Ana Tatiszwili
Państwo | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 3 lutego 1990 |
Wzrost | 171 cm |
Gra | praworęczna, oburęczny backhand |
Status profesjonalny | 2005 |
Zakończenie kariery | 26 marca 2020 |
Trener | Ean Mayer, Dmitrij Tatiszwili |
Gra pojedyncza | |
Wygrane turnieje | 0 WTA, 11 ITF |
Najwyżej w rankingu | 50 (8 października 2012) |
Australian Open | 2R (2012, 2015) |
Roland Garros | 1R (2011–2014, 2019) |
Wimbledon | 2R (2011, 2012) |
US Open | 4R (2012) |
Gra podwójna | |
Wygrane turnieje | 1 WTA, 8 ITF |
Najwyżej w rankingu | 59 (21 maja 2012) |
Australian Open | 1R (2012, 2013, 2015) |
Roland Garros | 2R (2013) |
Wimbledon | 1R (2012–2014) |
US Open | 3R (2011) |
Ana Tatiszwili (ur. 3 lutego 1990 w Tbilisi) – tenisistka reprezentująca Stany Zjednoczone, do kwietnia 2014 roku grająca dla Gruzji.
Kariera tenisowa
Była tenisistką praworęczną z oburęcznym backhandem. Sklasyfikowana najwyżej na 50. miejscu w rankingu światowym, w październiku 2012 roku. Odniosła jedenaście zwycięstw singlowych w zawodach oraz osiem zwycięstw deblowych w turniejach rangi ITF. Treningi tenisowe rozpoczęła w wieku 4 lat. Wśród jej zainteresowań znajdowało się pływanie, natomiast jej ulubioną nawierzchnią były korty trawiaste.
We wrześniu 2011 roku Tatiszwili osiągnęła finał zawodów deblowych cyklu WTA Tour w Québecu. W meczu mistrzowskim razem z Jamie Hampton uległy Raquel Kops-Jones i Abigail Spears wynikiem 1:6, 6:3, 6–10. W 2013 roku awansowała do finału zawodów w Budapeszcie, gdzie wspólnie z Niną Bratczikową przegrały z parą Andrea Hlaváčková–Lucie Hradecká 4:6, 1:6. W sezonie 2014 odniosła deblowy triumf w Linzu, gdzie razem z Ralucą Olaru pokonały w finale Annikę Beck i Caroline Garcię 6:2, 6:1.
26 marca 2020 poinformowała o zakończeniu kariery zawodowej[1].
Finały turniejów WTA
Legenda | |
---|---|
Wielki Szlem | |
Igrzyska olimpijskie | |
WTA Tour Championships | |
2009 – 2020 | |
WTA Premier Mandatory | |
WTA Premier 5 | |
WTA Premier | |
WTA International Series | |
WTA 125K series (2012–2020) |
Gra podwójna 3 (1–2)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Finalistka | 1. | 18 września 2011 | Québec | Twarda (hala) | Jamie Hampton | Raquel Kops-Jones Abigail Spears | 1:6, 6:3, 6–10 |
Finalistka | 2. | 14 lipca 2013 | Budapeszt | Ceglana | Nina Bratczikowa | Andrea Hlaváčková Lucie Hradecká | 4:6, 1:6 |
Zwyciężczyni | 1. | 12 października 2014 | Linz | Twarda (hala) | Raluca Olaru | Annika Beck Caroline Garcia | 6:2, 6:1 |
Wygrane turnieje rangi ITF
turnieje z pulą nagród 100 000 $ |
turnieje z pulą nagród 75 000 $ |
turnieje z pulą nagród 50 000 $ |
turnieje z pulą nagród 25 000 $ |
turnieje z pulą nagród 15 000 $ |
turnieje z pulą nagród 10 000 $ |
Gra pojedyncza
Data | Turniej | Kat. | ($) | Naw. | Finalistka | Wynik | |
1. | 15/06/2008 | El Paso | ITF | 25 000 | twarda | Lauren Albanese | 6:4, 6:3 |
2. | 06/07/2008 | Boston | ITF | 50 000 | twarda | Chan Chin-wei | 2:6, 6:1, 6:3 |
3. | 05/10/2008 | Troy | ITF | 50 000 | twarda | Georgie Stoop | 7:6(4), 6:4 |
4. | 27/06/2009 | Kristienhamm | ITF | 25 000 | ziemna | Réka Luca Jani | 6:1, 7:5 |
5. | 30/05/2010 | Grado | ITF | 25 000 | ziemna | Ana Jovanovic | 6:7(3), 6:3, 6:4 |
6. | 03/07/2011 | Cuneo | ITF | 100 000 | ziemna | Arantxa Rus | 6:4, 6:3 |
7. | 13/10/2013 | Macon | ITF | 25 000 | twarda | Ajla Tomljanović | 6:1, 1:6, 7:5 |
8. | 27/10/2013 | Florence | ITF | 25 000 | twarda | Madison Brengle | 6:2, 4:6, 6:4 |
9. | 03/11/2013 | New Braunfels | ITF | 50 000 | twarda | Elica Kostowa | 6:4, 6:4 |
10. | 26/01/2014 | Daytona Beach | ITF | 25 000 | ziemna | Allie Kiick | 6:1, 6:3 |
11. | 21/09/2014 | Albuquerque | ITF | 75 000 | twarda | Irina Falconi | 6:2, 6:4 |
Przypisy
- ↑ Wozniacki, Sharapova & the WTA stars who have retired in 2020 (ang.). wtatennis.com, 2020-11-01. [dostęp 2020-11-01].
Bibliografia
- Profil na stronie WTA, Women’s Tennis Association [dostęp 2014-01-13] (ang.).
- Profil na stronie ITF, International Tennis Federation [dostęp 2014-01-13] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Billie Jean King, Billie Jean King Cup [dostęp 2014-01-13] (ang.).
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Chinese Taipei Olympic Flag. According to the official website of Chinese Taipei Olympic Committee, Blue Sky(circle) & White Sun(triangles) above the Olympic rings is neither the National Emblem of the Republic of China, nor the Party Emblem of Kuomintang (KMT), but a design in between, where the triangles do not extend to the edge of the blue circle, as registered at International Olympic Committee in 1981 and digitally rendered in 2013. Besides, the blue outline of the five-petaled plum blossom is broader than the red one. Moreover, the CMYK code of the blue one and the Blue Sky & White Sun is "C100-M100-Y0-K0", and different from the Olympic rings (C100-M25-Y0-K0). Note that it's the only version recognized by IOC.
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Autor: Diliff, Licencja: CC BY 3.0
Anna Tatishvili competing in the third round of the 2015 Wimbledon Qualifying Tournament at the Bank of England Sports Grounds in Roehampton, England. The winners of three rounds of competition qualify for the main draw of Wimbledon the following week.