Anastasija Myskina
Państwo | Rosja |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 8 lipca 1981 Moskwa |
Wzrost | 174 cm |
Masa ciała | 59 kg |
Gra | praworęczna |
Zakończenie kariery | 2007 |
Trener | Władimir Kamelson |
Gra pojedyncza | |
Wygrane turnieje | 10 |
Najwyżej w rankingu | 2 (13 września 2004) |
Australian Open | QF (2003, 2004) |
Roland Garros | W (2004) |
Wimbledon | QF (2005, 2006) |
US Open | QF (2003) |
Gra podwójna | |
Wygrane turnieje | 5 |
Najwyżej w rankingu | 15 (21 lutego 2005) |
Australian Open | SF (2005) |
Roland Garros | 3R (2004, 2006) |
Wimbledon | 3R (2006) |
US Open | 1R (2003, 2005) |
Strona internetowa |
Anastasija Andriejewna Myskina, ros. Анастасия Андреевна Мыскина (ur. 8 lipca 1981 w Moskwie), tenisistka rosyjska, zwyciężczyni French Open 2004, zdobywczyni Pucharu Federacji 2004 i 2005. Jako zawodowa tenisistka grała w latach 1998-2007.
Od 1999 klasyfikowana w czołowej setce rankingu światowego. Do września 2005 wygrała dziesięć turniejów w grze pojedynczej oraz dwa w deblu (ponadto sześć finałów singla i jeden debla). W czerwcu 2004 jako pierwsza Rosjanka wygrała turniej wielkoszlemowy – na kortach Rolanda Garrosa pokonała w finale rodaczkę Jelenę Diemientjewą w dwóch setach. Po turnieju US Open we wrześniu t.r. awansowała na pozycję nr 2 w rankingu światowym, reprezentowała Rosję także na igrzyskach olimpijskich w Atenach latem 2004; w grze pojedynczej zajęła 4. miejsce, przegrywając w półfinale z późniejszą mistrzynią Belgijką Justine Henin-Hardenne oraz w barażu o brązowy medal z Australijką Alicią Molik. W deblu, grając w parze z Diemientjewą, przegrała już w pierwszej rundzie z duetem japońskim Sugiyama / Asagoe.
Kariera tenisowa
Po raz pierwszy nazwisko Anastasii pojawiło się na światowych kortach w 1999 roku, kiedy zadebiutowała na turnieju zawodowym w Taszkencie. Jej drugi występ w imprezie WTA był o tyle sensacyjny, że zakończył się zwycięskim finałem w Palermo nad Ángeles Montolio. Rosjanka została sklasyfikowana wśród stu najlepszych zawodniczek świata po turnieju nowojorskim, gdzie w wielkoszlemowym debiucie doszła do drugiej rundy.
Drugi półfinał w zawodowej karierze (po zwycięstwie w Palermo) osiągnęła w Sopocie, odnosząc spektakularne zwycięstwo nad Barbarą Schett. Pokonała kilka gwiazd światowego tenisa, w tym Jelenę Diemientjewą, Patty Schnyder, a także Kim Clijsters w debiucie na kortach wimbledońskich. Doszła do drugiej rundy turnieju olimpijskiego w Sydney.
W roku 2001 z powodu kontuzji lewej kostki zmuszona była zawiesić występy na światowych kortach, wykluczając również występ w Australian Open, który miał być jej debiutem w tym turnieju. Po przejściu operacji powróciła w Miami, odpadła w pierwszej rundzie. Pierwsze od sześciu miesięcy spotkanie wygrała nad Ivą Majoli w Amelia Island. Odniosła zwycięstwa nad Amandą Coetzer i Anną Kurnikową.
