Anatolij Bibiłow

Anatolij Bibiłow
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

6 lutego 1970
Cchinwali

Prezydent Osetii Południowej
Okres

od 21 kwietnia 2017
do 24 maja 2022

Przynależność polityczna

Zjednoczona Osetia

Poprzednik

Leonid Tibiłow

Następca

Alan Gaglojew

Odznaczenia
Order Przyjaźni

Anatolij Bibiłow (oset. Бибылты Ильяйы фырт Анатолий, Bibylty Iljajy fyrt Anatolij ur. 6 lutego 1970 w Cchinwali[1]) – osetyjski wojskowy i polityk, generał dywizji, minister ds. sytuacji nadzwyczajnych w latach 2008–2014, przewodniczący Parlamentu Osetii Południowej od 2014. Kandydat w wyborach prezydenckich w 2011 oraz w 2017. Prezydent Osetii Południowej w latach 2017–2022.

Życiorys

Anatolij Bibiłow urodził się w rodzinie robotniczej. Uczęszczał do szkoły średniej z internatem, o profilu ze zwiększoną liczbą zajęć z języka rosyjskiego, wychowania fizycznego i szkolenia wojskowego. W latach 1988–1992 studiował w Wyższej Szkole Dowódczej Wojsk Powietrznodesantowych w Riazaniu. Po studiach rozpoczął służbę w jednostce sił powietrznych w Pskowie. W jej szeregach w 1992 uczestniczył w wojnie osetyjskiej, wspierając siły separatystów. W latach 1994–1996 służył w siłach zbrojnych Osetii Południowej[1][2].

Od 1996 do 1998 mieszkał w Kijowie, trudniąc się handlem i prowadząc własną działalność gospodarczą. Od 1998 do 2008 służył w batalionie wojsk pokojowych w Cchinwali[1][2][3].

W 2008 uczestniczył w drugiej wojnie w Osetii Południowej. 31 października 2008 prezydent Eduard Kokojty mianował go na stanowisko ministra ds. nadzwyczajnych oraz awansował do stopnia generała dywizji[1][2][4]. Stanowisko ministra zajmował do 14 lipca 2014[5].

W 2011 otrzymał rosyjski Order Przyjaźni[6].

Wybory prezydenckie w 2011

19 września 2011 został mianowany przez rządzącą partię Jedność kandydatem w wyborach prezydenckich zaplanowanych na 13 listopada 2011. W wyborach tych o mandat nie mógł ubiegać się kończący swą drugą i zarazem ostatnią kadencję prezydent Kokojty. Kandydatura Bibiłowa uzyskała akceptację rosyjskich władz, w tym rosyjskiego ministra ds. nadzwyczajnych Siergieja Szojgu oraz szefa administracji prezydenckiej Siergeja Naryszkina. Według badań przedwyborczych Bibiłow pozostawał jednym z faworytów do zwycięstwa[2][3][4].

W pierwszej turze wyborów 13 listopada 2011 zajął pierwsze miejsce, zdobywając 25,44% głosów poparcia, nieznacznie tylko wygrywając z kandydatką niezależną, byłą minister edukacji Ałłą Dżiojewą, która uzyskała 25,37% głosów poparcia[7][8].

W drugiej turze głosowania 27 listopada 2011, według wstępnych wyników ogłoszonych następnego dnia przez komisję wyborczą (spośród 75 z 84 okręgów wyborczych), uzyskał 40% głosów, podczas gdy Ałła Dżiojewa 56,7% głosów. Bibiłow zakwestionował jednak podane wyniki i złożył skargę wyborczą do Sądu Najwyższego, oskarżając sztab Dżiojewy o fałszerstwa wyborcze, w tym zastraszanie wyborców i wręczanie łapówek. Jeszcze tego samego dnia sąd wstrzymał dalsze ogłaszanie wyników wyborów do czasu rozpatrzenia skargi. Dżiojewa odrzuciła oskarżenia i wezwała rywala do wykazania się obywatelską postawą i akceptacji porażki[9][10].

29 listopada 2011 Sąd Najwyższy unieważnił drugą turę wyborów z powodu "naruszenia prawa przez zwolenników Dżiojewy w czasie głosowania", w tym zastraszanie wyborców. Nakazał powtórzenie całego procesu wyborczego, zakazując Dżiojewie, zgodnie z obowiązującym prawem, ponownego startu ze względu na złamanie prawa przez jej sztab[11][12]. Parlament nową datę wyborów wyznaczył na 25 marca 2012[13]. 6 lutego 2012 Bibiłow podjął decyzję o niestartowaniu w nowych wyborach, co tłumaczył wolą uniknięcia dalszych konfliktów i umożliwieniem obywatelom dokonania wyboru w spokojnej atmosferze[14][15]. Wybory prezydenckie w 2012 wygrał Leonid Tibiłow[16].

