Anaerob obligatoryjny

Anaerob obligatoryjny, bezwzględny beztlenowiec, ścisły beztlenowiec – typ organizmu anaerobowego, zwykle bakterii, który rozwija się i przeprowadza swoje procesy metaboliczne jedynie w środowisku bez dostępu tlenu[1].

Przykładem anaerobów obligatoryjnych są między innymi bakterie acetogenne i metanogenne[2].

Przypisy

  1. Hans G. Schlegel: Mikrobiologia ogólna. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2004, s. 228. ISBN 83-01-13999-4.
  2. Strzał Kazimierz: Fotosynteza i chemosynteza W: Fizjologia roślin (red. Kopcewicz Jan, Lewak Stanisław). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2002, s. 272-328. ISBN 83-01-13753-3.

Media użyte na tej stronie

Oxygen preference.svg
Bakterie beztlenowe od tlenowych można rozróżnić przez hodowlę na płynnym podłożu w zależności od wymagań tlenowych będą się rozwijać w rożnych optimach stężenia tlenu wzdłuż malejącego gradientu stężenia dyfundującego 02 :
  1. Obligatoryjne tlenowce zbierają się przy powierzchni, gdzie dyfunduje najwięcej tlenu.
  2. Obligatoryjne beztlenowce żyją na dnie, gdzie jest najmniej tlenu.
  3. Fakultatywne tlenowce żyją głównie przy powierzchni, gdyż tlen zwiększa ich metabolizm; ale tlen im nie szkodzi.
  4. Mikroaerofilne pływają w górze, ale nie tuz przy powierzchni. Lubią tlen, ale w małym stężeniu.
  5. Tolerujące tlen bakterie 02 nie afektują i rozmieszczają się wzdłuż całej probówki. (rysunek poprawny przy założeniu, że opadanie jest wolniejsze niż tempo rozwoju, lub że mikroby pływają swobodnie)