Przegrała w drugiej rundzie Australian Open 2002 z Diemientjewą, debiutując w tym turnieju. Na turniejach Bliskiego Wschodu osiągnęła ćwierćfinały w Dubaju i Dosze. W Indian Wells odpadła w czwartej rundzie, przegrywając z Emmanuelle Gagliardi, a dwa tygodnie później poniosła porażkę z Jennifer Capriati w Miami. Ta sama zawodniczka zablokowała jej drogę do półfinału w Charleston. Uległa Serenie Williams w Rzymie i odpadła w pierwszej rundzie French Open. Tydzień później doszła jednak do finału w Birmingham na kortach trawiastych, przegranego z Jeleną Dokić. Osiągnęła również finał w Eastbourne, przegrywając z Chandą Rubin. Po dwóch początkowych zwycięstwach na Wimbledonie uległa Amélie Mauresmo. Pod koniec sierpnia zagrała wspaniały turniej w New Haven, pokonując kolejno Conchitę Martínez, Justine Henin i Martinę Hingis, ulegając dopiero przodującej w damskim tenisie Lindsay Davenport. Odpadła w trzeciej rundzie US Open. We wrześniu wygrała turniej w Bahia, po czym doszła do finału w Lipsku (w półfinale pokonała Clijsters, w finale uległa Serenie Williams). Zakwalifikowała się do WTA Tour Championships, ale już w pierwszej rundzie uległa Jelenie Dokić. Sezon zakończyła na jedenastym miejscu w rankingu WTA.
Na początku roku 2003 doszła do ćwierćfinału Aussie Open. Następnie wygrała turniej w Dosze, doszła do ćwierćfinału w Dubaju oraz wygrała w Sarasocie (w finale z Alicią Molik). Osiągnęła czwartą rundę Wimbledonu oraz ćwierćfinał US Open. Wygrała w Lipsku i Moskwie. Doszła do finału w Filadelfii i wystąpiła w turnieju mistrzyń.
Rok 2004 to najlepszy w karierze Anastasii. Po ćwierćfinale Australian Open, wygranej w Dosze i półfinale w Indian Wells wygrała jedyny w dotychczasowej karierze turniej wielkoszlemowy – Roland Garros. W czwartej rundzie pokonała Swietłanę Kuzniecową, broniąc piłki meczowe w trzecim secie i wygrywając go ostatecznie 8:6. Została pierwszą rosyjską triumfatorką turnieju wielkoszlemowego w pierwszym w historii rosyjskim finale wielkoszlemowym (po drugiej stronie siatki stała bowiem Jelena Diemientjewa). W sezonie wygrała jeszcze turniej w Moskwie. Weszła do czołowej dziesiątki rankingu kobiet, osiągając pozycję wiceliderki 13 września 2004. Na turnieju olimpijskim w Atenach przegrała w półfinale z późniejszą mistrzynią Justine Henin-Hardenne 7:5, 5:7, 6:8, prowadząc 5:1 w trzecim secie.
W listopadzie przyczyniła się do pierwszego w historii triumfu reprezentacji Rosji w Pucharze Federacji. Była również w składzie zwycięskiej ekipy w Pucharze Federacji w 2005.
W grudniu 2004 Międzynarodowa Federacja Tenisowa przyznała jej tytuł mistrzyni świata.
Na początku sezonu 2005 doszła do czwartej rundy Australian Open, półfinału w Antwerpii oraz czwartej rundy Miami. Jej porażka w pierwszej rundzie French Open z Marią Sanchez Lorenzo oznaczała wpisanie się do historii jako pierwsza obrończyni wielkoszlemowego tytułu odpadająca w pierwszej rundzie. Doszła do ćwierćfinału w Wimbledonie, finału w Sztokholmie, zwyciężyła w Kalkucie. Osiągnęła też półfinał w Zurychu.
W roku 2006 doszła do półfinału w Tokio oraz ćwierćfinału w Miami. Została sensacyjnie pokonana w pierwszej rundzie w Warszawie przez Agnieszkę Radwańską, dla której był to pierwszy zawodowy mecz w karierze. Triumfowała jednak w grze podwójnej. Finał w Stambule przegrała z Szachar Pe’er. Wspierana przez Borysa Jelcyna, doszła do czwartej rundy French Open, polegając z Henin-Hardenne. Z Belgijką spotkała się w finale w Eastbourne, po dramatycznym meczu przegrała 6:4, 1:6, 6:7(5). Była w ćwierćfinale Wimbledonu oraz finale w Sztokholmie. Do końca sezonu nie wygrała żadnego meczu, włączając w to występ w US Open.
