Anatolij Demjanenko

Anatolij Demjanenko
Анатолiй Дем'яненко
Ilustracja
(c) Football.ua, CC BY-SA 3.0
Pełne imię i nazwisko

Anatolij Wasylowycz Demjanenko

Data i miejsce urodzenia

19 lutego 1959
Dniepropetrowsk

Wzrost

179 cm

Pozycja

obrońca

Kariera juniorska
LataKlub
1971–1975Dnipro Dniepropetrowsk
Kariera seniorska
LataKlubWyst.Gole
1976–1978Dnipro Dniepropetrowsk20(1)
1979–1990Dynamo Kijów333(28)
19911. FC Magdeburg3(0)
1991–1992Widzew Łódź13(0)
1992Dynamo Kijów14(1)
W sumie:383(30)
Kariera reprezentacyjna
LataReprezentacjaWyst.Gole
–1980 ZSRR U-21?(?)
1981–1990 ZSRR80(6)
Kariera trenerska
LataDrużyna
1993CSK ZSU Kijów
1993CSKA-Borysfen Kijów (asystent)
1993–2005Dynamo Kijów (asystent)
2005–2007Dynamo Kijów
2008Neftçi PFK
2010–2011Nasaf Karszy
2012–2013Wołyń Łuck
2020FC Nitra

Anatolij Wasylowycz Demjanenko, ukr. Анатолiй Васильович Дем'яненко, ros. Анатолий Васильевич Демьяненко, Anatolij Wasiljewicz Diemjanienko (ur. 19 lutego 1959 w Dniepropetrowsku) – ukraiński piłkarz, grający na pozycji obrońcy, były reprezentant Związku Radzieckiego, trener piłkarski.

Kariera piłkarska

Kariera klubowa

Karierę piłkarską rozpoczął w drużynie Dnipro Dniepropietrowsk w 1975 r. Na początku 1979 roku został zawodnikiem Dynama Kijów. Od początku stał się filarem defensywy kijowian. Z Dynamem sięgnął po najwyższe nagrody. W 1986 roku Dynamo zagrało w finale Pucharu Zdobywców Pucharów. Kapitanem drużyny z Kijowa był właśnie Demjanenko. Ostatecznie ekipa Walerego Łobanowskiego pokonała Atlético Madryt 3:0 (bramki zdobyli: Zawarow, Błochin i Jewtuszenko). W lidze ZSRR rozegrał 322 mecze i strzelił 28 goli.

W 1991 roku wyjechał do Niemiec i został zawodnikiem 1. FC Magdeburg, ale jak większość radzieckich zawodników wyjeżdżających z ZSRR po pieriestrojce nie sprawdził się na zachodzie (w drużynie tej rozegrał zaledwie trzy spotkania). W sezonie 1991/92 występował w Widzewie Łódź. W lidze polskiej zagrał trzynaście razy. Latem 1992 roku powrócił do Dynama Kijów, w którym w rundzie jesiennej zagrał 14 razy i strzelił 1 gola. Po jesieni sezonu 1992/93 zakończył karierę piłkarską.

Kariera reprezentacyjna

W reprezentacji ZSRR rozegrał 80 meczów, strzelił 6 goli; grał na Mistrzostwach Świata w Meksyku w 1986 roku, był także wicemistrzem Europy z RFN (1988); na obu imprezach pełnił funkcję kapitana drużyny prowadzonej przez Walerego Łobanowskiego.

Kariera trenerska

Karierę trenera rozpoczął w 1993 roku, kiedy to na krótko został trenerem CSK ZSU Kijów/CSKA-Borysfen Kijów. Później trafił do Dynama, gdzie w sztabie szkoleniowym jest nieprzerwanie od 1993 roku, będąc asystentem kolejnych trenerów: Jożefa Sabo, Walerego Łobanowskiego, Ołeksija Mychajłyczenki i Leonida Burjaka. Pierwszym trenerem Dynama jest od 8 grudnia 2005 roku. Do tej pory zdobył Puchar Ukrainy (2006), wicemistrzostwo Ukrainy (2006) oraz Superpuchar Ukrainy (2006). W tym samym roku wywalczył (po dwumeczu z Fenerbahçe SK) także awans do Ligi Mistrzów. W 2008 do 23 sierpnia trenował azerski Neftçi PFK. 9 sierpnia 2010 objął stanowisko głównego trenera uzbeckiego klubu Nasaf Karszy[1]. 8 stycznia 2012 zmienił klub na Wołyń Łuck[2]. 26 kwietnia 2013 roku za obopólną zgodą kontrakt został anulowany[3]. 6 stycznia 2020 roku stał na czele FC Nitra[4].

Sukcesy i odznaczenia

Sukcesy klubowe

Sukcesy reprezentacyjne

  • mistrz Europy U-21: 1980
  • wicemistrz Europy: 1988
  • uczestnik Mistrzostw Świata: 1982, 1986, 1990

Sukcesy trenerskie

Sukcesy indywidualne

  • najlepszy piłkarz ZSRR: 1985
  • najlepszy piłkarz Ukrainy: 1982, 1985
  • 9-krotnie wybrany do listy 33 najlepszych piłkarzy ZSRR: 1979 (nr 3), 1980 (nr 2), 1981, 1982, 1983, 1984, 1985, 1986, 1988.

Odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ Анатолий Демьяненко будет тренировать "Насаф" ᐉ UA-Футбол. (ros.)
  2. ↑ Анатолій Дем'яненко - головний тренер "Волині" ᐉ UA-Футбол. (ukr.)
  3. ↑ Офіційно: "Волинь" розірвала контракт з Дем'яненком ᐉ UA-Футбол. (ukr.)
  4. ↑ Офіційно: Дем'яненко очолив Нітру ᐉ UA-Футбол. (ukr.)
  5. ↑ УКАЗ ПРЕЗИДЕНТА УКРАЇНИ № 1591/2004 - Офіційне представництво Президента України. [dostęp 2014-07-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-14)].
  6. ↑ УКАЗ ПРЕЗИДЕНТА УКРАЇНИ № 697/2006 - Офіційне представництво Президента України. president.gov.ua. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-06)].

Bibliografia

Składy reprezentacji ZSRR
Skład reprezentacji ZSRR na Mundialu 1982

  • O występie ZSRR na Mistrzostwach Świata 1982 czytaj tutaj.
Skład reprezentacji ZSRR na Mundialu 1986

  • O występie ZSRR na Mistrzostwach Świata 1986 czytaj tutaj.
Skład reprezentacji ZSRR na Euro 1988

  • O występie ZSRR na Mistrzostwach Europy 1988 czytaj tutaj.
Skład reprezentacji ZSRR na Mundialu 1990

  • O występie ZSRR na Mistrzostwach Świata 1990 czytaj tutaj.
Piłkarz roku w ZSRR
Kariera trenerska
Trenerzy CSKA Kijów
  1. ↑ a b c tymczasowo
Trenerzy Dynama Kijów
  1. ↑ a b c tymczasowo
Trenerzy Neftçi PFK
Trenerzy Nasafa Karszy
  • Borisov (1997–98)
  • Makarow (1998–99)
  • Davlatov (2000–04)
  • Morozow (2005)
  • Khakimov (2006)
  • Fomicziow (2007)
  • Hess (2008)
  • Kumykov (2008–10)
  • Demjanenko (2010–11)
  • Berdiev (od 2012)
Trenerzy Wołyni Łuck
  1. ↑ a b c d e tymczasowo

Media użyte na tej stronie

Football pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Football. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Anatoliy Demyanenko.jpeg
(c) Football.ua, CC BY-SA 3.0
Анатолій Дем'яненко