Anders Jacobsen

Anders Jacobsen

Data i miejsce urodzenia	17 lutego 1985 Hønefoss
Klub	Ringkollen Skiklubb
Debiut w PŚ	24 listopada 2006 w Ruce (3. miejsce)
Pierwsze punkty w PŚ	24 listopada 2006 w Ruce (3. miejsce)
Pierwsze podium w PŚ	24 listopada 2006 w Ruce (3. miejsce)
Pierwsze zwycięstwo w PŚ	14 grudnia 2006 w Engelbergu
Rekord życiowy	230,5 m na Letalnicy w Planicy (20 marca 2010)
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Norwegia Igrzyska olimpijskie brąz Vancouver 2010 duża druż. Mistrzostwa świata złoto Falun 2015 duża druż. srebro Sapporo 2007 duża druż. srebro Liberec 2009 duża druż. srebro Oslo 2011 normalna druż. srebro Oslo 2011 duża druż. brąz Liberec 2009 duża brąz Val di Fiemme 2013 duża Mistrzostwa świata w lotach srebro Planica 2010 drużynowo brąz Oberstdorf 2008 drużynowo brąz Planica 2010 indywidualnie Puchar Świata w skokach 2. miejsce 2006/2007 Turniej Czterech Skoczni 1. miejsce 2006/2007 2. miejsce 2012/2013 Letni Puchar Kontynentalny 3. miejsce 2012

Anders Jacobsen podczas zawodów w Zakopanem w 2008 roku

(c) Tadeusz Mieczyński, CC BY-SA 3.0

Dekoracja medalowa konkursu indywidualnego mężczyzn na skoczni K-120 podczas MŚ 2013

Anders Jacobsen (ur. 17 lutego 1985 w Hønefoss) – norweski skoczek narciarski, reprezentant klubu Ringkollen Skiklubb. Indywidualny brązowy medalista Mistrzostw Świata 2009 na skoczni K-120 i Mistrzostw Świata 2013 na skoczni K-120 oraz Mistrzostw Świata w Lotach 2010, zwycięzca 55. Turnieju Czterech Skoczni, drugi zawodnik Pucharu Świata w sezonie 2006/2007. Drużynowy brązowy medalista Zimowych Igrzysk Olimpijskich 2010; czterokrotny drużynowy srebrny medalista mistrzostw świata (w latach 2007, 2009 i dwukrotnie w 2011), dwukrotny (2009 i 2013) brązowy medalista indywidualny; srebrny (2010) i brązowy (2008) medalista mistrzostw świata w lotach narciarskich. Od 2019 dyrektor norweskiej federacji sportów motorowych^[1].

Przebieg kariery

Jako junior nigdy nie został powołany do reprezentacji startującej w mistrzostwach świata juniorów. Pierwszy start w międzynarodowych zawodach zanotował nieco ponad miesiąc przed swoimi 18. urodzinami, 11 stycznia 2003 podczas konkursu Pucharu Kontynentalnego w Planicy. Zajął wówczas 49. miejsce. Dzień później zdobył pierwszy punkt, zajmując 30. miejsce^[2].

W sezonie 2005/2006 dostał szansę zadebiutowania w zawodach rangi PŚ podczas norweskiej części Turnieju Nordyckiego – w Lillehammer i Oslo. W żadnym z konkursów nie zdobył punktów. W Lillehammer zajął w kwalifikacjach 67., a w Oslo 47. miejsce. Wziął udział w sześciu konkursach Pucharu Kontynentalnego. Pierwsze dwa odbyły się w Villach, gdzie zajął 18. i 14. miejsce. Kolejna dwa to konkursy w Zakopanem, które zakończył na 9. i 7. miejscu. Ostatnie konkursy odbyły się w Norwegii, w Vikersund. Pierwszy konkurs Anders Jacobsen zakończył na 18. miejscu, a drugi po raz pierwszy w sezonie poza punktowaną trzydziestką – 36. miejsce. W sześciu startach zgromadził 109 pkt, co dało mu 51. miejsce w klasyfikacji końcowej^[3].

