), sześć w Meksyku (Necaxa, UdeG, Veracruz, Correcaminos UAT, Puebla, León), dwa w Ekwadorze (Deportivo Quito, Emelec), dwa w Peru (Universidad San Martín, León Huánuco) oraz jeden w Gwatemali (Municipal). Na kanwie klubowej wywalczył dwa trofea; mistrzostwo Paragwaju (Olimpia – 1985) i mistrzostwo Peru (Universidad San Martín – 2010). W międzyczasie – na początku lat 90. – krótko prowadził reprezentację Salwadoru.
Największą sławę zyskał jednak w latach 2002–2006, jako selekcjoner reprezentacji Paragwaju. Przejął paragwajską kadrę z rąk Włocha Cesare Maldiniego i w dobrym stylu, z czwartego miejsca kwalifikacji awansował z nią na Mistrzostwa Świata w Niemczech. W 2005 roku otrzymał w prestiżowym plebiscycie dziennika „El País” nagrodę dla Południowoamerykańskiego Trenera Roku. Na mundialu jego drużyna spisała się jednak przeciętnie – Paragwajczycy odpadli w fazie grupowej, zajmując w niej trzecią pozycję, po porażkach z Anglią (0:1), Szwecją (0:1) oraz zwycięstwie nad Trynidadem i Tobago (2:0).
Pod koniec życia (lata 2015–2017) był asystentem szkoleniowca José Cardozo – swojego byłego podopiecznego z kadry Paragwaju – w meksykańskich klubach Toluca, Chiapas i Puebla.
Zmarł niespodziewanie w Veracruz, kiedy to dostał zawału serca na płycie boiska obiektu Estadio Luis „Pirata” Fuente, w czasie przedmeczowej rozgrzewki przed rozpoczęciem spotkania ligi meksykańskiej pomiędzy tamtejszym CD Veracruz i Pueblą[4]. Ruiz miał w tym meczu poprowadzić drużynę Puebli, w zastępstwie za zawieszonego dyscyplinarnie trenera José Cardozo[5]. Pomimo udzielenia natychmiastowej pomocy medycznej i przetransportowaniu do miejskiej kliniki, po dotarciu do szpitala stwierdzono zgon 74-latka[6].
Obdarzony przydomkiem „Maño” (ze względu na pochodzenie; w hiszpańskiej mowie potocznej mianem „Los Maños” określa się mieszkańców Saragossy)[2]. Słynął z ogromnego przywiązania do taktyki i defensywnego stylu gry.
Był żonaty, miał dwóch synów i córkę[1].
Przypisy
- ↑ a b Aníbal Ruiz es el trotamundo de América. [w:] Prensa Libre [on-line]. prensalibre.com, 24 lutego 2014. [dostęp 2017-03-11]. (hiszp.).
- ↑ a b Aníbal Ruiz cumple 70 años, toda una vida llena de fútbol. [w:] RPP [on-line]. rpp.pe, 30 grudnia 2012. [dostęp 2017-03-11]. (hiszp.).
- ↑ Aníbal Ruíz llega para dirigir al Emelec. [w:] CS Emelec [on-line]. emelec.com.ec, 28 kwietnia 2008. [dostęp 2017-03-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (12 marca 2017)]. (hiszp.).
- ↑ Muere Aníbal Ruíz por infarto en el 'Pirata' Fuente. [w:] ESPN Deportes [on-line]. espndeportes.espn.com, 10 marca 2017. [dostęp 2017-03-11]. (hiszp.).
- ↑ Aníbal ‘Maño’ Ruiz fallece por un infarto. [w:] El Universal [on-line]. eluniversal.com.mx, 11 marca 2017. [dostęp 2017-03-11]. (hiszp.).
- ↑ Luto en el fútbol mexicano, muere Aníbal “Maño” Ruiz tras sufrir infarto en el Luis “Pirata” Fuente. [w:] La Opinión [on-line]. laopinion.com, 10 marca 2017. [dostęp 2017-03-11]. (hiszp.).
|
|
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Football. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
