An-Nur (sura)
| Znaczenie nazwy | Światło |
|---|---|
| Numer | 24 |
| Liczba aja | 64 |
| Miejsce objawienia | Medyna |
An-Nur, w polskim przekładzie Światło[1][2] (arab. النور; ’an-nūr)– 24. sura Koranu. Sura klasyfikowana jednomyślnie – zarówno przez uczonych muzułmańskich[3], jak i badaczy zachodnich[4] – jako sura medyńska, czyli objawiona po Hidżrze. Składa się z 64 wersetów (tzw. aja).
Pochodzenie nazwy sury – Werset Światła
Nazwa sury jest zaczerpnięta z wersetu 35, tak zwanego „Wersetu Światła” (arab. آیة النور; āyat an-nūr).
W tłumaczeniu Józefa Bielawskiego:
„Bóg jest światłem niebios i ziemi. Jego światło jest podobne do niszy, w której jest lampa; lampa jest we szkle, a szkło jest jak gwiazda świecąca. Zapala się ona od drzewa błogosławionego – drzewa oliwnego, ani ze wschodu, ani z zachodu, którego oliwa prawie by świeciła, nawet gdyby nie dotknął jej ogień. Światło na świetle! Bóg prowadzi drogą prostą ku światłu, kogo chce. Bóg przytacza przykłady dla ludzi. Bóg o każdej rzeczy jest wszechwiedzący!”[1]
W tłumaczeniu Musy Çaxarxana Czachorowskiego:
„Bóg jest światłością niebios i ziemi. Jego światło podobne jest do niszy, w której znajduje się lampa: lampa zamknięta jest w szkle, a szkło niczym perłowa gwiazda. Zapala się ona od drzewa błogosławionego, drzewa oliwnego, jakiego nie ma na wschodzie ani na zachodzie. Jego oliwa gotowa zabłysnąć, nawet bez zetknięcia z ogniem. Światło na świetle! Bóg prowadzi ku Swemu światłu, kogo zechce. Bóg przytacza ludziom przypowieści. Bóg wie o każdej rzeczy!”[2]
„Werset Światła” był tematem rozważań wielu muzułmańskich uczonych, szczególnie tych związanych z sufizmem. Nawiązywali do niego m.in. Al-Ghazali, As-Suhrawardi, Ibn Arabi[5] oraz Rumi[6]. Warto podkreślić, że (podobnie jak w przypadków nazw większości sur w Koranie) nazwa An-Nur nie opisuje tematu całej sury. Jest swego rodzaju słowem-kluczem, którego zwyczajowo używano, aby odróżnić tę surę od innych[7].
Główne wątki i postaci w surze
- kary za cudzołóstwo
- kary za zniesławianie i oskarżanie kobiet bez dowodów
- „incydent kłamstwa” związany z próbą zniesławienia żony Mahometa, A’iszy bint Abi Bakr.
- parabola Allaha, jako światła – Werset Światła
- zasady związane z odwiedzinami i prywatnością
- nakaz posłuszeństwa Mahometowi
- nakaz czystości przedmałżeńskiej
- zachęta do wyzwalania niewolników
- zakaz wykorzystywania niewolnic do prostytucji[4][8]
Przypisy
- ↑ a b Tłumaczenie znaczenia Świętego Koranu wg Józefa Bielawskiego, www.planetaislam.com [dostęp 2021-07-23].
- ↑ a b 23. Światło, [w:] Musa Çaxarxan Czachorowski, Koran, 2018, ISBN 978-83-65802-08-8.
- ↑ Tulayhah, The Makki and Madani Surahs in Chronological Order: al-Suyooti, Tulayhah, 31 stycznia 2019 [dostęp 2021-07-23] (ang.).
- ↑ a b Kegan Paul i inni, A Comprehensive Commentary on the Quran: Comprising Sale’s Translation and preliminary Discourse, with Additional Notes and Emendations, oll.libertyfund.org, 1896 [dostęp 2021-07-23].
- ↑ Damian Kokoć, Werset światła w mistycznej interpretacji Al-Ghazalego, „HYBRIS nr 20 (2013)”, ISSN 1689-4286.
- ↑ John Baldock, The essence of Rumi, London: Arcturus, 2005, ISBN 0-572-03173-4, OCLC 61702449 [dostęp 2021-07-23].
- ↑ TheLastDialogue, Surah An Nur Summary, The Last Dialogue, 6 marca 2019 [dostęp 2021-07-23] (ang.).
- ↑ ShareIslam, Tafsir Ibn Kathir - English [24. An-Nur – Verse: 1], www.recitequran.com [dostęp 2021-07-23] (ang.).
Linki zwenętrzne
- Przekład Koranu według Musy Çaxarxan Czachorowskiego (źródło: Muzułmański Związek Religijny w RP, Białystok 1439/2018)
- Tłumaczenie znaczenia Świętego Koranu według Józefa Bielawskiego (źródło: PIW, Warszawa 1986)
- Tłumaczenie znaczenia Świętego Koranu według Jana Murzy Tarak Buczackiego (źródło: nakładem Aleksandra Nowoleckiego, Warszawa 1858)
- Tekst Koranu z transliteracją, tłumaczeniami na wiele języków (w tym Józefa Bielawskiego) i recytacjami
- Muzułmańska strona poświęcona egzegezie Koranu
Media użyte na tej stronie