Latem 2006 zadebiutował w zawodach Letniego Grand Prix. W debiucie, 5 sierpnia 2006 w Hinterzarten zajął ósme miejsce. 14 sierpnia w Courchevel był czwarty, 26 sierpnia w Zakopanem siódmy, 30 września w Klingenthal szósty, a 3 października w Oberhofie dziesiąty. Dzięki temu zajął dziesiąte miejsce w końcowej klasyfikacji generalnej LGP w 2006 roku.

Dzięki tym wynikom został powołany przez Mikę Kojonkoskiego do norweskiej kadry narodowej w skokach narciarskich na sezon 2006/2007. Nie był jednak przewidywany do startu w inauguracyjnym konkursie Pucharu Świata w Ruce – dopiero na cztery dni przed rozpoczęciem sezonu zastąpił wcześniej powołanego Tommy Ingebrigtsena^[4]. W debiutanckim występie zajął 3. miejsce, przegrywając jedynie z Arttu Lappim i Simonem Ammannem. Konkurs rozegrany był jednak w niestabilnych warunkach atmosferycznych (tylko dwóch zawodników z czołowej „15” poprzedniego sezonu zdobyło tego dnia punkty), przez co wielu zbagatelizowało wyczyn Norwega. W kolejnych konkursach sezonu 2006/2007 utrzymywał wysoką formę, wygrywając łącznie cztery konkursy. Odniósł zwycięstwo w Turnieju Czterech Skoczni. Stał się tym samym drugim skoczkiem w historii, któremu udało się wygrać ten turniej w pierwszym starcie (poprzednim był Risto Laakkonen w 1989). W Pucharze Świata do samego końca sezonu walczył o końcowy triumf z Adamem Małyszem, zajmując ostatecznie drugie miejsce. Nigdy wcześniej debiutant nie zajął w klasyfikacji końcowej tak wysokiej lokaty. Podczas mistrzostw świata w Sapporo nie udało mu się zdobyć medalu w konkursach indywidualnych. Zajął 7. miejsce na skoczni K-90 i 14. miejsce na skoczni K-120. Zdobył natomiast srebrny medal w konkursie drużynowym. W Turnieju Nordyckim zajął 19. miejsce. W konkursie w Lahti uplasował się na 31. pozycji. W Kuopio był dziesiąty, natomiast w konkursach w Oslo odpowiednio 14. i 7^[5].

W inauguracyjnym konkursie PŚ w sezonie 2007/2008 zajął szóste miejsce w konkursie w Ruce. W Trondheim, na treningu przed kolejnymi zawodami doznał upadku. W efekcie nie wystartował w kilku kolejnych zawodach Pucharu Świata. Powrócił 22 grudnia w Engelbergu, jednak nie zakwalifikował się do czołowej 30. Dzień później zajął 10. miejsce. W dalszej części sezonu utrzymywał się w czołówce, pięciokrotnie stając na podium zawodów indywidualnych Pucharu Świata. 9 lutego w Libercu odniósł swoje jedyne zwycięstwo w sezonie. Sezon ukończył na 6. miejscu w klasyfikacji generalnej. Największym sukcesem w sezonie był brązowy medal w konkursie drużynowym mistrzostw świata w lotach. Indywidualnie Jacobsen zajął w nich 10. miejsce^[6].

W Sezonie 2008/2009 trzykrotnie stawał na podium w zawodach Pucharu Świata – w drugim konkursie sezonu, w Trondheim był trzeci, natomiast tuż przed mistrzostwami świata w Libercu zajmował dwukrotnie drugie miejsca – w Klingenthal oraz w Oberstdorfie. Na mistrzostwach zdobył brązowy medal na skoczni K-120, a także srebrny w drużynie. W klasyfikacji końcowej Pucharu Świata uplasował się na 8. miejscu^[7].

W sezonie 2009/2010 trzykrotnie stawał na podium w zawodach Pucharu Świata – w Willingen był drugi, w Oberstdorfie wygrał, a w Kuopio zajął trzecią pozycję. Był jednym z faworytów do zdobycia indywidualnego medalu podczas zimowych igrzysk olimpijskich w Vancouver. Zdobył jednak tam tylko brązowy medal w konkursie drużynowym na skoczni w Whistler. Pod koniec sezonu 2009/2010 zdobył jeszcze brązowy medal indywidualnie i srebrny w drużynie podczas MŚ w lotach narciarskich w Planicy. W klasyfikacji generalnej Pucharu Świata uplasował się na 7. pozycji^[8].

