Anaerob

Anaerob (gr. an – przedrostek oznaczający przeczenie; aer – powietrze; bio – żyję), beztlenowiec, anaerobiont, anoksybiont – organizm rozwijający się w warunkach beztlenowych[1].

Wyróżnia się[2]:

  • anaeroby obligatoryjne (beztlenowce bezwzględne), żyjące jedynie w warunkach pozbawionych tlenu, który jest dla nich toksyczny
  • anaeroby fakultatywne (beztlenowce względne), rozwijające się zarówno w obecności tlenu, jak i w warunkach beztlenowych.

Do anaerobów należy wiele gatunków bakterii[3], grzybów, bezkręgowców, pierwotniaków i robaków pasożytniczych. Do anaerobów zagrażających człowiekowi należą bakterie tężca i jadu kiełbasianego.

Przypisy

  1. ↑ Marzena Popielarska-Konieczna: Słownik szkolny : biologia. Kraków: Wydawnictwo Zielona Sowa, 2003, s. 49. ISBN 83-7389-096-3.
  2. ↑ Praca zbiorowa: Biologia: jedność i różnorodność. Warszawa: Wydawnictwo Szkolne PWN, 2008, s. 335. ISBN 978-83-7446-134-4.
  3. ↑ Hans Günter Schlegel: Mikrobiologia ogólna. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2003, s. 120-123. ISBN 83-01-13999-4.
Tlen jako czynnik rozwoju organizmów
Aerob (tlenowiec)
Anaerob (beztlenowiec)
Bakterie

Oxygen preference.svg

Media użyte na tej stronie

Oxygen preference.svg
Bakterie beztlenowe od tlenowych można rozróżnić przez hodowlę na płynnym podłożu w zależności od wymagań tlenowych będą się rozwijać w rożnych optimach stężenia tlenu wzdłuż malejącego gradientu stężenia dyfundującego 02 :
  1. Obligatoryjne tlenowce zbierają się przy powierzchni, gdzie dyfunduje najwięcej tlenu.
  2. Obligatoryjne beztlenowce żyją na dnie, gdzie jest najmniej tlenu.
  3. Fakultatywne tlenowce żyją głównie przy powierzchni, gdyż tlen zwiększa ich metabolizm; ale tlen im nie szkodzi.
  4. Mikroaerofilne pływają w górze, ale nie tuz przy powierzchni. Lubią tlen, ale w małym stężeniu.
  5. Tolerujące tlen bakterie 02 nie afektują i rozmieszczają się wzdłuż całej probówki. (rysunek poprawny przy założeniu, że opadanie jest wolniejsze niż tempo rozwoju, lub że mikroby pływają swobodnie)