W styczniu 2007 zagrała w Auckland, przegrała jednak już w pierwszej rundzie z Giselą Dulko. Od tego czasu zawiesiła występy na kortach, przeszła operację kontuzjowanej stopy.
W kwietniu 2007 zmarł jej serdeczny przyjaciel – pierwszy prezydent Rosji, Borys Jelcyn, który kibicował jej na kortach między innymi podczas wielkoszlemowego turnieju na paryskich kortach Rolanda Garrosa w 2006 roku.
30 maja 2007, po blisko pięciomiesięcznej przerwie pojawiła się ponownie na kortach, od razu przystępując do wielkoszlemowego turnieju French Open, gdzie łatwo przegrała w I rundzie z Amerykanką Meghann Shaughnessy 1:6, 0:6.
W oficjalnym komunikacie, wydanym 4 lipca 2007 roku, Anastasija wraz z trenerem, Władimirem Kamelsonem poinformowała o zakończeniu swojej kariery sportowej z powodu nieustannych kontuzji. Kilka miesięcy po urodzeniu syna (28 kwietnia 2008) ogłosiła, że chce powrócić do czynnej rywalizacji i liczy na "dziką kartę" od organizatorów wielkoszlemowego Australian Open 2009.
Podsumowanie kariery tenisowej
W momencie zakończenia kariery tenisowej Anastasija Myskina znajdowała się poza czołową setką rankingu tenisistek. Wkrótce jej pozycja zaczęła spadać, a w połowie września 2007 jej nazwisko można było zobaczyć przy miejscu numer 1088 na świecie. Rosjanka wygrała w karierze 10 turniejów singlowych i 5 deblowych. W imprezie wielkoszlemowej triumfowała raz, zdobywając trofeum Suzanne Lenglen na paryskich kortach Rolanda Garrosa w 2004 roku. Zdobywczyni Pucharu Federacji wraz z drużyną Rosji. Jedna z najlepszych zawodniczek letnich igrzysk olimpijskich w Atenach w roku 2004 pokonana po dramatycznym spotkaniu przez późniejszą mistrzynię olimpijską, Justine Henin-Hardenne. W rankingu gry pojedynczej dnia 13 września 2004 zajmowała drugą lokatę.
- Ostatni mecz zawodowy: French Open, 2007: porażka z Meghann Shaughnessy 1:6, 0:6 w pierwszej rundzie
- Ostatni wygrany mecz zawodowy: Sztokholm, 2006: pokonała Sofię Arvidsson 6:2, 6:4 w półfinale
- Ostatni mecz trzysetowy: Auckland, 2007: porażka z Giselą Dulko 1:6, 7:6, 2:6 w pierwszej rundzie
Życie prywatne
Anastasija jest córką Andrieja Myskina i jego żony, Galiny. Jej trenerem był Niemiec Jens Gerlach, z którym była przez pewien czas związana. Trenowana przez słynną radziecką, a potem łotewską tenisistkę, Łarysę Sawczenko-Neiland. Niegdyś kojarzona z hokeistą Dinamo Moskwa, Aleksandrem Stepanowem, później z austriackim tenisistą, Jürgenem Melzerem. Do 2007 roku zaręczona z hokeistą CSKA Moskwa, Konstantym Korniejewem.
Jej partnerem jest obecnie rosyjski biznesmen Siergiej Mamiedow. Mają trzech synów: Jewgienija (ur. 29 kwietnia 2008), Grigorija (ur. 30 sierpnia 2010) i Pawła (ur. 1 marca 2012).