W sezonie 2010/2011 ani razu nie stanął na podium zawodów indywidualnych, a jego najlepszym wynikiem było 4. miejsce zdobyte w zawodach w Garmisch-Partenkirchen. W mistrzostwach świata w Oslo zdobył dwa srebrne medale w zawodach drużynowych – na skoczni normalnej i dużej^[9]. W trakcie sezonu żona Jacobsena Birgitte urodziła ich syna. Z tego powodu nie uczestniczył on między innymi w zawodach w Zakopanem^[10].

W maju 2011 zawiesił swoją karierę zawodniczą na czas nieokreślony, jako przyczynę podając brak motywacji^[11]. W lutym 2012 powrócił do czynnego skakania^[12].

Przed sezonem 2012/2013 znalazł się w kadrze B reprezentacji Norwegii^[13]. Latem 2012 startował głównie w zawodach Letniego Pucharu Kontynentalnego. Dwukrotnie zwyciężył w pojedynczych zawodach, a w klasyfikacji generalnej cyklu uplasował się na 3. pozycji^[14].

W sezonie 2012/2013 dwukrotnie zajmował 4. miejsce w Lillehammer. 30 grudnia w Oberstdorfie po raz pierwszy po powrocie do skoków zwyciężył w konkursie Pucharu Świata^[15]. Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2013. W indywidualnym konkursie skoków narciarskich na skoczni normalnej zajął 19. miejsce. Na skoczni dużej zdobył brązowy medal. W zawodach drużynowych był 4.^[16]. Podczas drugiej serii pierwszego konkursu w Planicy w 2013 upadł przy lądowaniu na odległość 218 m i zerwał więzadła krzyżowe^[17].

21 kwietnia 2015 ogłosił zakończenie kariery sportowej^[18][19].

Igrzyska olimpijskie

Indywidualnie

2010 Vancouver/Whistler	–	9. miejsce (K-95), 12. miejsce (K-125)
2014 Soczi/Krasnaja Polana	–	27. miejsce (K-95), 38. miejsce (K-125)

Drużynowo

2010 Vancouver/Whistler	–	brązowy medal[a]
2014 Soczi/Krasnaja Polana	–	6. miejsce[b]

Starty A. Jacobsena na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
9.	13 lutego	2010	Whistler	Whistler Olympic Park	K-95	HS-106	indywid.	99,5 m	104,0 m	257,5 pkt	19,5 pkt	Simon Ammann
12.	20 lutego	2010	Whistler	Whistler Olympic Park	K-125	HS-140	indywid.	128,0 m	122,5 m	226,4 pkt	57,2 pkt	Simon Ammann
3.	22 lutego	2010	Whistler	Whistler Olympic Park	K-125	HS-140	druż.[a]	138,0 m	140,5 m	1030,3 pkt (285,8 pkt)	77,6 pkt	Austria
27.	9 lutego	2014	Krasnaja Polana	Russkije Gorki	K-95	HS-106	indywid.	97,5 m	93,5 m	234,3 pkt	43,7 pkt	Kamil Stoch
38.	15 lutego	2014	Krasnaja Polana	Russkije Gorki	K-125	HS-140	indywid.	122,5 m	–	107,6 pkt	171,1 pkt	Kamil Stoch
6.	17 lutego	2014	Krasnaja Polana	Russkije Gorki	K-125	HS-140	druż.[b]	119,0 m	130,5 m	990,7 pkt (237,3 pkt)	50,4 pkt	Niemcy

Mistrzostwa świata

Indywidualnie

2007 Sapporo	–	14. miejsce (K-120), 7. miejsce (K-90)
2009 Liberec	–	17. miejsce (K-90), brązowy medal (K-120)
2011 Oslo	–	15. miejsce (K-95), 9. miejsce (K-120)
2013 Val di Fiemme/Predazzo	–	19. miejsce (K-95), brązowy medal (K-120)
2015 Falun	–	19. miejsce (K-90)

