Anatolij Winogradow

Anatolij Winogradow

Анатолий Корнелиевич Виноградов

Imię i nazwisko	Anatolij Kornielijewicz Winogradow
Data i miejsce urodzenia	9 kwietnia 1888 Połotnianyj Zawod
Data i miejsce śmierci	26 listopada 1946 Moskwa
Narodowość	rosyjska
Język	rosyjski
Alma Mater	Uniwersytet Moskiewski
Dziedzina sztuki	proza
Ważne dzieła
Potępienie Paganiniego Trzy barwy czasu
Odznaczenia

Anatolij Kornielijewicz Winogradow, znany także jako Anatol Winogradow^[1] (ros. Анатолий Корнелиевич Виноградов, ur. 28 marca^?/ 9 kwietnia 1888 we wsi Połotnianyj Zawod koło Kaługi, zm. 26 listopada 1946 w Moskwie) – rosyjski i radziecki pisarz i historyk literatury.

Absolwent Uniwersytetu Moskiewskiego z 1912 roku, gdzie studiował na wydziale historyczno-filozoficznym. Pełnił funkcję dyrektora Muzeum im. Rumiancewa, a także kierował Biblioteką Państwową ZSRR im. Lenina powstałą z przemianowania Muzeum im. Rumiancewa (stanowisko kierownika sprawował w sumie od III 1921 do X 1924, gdy zrezygnował z funkcji z powodów zdrowotnych, choć dalej pracował w bibliotece^[2]). W 1928 roku inspekcja robotniczo-chłopska złożyła raport, w którym oskarżono bibliotekę, że zatrudnia dużą liczbę ludzi związanych ze szlachtą i zażądała usunięcia m.in. Winogradowa, zaczęły się także ataki prasowe^[3].

Autor powieści historyczno-biograficznych m.in. Potępienie Paganiniego – powieściowej biografii słynnego włoskiego kompozytora i wirtuoza skrzypiec Niccolò Paganiniego (najbardziej znana w Polsce i wciąż popularna) oraz np. powieść Trzy barwy czasu, a także prac historyczno-literackich i tranlatorskich (przekładał m.in. utwory Juliusza Słowackiego). Zmarł w 1946 roku i pochowany został na cmentarzu Wagańkowskim.

Dzieła

• Trzy barwy czasu (1931)
• Opowieść o braciach Turgieniew (1932)
• Potępienie Paganiniego (1936)
• Byron (1936)
• Stendhal i jego czasy (1938)

Przypisy

Bibliografia

• Biogram autora w książce: Trzy barwy czasu, PIW, Warszawa 1973
• Wielka Encyklopedia Radziecka (dzienne daty życia i miejsce śmierci i urodzin)