Wygrane turnieje
gra pojedyncza (10)
Data | Turniej | Kat. | ($) | Naw. | Finalistka | Wynik | |
1. | 12/07/1999 | Palermo, Torneo Internazionale | Kategoria IVa | 142 500 | ziemna | Ángeles Montolio | 3:6, 7:6(3), 6:2 |
2. | 09/09/2002 | Bahia, Brasil Open | Kategoria II | 650 000 | twarda | Eleni Daniilidu | 6:3, 0:6, 6:2 |
3. | 10/02/2003 | Doha, Qatar Total FinaElf Open | Kategoria III | 170 000 | twarda | Jelena Lichowcewa | 6:3, 6:1 |
4. | 31/03/2003 | Sarasota, Sarasota Clay Court Classic | Kategoria IV | 140 000 | ziemna | Alicia Molik | 6:4, 6:1 |
5. | 22/09/2003 | Lipsk, Sparkassen Cup | Kategoria II | 585 000 | dywan | Justine Henin | 3:6, 6:3, 6:3 |
6. | 29/09/2003 | Moskwa, Ladies Kremlin Cup | Kategoria I | 1 300 000 | dywan | Amélie Mauresmo | 6:2, 6:4 |
7. | 01/03/2004 | Doha, Qatar Total Open | Kategoria II | 600 000 | twarda | Swietłana Kuzniecowa | 4:6, 6:4, 6:4 |
8. | 24/05/2004 | Paryż, Roland Garros | Wielki Szlem | 5 982 126 | ziemna | Jelena Diemientjewa | 6:1, 6:2 |
9. | 11/10/2004 | Moskwa, Ladies Kremlin Cup | Kategoria I | 1 300 000 | dywan | Jelena Diemientjewa | 7:5, 6:0 |
10. | 19/09/2005 | Kalkuta, Sunfeast Open | Kategoria III | 170 000 | twarda | Karolina Šprem | 6:2, 6:2 |
gra podwójna (5)
Data | Turniej | Kat. | ($) | Naw. | Partnerka | Finalistki | Wynik | |
1. | 13/09/2004 | Bali, Wismilak International | Kategoria III | 225 000 | twarda | Ai Sugiyama | Swietłana Kuzniecowa Arantxa Sánchez Vicario | 6:3, 7:5 |
2. | 11/10/2004 | Moskwa, Ladies Kremlin Cup | Kategoria I | 1 300 000 | twarda | Wiera Zwonariowa | Virginia Ruano Pascual Paola Suárez | 6:3, 4:6, 6:2 |
3. | 19/09/2005 | Kalkuta, Sunfeast Open | Kategoria III | 170 000 | twarda | Jelena Lichowcewa | Neha Uberoi Shikha Uberoi | 6:1, 6:0 |
4. | 03/10/2005 | Filderstadt, Porsche Tennis Grand Prix | Kategoria II | 650 000 | twarda | Daniela Hantuchová | Květa Peschke Francesca Schiavone | 6:0, 3:6, 7:5 |
5. | 01/05/2006 | Warszawa, J&S Cup | Kategoria II | 600 000 | ziemna | Jelena Lichowcewa | Anabel Medina Garrigues Katarina Srebotnik | 6:3, 6:4 |
Bibliografia
- Profil na stronie WTA (ang.). Women’s Tennis Association. [dostęp 29 sierpnia 2013].
- Profil na stronie ITF (ang.). International Tennis Federation. [dostęp 29 sierpnia 2013].
- Profil na stronie Pucharu Billie Jean King (ang.). Billie Jean King Cup. [dostęp 29 sierpnia 2013].
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
The Flag of India. The colours are saffron, white and green. The navy blue wheel in the center of the flag has a diameter approximately the width of the white band and is called Ashoka's Dharma Chakra, with 24 spokes (after Ashoka, the Great). Each spoke depicts one hour of the day, portraying the prevalence of righteousness all 24 hours of it.
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
bendera Indonesia
Autor: Charlie Cowins, Licencja: CC BY 2.0
Anastasia Myskina at 2008 US Open