Drużynowo

2007 Sapporo	–	srebrny medal[c]
2009 Liberec	–	srebrny medal[a]
2011 Oslo	–	srebrny medal (K-95)[d], srebrny medal (K-120)[e]
2013 Val di Fiemme/Predazzo	–	4. miejsce (K-120)[f]
2015 Falun	–	złoty medal (K-120)[g]

Starty A. Jacobsena na mistrzostwach świata – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
14.	24 lutego	2007	Sapporo	Ōkurayama	K-120	HS-134	indywid.	114,5 m	122,5 m	219,6 pkt	46,5 pkt	Simon Ammann
2.	25 lutego	2007	Sapporo	Ōkurayama	K-120	HS-134	druż.[c]	122,0 m	117,0 m	953,3 pkt (222,7 pkt)	46,9 pkt	Austria
7.	3 marca	2007	Sapporo	Miyanomori	K-90	HS-98	indywid.	91,5 m	94,0 m	241,5 pkt	35,5 pkt	Adam Małysz
17.	21 lutego	2009	Liberec	Ještěd	K-90	HS-100	indywid.	102,0 m	89,5 m	247,5 pkt	34,5 pkt	Wolfgang Loitzl
3.	27 lutego	2009	Liberec	Ještěd	K-120	HS-134	indywid.	132,5 m	–[h]	139,5 pkt	1,8 pkt	Andreas Küttel
2.	28 lutego	2009	Liberec	Ještěd	K-120	HS-134	druż.[a]	126,5 m	117,5 m	1000,8 pkt (237,2 pkt)	33,5 pkt	Austria
15.	26 lutego	2011	Oslo	Midtstubakken	K-95	HS-106	indywid.	92,5 m	99,0 m	229,0 pkt	40,2 pkt	Thomas Morgenstern
2.	27 lutego	2011	Oslo	Midtstubakken	K-95	HS-106	druż.[d]	103,5 m	102,5 m	1000,5 pkt (252,5 pkt)	25,0 pkt	Austria
9.	3 marca	2011	Oslo	Holmenkollbakken	K-120	HS-134	indywid.	134,0 m	123,0 m	260,7 pkt	16,8 pkt	Gregor Schlierenzauer
2.	5 marca	2011	Oslo	Holmenkollbakken	K-120	HS-134	druż.[e]	120,5 m	–	456,4 pkt (107,1 pkt)	43,6 pkt	Austria
19.	23 lutego	2013	Predazzo	Trampolino Dal Ben	K-95	HS-106	indywid.	96,5 m	97,0 m	226,9 pkt	25,7 pkt	Anders Bardal
3.	28 lutego	2013	Predazzo	Trampolino Dal Ben	K-120	HS-134	indywid.	129,0 m	131,0 m	289,1 pkt	6,7 pkt	Kamil Stoch
4.	2 marca	2013	Predazzo	Trampolino Dal Ben	K-120	HS-134	druż.[f]	125,5 m	131,5 m	1117,3 pkt (284,9 pkt)	18,6 pkt	Austria
19.	21 lutego	2015	Falun	Lugnet	K-90	HS-100	indywid.	90,0 m	89,5 m	219,3 pkt	33,4 pkt	Rune Velta
1.	28 lutego	2015	Falun	Lugnet	K-120	HS-134	druż.[g]	124,0 m	121,0 m	872,6 pkt (206,8 pkt)	–

Mistrzostwa świata w lotach narciarskich

Indywidualnie

2008 Oberstdorf	–	10. miejsce
2010 Planica	–	brązowy medal

Drużynowo

2008 Oberstdorf	–	brązowy medal[i]
2010 Planica	–	srebrny medal[j]

Starty A. Jacobsena na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Skok 3	Skok 4	Nota	Strata	Zwycięzca
10.	22-23 lutego	2008	Oberstdorf	im. Heiniego Klopfera	K-185	HS-213	indywid.	194,5 m	202,5 m	203,0 m	201,5 m	775,3 pkt	60,1 pkt	Gregor Schlierenzauer
3.	24 lutego	2008	Oberstdorf	im. Heiniego Klopfera	K-185	HS-213	druż.[i]	196,5 m		184,5 m		1453,2 pkt (363,2 pkt)	100,1 pkt	Austria
3.	19-20 lutego	2010	Planica	Letalnica	K-185	HS-215	indywid.	217,0 m	194,5 m	230,5 m	227,5 m	894,0 pkt	41,8 pkt	Simon Ammann
2.	21 marca	2010	Planica	Letalnica	K-185	HS-215	druż.[j]	202,5 m		217,5 m		1542,3 pkt (426,0 pkt)	99,1 pkt	Austria

