Ana de Palacio
 | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Minister spraw zagranicznych Hiszpanii | |
| Okres | od 9 lipca 2002 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
Ana Isabel de Palacio y del Valle-Lersundi (ur. 22 lipca 1948 w Madrycie) – hiszpańska prawnik i polityk, działaczka Partii Ludowej, w latach 2002–2004 minister spraw zagranicznych, posłanka do Parlamentu Europejskiego IV i V kadencji.
Życiorys
Urodziła się w arystokratycznej rodzinie pochodzącej z Kraju Basków. Jej siostrą była Loyola de Palacio, w latach 90. minister, następnie członkini Komisji Europejskiej[1]. Kształciła się w stołecznym liceum francuskim, następnie odbyła studia prawnicze na uniwersytecie kształcenia na odległość UNED, a także z zakresu politologii i socjologii na Uniwersytecie Complutense[2][3].
Uzyskała uprawnienia adwokata, pełniła różne funkcje w organach madryckiej palestry[3]. Była członkinią sądu arbitrażowego izby handlowej w Madrycie. Pracowała jako nauczyciel akademicki na wydziale nauk politycznych Uniwersytetu Complutense (1981–1984), na wydziale prawa UNED-u (1984–1989) oraz na Uniwersytecie CEU San Pablo (1992–1994)[4].
W wyborach europejskich w 1994 uzyskała z ramienia Partii Ludowej mandat posłanki do Parlamentu Europejskiego IV kadencji. W 1999 odnowiła go na V kadencję, kandydując ponownie z listy ludowców, którą otwierała Loyola de Palacio. W Europarlamencie Ana de Palacio należała do grupy chadeckiej, była m.in. wiceprzewodniczącą Komisji ds. Kwestii Prawnych i Praw Obywatelskich (1994–1999) oraz przewodniczącą Komisji ds. Kwestii Prawnych i Rynku Wewnętrznego (1999–2002)[5].
Z miejsca w Europarlamencie zrezygnowała w 2002 w związku z objęciem urzędu ministra spraw zagranicznych w rządzie, którym kierował José María Aznar. Funkcję tę pełniła do 2004, będąc pierwszą kobietą na tym stanowisku[6]. W tym samym roku została wybrana do Kongresu Deputowanych, niższej izby hiszpańskiego parlamentu. W 2006 objęła stanowisko wiceprezesa Banku Światowego[3].
W 2008 zrezygnowała z tej funkcji, została wówczas wiceprezesem francuskiego koncernu Areva, działającego w branży energetyki jądrowej[2]. W 2012 powołana w skład hiszpańskiej Rady Stanu, rządowego organu doradczego[7].
Przypisy
- ↑ Loyola de Palacio (ang.). timesonline.co.uk, 17 stycznia 2007. [dostęp 2011-02-27].
- ↑ a b Ana Palacio (ang.). speakers.co.uk. [dostęp 2011-02-27].
- ↑ a b c Ana Palacio Elected ICSID Secretary-General (ang.). worldbank.org, 20 września 2006. [dostęp 2011-02-27].
- ↑ Elecciones al Parlamento Europeo 1999. España (hiszp.). europarl.europa.eu. [dostęp 2011-02-27].
- ↑ Profil na stronie Parlamentu Europejskiego. [dostęp 2011-02-27].
- ↑ Leaders of Spain (ang.). terra.es. [dostęp 2011-02-27].
- ↑ Romay Beccaría, nuevo presidente del Consejo de Estado (hiszp.). expansion.com, 23 marca 2012. [dostęp 2017-04-14].
| W dniu powstania |
|
|---|---|
| Późniejsi członkowie rządu |
|
.jpeg)
Media użyte na tej stronie
El presidente del Gobierno, José María Aznar, impone la Gran Cruz de la Orden de Isabel la Católica, al exministro de Justicia y diputado del PSOE, Enrique Múgica.
Spain's Minister of Foreign Affairs Ana Palacio meets with Secretary of Defense Donald H. Rumsfeld in the Pentagon on Jan. 8, 2004. The two leaders are meeting to discuss defense issues of mutual interest.