Anastazjusz II (cesarz bizantyński)
| ||
_(14767983982).jpg) | ||
| Cesarz bizantyński | ||
| Okres | od 713 do 715 | |
| Poprzednik | Filipikos Bardanes | |
| Następca | Teodozjusz III | |
| Dane biograficzne | ||
| Data śmierci | 721 | |
| Moneta | ||
 Solid Anastazjusza II | ||
Anastazjusz II, Artemios (zm. 721) – cesarz bizantyjski od 713 do 715 roku.
Nowy cesarz unieważnił dekrety swego poprzednika dotyczące monoteletyzmu. Zniszczono również wizerunki Filipika i zawieszono z powrotem obraz przedstawiający VI sobór powszechny w Konstantynopolu. Anastazjusz dokonał zmian w armii. Mianował nowego egzarchę Rawenny w Italii, a dowódcą armii na wschodzie uczynił Leona Izauryjczyka, torując mu drogę do korony cesarskiej.
Głównym celem cesarza było zawarcie pokoju z Arabami, najeżdżającymi na Azję Mniejszą. Nie udało się zawrzeć pokoju, gdyż poselstwo bizantyńskie zostało odesłane z powrotem z Damaszku przez kalifa Sulejmana. Poinformowało ono tylko o zbrojeniach arabskich. Cesarz wyznaczył wyspę Rodos jako miejsce koncentracji wszystkich wojsk z temów. Oddziały z temu Opsikon zaraz po wylądowaniu wszczęły rewoltę. Wycofały się następnie do swojego temu i tam w Adramytion obwołały cesarzem poborcę podatkowego, niejakiego Teodozjusza. Ten chciał uciec, lecz żołnierze go złapali i zmusili do przyjęcia tej godności. Rozpoczęła się wojna domowa. Trwała ona sześć miesięcy do końca sierpnia 715 roku. Wtedy to oddziały z temu Opsikon z pomocą Goto-Greków wprowadziły na tron Teodozjusza. Anastazjusz wstąpił do zakonu, chroniąc się w jednym z klasztorów Tesaloniki. Kilka lat później został skazany na śmierć, za próbę uzurpacji przeciw dawnemu podwładnemu, wtedy już cesarzowi Leonowi III Izauryjczykowi.
Bibliografia
- G. Ostrogorski, Dzieje Bizancjum, przeł. pod red. H. Evert - Kappesowej, wyd.3 Warszawa 2008.
- R. Browning, Cesarstwo Bizantyńskie, przeł. G. Żurek, Warszawa 1997.
- K. Zakrzewski, Historia Bizancjum, wyd.2 Kraków 1999.
Media użyte na tej stronie
coat of arms of the Palaiologos dynasty, the last rulers of the Byzantine Empire.
Autor: Internet Archive Book Images, Licencja: No restrictions
Identifier: romanorvmimperat00cava (find matches)
Title: Romanorvm imperatorvm effigies : elogijs ex diuersis scriptoribus per Thomam Treteru S. Mariae Transtyberim canonicum collectis
Year: 1583 (1580s)
Authors: Cavalieri, Giovanni Battista, ca. 1525-1601 Treter, Tomasz, 1547-1610
Subjects: Emperors
Publisher: Romae : Apud Vincentium Accoltum
Contributing Library: Getty Research Institute
Digitizing Sponsor: Getty Research Institute
View Book Page: Book Viewer
About This Book: Catalog Entry
View All Images: All Images From Book
Click here to view book online to see this illustration in context in a browseable online version of this book.
Text Appearing Before Image:
Hsreticorifurore Ecclefia*, reflaurauit: Clajfem ingentem aduerfusSarracenos, Chriftiani nominis hoftes, càm in africani cmUfiffet y Claffiariù qnibufdam contumacia agentibws, militcsqui illuni oderanty re infetta domum rcuerfi , Theodoftumignobilem alioqui yirum> Imperio praficiunt. Quo audito *A~naftafìus feftinanter mare,Nicaam verfus traiecityfej, ad re-fiftendum parabat ; (ed à Tbeodofw infequente captm, abeodem in monaflerium, ne qua via pateret redeundi ad impe*rium y inclufm efì ; càm annum vnum9 menfes tres imperaffet. C&terum càm, auxilio Bulgarorum,dcnuò recipere con-tenderei Jmperiumyà Leone Ut. intertmptm cft> princepsimperio, vitafy longiore dignm. ANASTASIVS. II. io*
Text Appearing After Image:
-NASIASIVS-RPM^ % e e vii. TUEODO$irS. eiusnomini*III.^£DR^MrTTE~ TSyS dittus, Confiantmopoli parentibus obfcum oriunda*,à militibus binasiafio infenfis, anno Cimili 717. Imperatoreleclus esl. Eafuh morum convitate, fermoni/% affabilitate,yt omnibus meritò charus efiet.Catbolicttfidei obferuantijfi-mus, fantJorum imagines, à Thilippico eietJas,templis ref-tituit yinomnibufjj c&tcris attibus, optimi principi* laudenon caruit, futurus etiam longè illuflrior ; fi diutius illìperLconem, & Cononem Orienti* prtfeclos imperare licuiffet.Verùm càm Leonem exercitus Imperatorem dixiffet, pene-fus belli ciuilk Theodofius, vt erat miti, placido^ ingenio,e e flit imperio , monafiicumfy vits inftitutum amplexus3fatiidin aefelix in co vixit, càm annos duos tantum imperafìet. THEODOSIVS IH. 107
Note About Images