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Przypisy
1.	17 grudnia	2006	Engelberg	Gross-Titlis-Schanze	K-125	HS-137	138,0 m	137,5 m	280,9 pkt	–
2.	4 stycznia	2007	Innsbruck	Bergisel	K-120	HS-130	129,0 m	128,5 m	265,0 pkt	* TCS 2006/2007
3.	13 stycznia	2007	Vikersund	Vikersundbakken	K-185	HS-207	208,0 m	193,5 m	388,3 pkt	–
4.	10 lutego	2007	Willingen	Mühlenkopfschanze	K-130	HS-145	148,0 m	139,0 m	283,1 pkt	–
5.	9 lutego	2008	Liberec	Ještěd	K-120	HS-134	128,5 m	130,0 m	262,3 pkt	–
6.	31 stycznia	2010	Oberstdorf	im. Heiniego Klopfera	K-185	HS-213	213,5 m	210,0 m	404,6 pkt	* FTT 2010, Loty 2009/2010
7.	30 grudnia	2012	Oberstdorf	Schattenbergschanze	K-120	HS-137	138,5 m	139,0 m	308,6 pkt	* TCS 2012/2013
8.	1 stycznia	2013	Garmisch-Partenkirchen	Große Olympiaschanze	K-125	HS-140	131,0 m	143,0 m	277,7 pkt	* TCS 2012/2013
9.	12 stycznia	2013	Zakopane	Wielka Krokiew	K-120	HS-134	128,5 m	131,5 m	273,3 pkt	–
10.	1 stycznia	2015	Garmisch-Partenkirchen	Große Olympiaschanze	K-125	HS-140	135,5 m	136,5 m	286,0 pkt	* TCS 2014/2015

