Anahata
| Miejsce | w okolicy serca |
|---|---|
| Barwa | zieleń |
| Zapach | olejek różany |
| Mantra | YAM |
Anahata – według tradycji hinduskiej ćakra sympatii, miłości i pozytywnych emocji. Ćakra związana z energiami leczniczymi i posiadająca lecznicze właściwości.
Według C.G. Junga
Ćakra anahata to ośrodek żywiołu powietrza. Odwrót skutkujący nieutożsamianiem się z emocjami, poprzez rozpoznanie ich czynnika psychogennego, powoduje rozpoczęcie procesu indywiduacji: człowiek zaczyna się stawać tym, co nie jest „ja”[1], „ja” (ego) odkrywa nieosobową, obiektywną Jaźń (archetyp Jaźni). Tutaj zachodzi odnalezienie puruszy: istoty, którą my nie jesteśmy, istoty, która nas zawiera; jest ona większa, ważniejsza od nas, istnieje wyłącznie na płaszczyźnie psychicznej[2], którą Jung nazywa Jaźnią w znaczeniu psychologicznym.
Przypisy
- ↑ Seminarium 2: 19 października 1932. W: Carl Gustav Jung: Psychologia kundalini-jogi. Według notatek z seminariów (1932). Sonu Shamdasanie (opr.), Robert Reszke (prz.). Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo KR, 2003, s. 127, seria: Carl Gustav Jung Seminaria. ISBN 978-83-89158-19-2.
- ↑ Seminarium 3: 26 października 1932. W: Carl Gustav Jung: Psychologia kundalini-jogi. Według notatek z seminariów (1932). Sonu Shamdasanie (opr.), Robert Reszke (prz.). Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo KR, 2003, s. 136, seria: Carl Gustav Jung Seminaria. ISBN 978-83-89158-19-2.
Media użyte na tej stronie