Wybory prezydenckie w 2017

23 czerwca 2014 objął stanowisko przewodniczącego parlamentu po tym, jak jego partia Zjednoczona Osetia, zwyciężyła w wyborach parlamentarnych z 8 czerwca 2014[17][18]. W następnym miesiącu ustąpił ze stanowiska ministra ds. nadzwyczajnych[5].

Po raz drugi wziął udział w wyborach prezydenckich 9 kwietnia 2017. Jego głównym rywalem był urzędujący prezydent Leonid Tibiłow. Obaj kandydaci uważani byli za zwolenników ściślejszej współpracy z Federacją Rosyjską i zyskali sobie nieformalne poparcie ze strony jej władz[19]. Bibiłow zwyciężył już w pierwszej turze głosowania, uzyskując 54,8% głosów poparcia, podczas gdy Tibiłow zdobył 33,7% głosów, a trzeci Alan Gagłojew – 10,1% głosów[20][21]. Urząd objął 21 kwietnia 2017[22].

Anatolij Bibiłow jest żonaty, ma czworo dzieci[1].

Przypisy

  1. a b c d e Бибилов Анатолий Ильич. kavkaz-uzel.ru. [dostęp 2011-11-13]. (ros.).
  2. a b c d Bibilov Nominated in South Ossetian Elections. pik.tv, 19 sierpnia 2011. [dostęp 2011-11-13]. (ang.).
  3. a b Osetia Południowa wybiera prezydenta. rp.pl, 12 listopada 2011. [dostęp 2011-11-13]. (pol.).
  4. a b Kommersant: Moscow Eyeing Bibilov as Kokoity’s Successor. pik.tv, 18 sierpnia 2011. [dostęp 2011-11-13]. (ang.).
  5. a b Новым главой МЧС Южной Осетии стал Сергей Санакоев. rsonews.org, 2014-07-16. [dostęp 2017-04-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-08)]. (ros.).
  6. Указ Президента Российской Федерации от 01.09.2011 г. № 1139. kremlin.ru. [dostęp 2022-07-02]. (ros.).
  7. The Central Election Committee: Anatoly Bibilov and Alla Dzhioeva will contest in the second round of presidential elections in South Ossetia. cominf.org, 15 listopada 2011. [dostęp 2011-11-15]. (ang.).
  8. S. Ossetia Split on Kremlin Nominee. themoscowtimes.com, 15 listopada 2011. [dostęp 2011-11-15]. (ang.).
  9. Surprise Leader In South Ossetian Presidential Runoff. rferl.org, 28 listopada 2011. [dostęp 2011-11-28]. (ang.).
  10. Dzhioyeva Declared Winner in S. Ossetia Vote. themoscowtimes.com, 28 listopada 2011. [dostęp 2011-11-28]. (ang.).
  11. Osetia nie wybrała kandydata Moskwy – wybory anulowano. wprost.pl, 29 listopada 2011. [dostęp 2011-11-29]. (pol.).
  12. Court in Tskhinvali Annuls Runoff Results. civil.ge, 29 listopada 2011. [dostęp 2011-11-29]. (ang.).
  13. Repeat Election Set for March in Breakaway S.Ossetia. civil.ge, 29 listopada 2011. [dostęp 2011-11-29]. (ang.).
  14. Bibilov Quits South Ossetia Poll. rian.ru, 6 lutego 2012. [dostęp 2012-04-09]. (ang.).
  15. Q&A: South Ossetian separatist presidential election. BBC News, 22 marca 2012. [dostęp 2012-04-09]. (ang.).
  16. Tibilov Wins South Ossetia Election. rian.ru, 9 kwietnia 2012. [dostęp 2012-04-09]. (ang.).
  17. В адрес спикера парламента Южной Осетии поступают поздравления. cominf.org, 2014-06-25. [dostęp 2017-04-11]. (ros.).
  18. Tskhinvali Sets Date for Presidential Polls. civil.ge, 2017-01-18. [dostęp 2017-04-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-16)]. (ang.).
  19. Former South Ossetian Leader To Appeal Election Ban. rferl.org, 2017-03-09. [dostęp 2017-04-11]. (ang.).
  20. Final Vote Tally for S. Ossetia Leadership Polls Approved. civil.ge, 2017-04-12. [dostęp 2017-04-13]. (ang.).
  21. Bibilov Wins South Ossetia Vote Denounced by Georgia, U.S., And EU. rferl.org, 2017-04-10. [dostęp 2017-04-11]. (ang.).
  22. April 2017. rulers.org. [dostęp 2017-04-26]. (ang.).

Media użyte na tej stronie