Miejsca na podium

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwycięzca
1.	24 listopada	2006	Ruka	Rukatunturi	K-120	HS-142	137,5 m	–	145,5 pkt	3.	9,3 pkt	Arttu Lappi
2.	3 grudnia	2006	Lillehammer	Lysgårdsbakken	K-123	HS-138	136,0 m	131,5 m	264,7 pkt	2.	11,3 pkt	Gregor Schlierenzauer
3.	16 grudnia	2006	Engelberg	Gross-Titlis-Schanze	K-125	HS-137	137,0 m	129,0 m	263,3 pkt	2.	5,9 pkt	Gregor Schlierenzauer
4.	17 grudnia	2006	Engelberg	Gross-Titlis-Schanze	K-125	HS-137	138,0 m	137,5 m	280,9 pkt	1.	–
5.	4 stycznia	2007	Innsbruck	Bergisel	K-120	HS-130	129,0 m	128,5 m	265,0 pkt	1.	–
6.	7 stycznia	2007	Bischofshofen	im. Paula Ausserleitnera	K-125	HS-140	137,5 m	142,0 m	289,1 pkt	2.	2,8 pkt	Gregor Schlierenzauer
7.	13 stycznia	2007	Vikersund	Vikersundbakken	K-185	HS-207	208,0 m	193,5 m	388,3 pkt	1.	–
8.	28 stycznia	2007	Oberstdorf	Schattenbergschanze	K-120	HS-137	131,5 m	131,5 m	272,9 pkt	2.	12,2 pkt	Michael Uhrmann
9.	3 lutego	2007	Titisee-Neustadt	Hochfirstschanze	K-125	HS-142	136,5 m	141,5 m	278,9 pkt	3.	14,9 pkt	Adam Małysz
10.	10 lutego	2007	Willingen	Mühlenkopfschanze	K-130	HS-145	148,0 m	139,0 m	283,1 pkt	1.	–
11.	24 marca	2007	Planica	Letalnica	K-185	HS-215	209,0 m	217,0 m	417,7 pkt	2.	1,9 pkt	Adam Małysz
12.	13 stycznia	2008	Predazzo	Trampolino Dal Ben	K-120	HS-134	125,0 m	123,5 m	246,3 pkt	3.	7,1 pkt	Tom Hilde
13.	20 stycznia	2008	Harrachov	Čertak	K-185	HS-205	191,0 m	–	181,2 pkt	3.	6,7 pkt	Janne Ahonen
14.	25 stycznia	2008	Zakopane	Wielka Krokiew	K-120	HS-134	136,5 m	129,0 m	270,4 pkt	2.	6,1 pkt	Gregor Schlierenzauer
15.	9 lutego	2008	Liberec	Ještěd	K-120	HS-134	128,5 m	130,0 m	262,3 pkt	1.	–
16.	3 marca	2008	Kuopio	Puijo	K-120	HS-127	132,0 m	–	136,6 pkt	3.	6,0 pkt	Janne Happonen
17.	6 grudnia	2008	Trondheim	Granåsen	K-123	HS-140	134,0 m	138,0 m	278,8 pkt	3.	6,9 pkt	Gregor Schlierenzauer
18.	11 lutego	2009	Klingenthal	Vogtland Arena	K-125	HS-140	135,0 m	131,0 m	260,3 pkt	2.	0,9 pkt	Gregor Schlierenzauer
19.	14 lutego	2009	Oberstdorf	im. Heiniego Klopfera	K-185	HS-213	218,0 m	212,5 m	428,6 pkt	2.	7,2 pkt	Harri Olli
20.	31 stycznia	2010	Oberstdorf	im. Heiniego Klopfera	K-185	HS-213	213,5 m	210,0 m	404,6 pkt	1.	–
21.	6 lutego	2010	Willingen	Mühlenkopfschanze	K-130	HS-145	139,0 m	138,5 m	269,0 pkt	2.	4,7 pkt	Gregor Schlierenzauer
22.	9 marca	2010	Kuopio	Puijo	K-120	HS-127	121,0 m	126,5 m	233,9 pkt	3.	17,1 pkt	Simon Ammann
23.	30 grudnia	2012	Oberstdorf	Schattenbergschanze	K-120	HS-137	138,0 m	139,0 m	308,6 pkt	1.	–
24.	1 stycznia	2013	Garmisch-Partenkirchen	Große Olympiaschanze	K-125	HS-140	131,0 m	143,0 m	277,7 pkt	1.	–
25.	6 stycznia	2013	Bischofshofen	im. Paula Ausserleitnera	K-125	HS-140	131,5 m	139,0 m	270,4 pkt	2.	2,3 pkt	Gregor Schlierenzauer
26.	12 stycznia	2013	Zakopane	Wielka Krokiew	K-120	HS-134	128,5 m	131,5 m	273,3 pkt	1.	–
27.	10 marca	2013	Lahti	Salpausselkä	K-116	HS-130	123,0 m	127,0 m	265,8 pkt	3.	8,4 pkt	Richard Freitag
28.	1 stycznia	2015	Garmisch-Partenkirchen	Große Olympiaschanze	K-125	HS-140	135,5 m	136,5 m	286,0 pkt	1.	–

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata

Sezon 2005/2006
																						punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	q	q	-	-	0
Sezon 2006/2007
																								punkty
3	10	2	2	1	4	5	1	2	1	7	6	2	3	4	-	1	31	10	14	7	6	2	8	1319
Sezon 2007/2008
																											punkty
6	-	-	-	-	38	10	8	16	23	8	21	3	3	2	6	4	16	16	1	10	3	15	13	6	4	8	827
Sezon 2008/2009
																											punkty
32	3	8	10	42	35	23	6	7	10	7	4	4	-	-	dq	19	-	9	2	2	6	34	15	22	22	12	661
Sezon 2009/2010
																							punkty
5	40	36	30	18	15	24	5	5	10	40	13	-	-	q	7	1	7	2	41	3	20	15	557
Sezon 2010/2011
																										punkty
10	21	11	8	34	16	15	23	4	15	9	-	-	-	-	-	-	-	-	16	12	6	12	31	15	28	344
Sezon 2012/2013
																											punkty
4	4	39	35	7	27	25	1	1	7	2	15	1	14	43	7	21	-	-	5	5	3	35	8	5	22	-	878
Sezon 2013/2014
																												punkty
-	-	q	30	34	17	-	-	30	26	16	11	-	-	32	29	-	-	-	-	13	37	42	q	-	-	-	-	82
Sezon 2014/2015
																															punkty
25	q	q	42	-	-	-	-	-	14	1	9	5	14	8	11	-	-	11	23	8	12	23	-	10	6	16	14	7	q	21	511
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  dq  – dyskwalifikacja  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych Pucharu Świata

Sezon 2006/2007
								2	2
Sezon 2007/2008
							-	1	1
Sezon 2008/2009
				5	2	4	3	3	1
Sezon 2009/2010
						7	2	2	1
Sezon 2010/2011
					2	-	2	2	-
Sezon 2012/2013
			-	4	7	2	1	2	-
Sezon 2014/2015
					3	4	3	1	-
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8  -  – zawodnik nie wystartował

Turniej Czterech Skoczni

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Turniej Nordycki (Skandynawski)

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Puchar Świata w lotach

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Letnie Grand Prix w skokach narciarskich

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Zwycięstwa w konkursach LGP

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Przypisy
1.	23 sierpnia	2009	Zakopane	Wielka Krokiew	K-120	HS-134	136,5 m	127,5 m	264,3 pkt	–

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LGP

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Miejsce	Strata	Zwycięzca
1.	6 października	2007	Klingenthal	Vogtland Arena	K-125	HS-140	136,0 m	137,5 m	273,0 pkt	3.	12,1 pkt	Gregor Schlierenzauer
2.	9 sierpnia	2009	Hinterzarten	Adlerschanze K95	K-95	HS-108	102,5 m	106,5 m	269,8 pkt	2.	1,4 pkt	Simon Ammann
3.	23 sierpnia	2009	Zakopane	Wielka Krokiew	K-120	HS-134	136,5 m	127,5 m	264,3 pkt	1.	–

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP

2006
										punkty
8	-	q	4	7	-	-	-	6	10	184
2007
										punkty
-	30	23	-	-	-	-	-	5	3	114
2008
										punkty
43	-	19	q	36	38	-	-	4	11	86
2009
									punkty
2	11	-	13	19	1	-	-	26	241
2010
									punkty
18	q	-	-	-	-	-	-	-	13
2012
									punkty
-	-	-	-	-	9	13	-	24	56
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych LGP

2006
									7
2008
									4
2009
									1
2010
									2
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8  -  – brak startu

Turniej Czterech Narodów

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

Sezon 2001/2002
																																													punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	57	61	63	0
Sezon 2002/2003
																																			punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	49	30	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	30	38	2
Sezon 2004/2005
																														punkty
41	35	36	36	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	0
Sezon 2005/2006
																										punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	18	14	9	7	-	-	-	18	36	-	-	109
Sezon 2014/2015
																										punkty
28	12	6	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	65
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  -  – zawodnik nie wystartował

Letni Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LPK chronologicznie

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwycięzca
1.	1 lipca	2012	Stams	Brunnentalschanzen	K-105	HS-115	111,5 m	110,0 m	248,7 pkt	2.	1,5 pkt	Lukas Müller
2.	7 lipca	2012	Kranj	Bauhenk	K-100	HS-109	107,5 m	111,0 m	262,8 pkt	1.	–
3.	14 lipca	2012	Krasnaja Polana	Russkije Gorki	K-125	HS-140	138,5 m	130,0 m	227,1 pkt	2.	3,0 pkt	Jan Matura
2.	15 lipca	2012	Krasnaja Polana	Russkije Gorki	K-125	HS-140	128,0 m	131,5 m	235,7 pkt	1.	–

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego

2002
										punkty
-	-	-	51	51	-	-	-	-	-	0
2005
													punkty
-	-	-	-	-	-	-	34	26	-	-	-	-	5
2010
															punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	20	46	-	-	-	-	11
2012
														punkty
19	2	1	8	2	1	-	-	9	5	-	-	-	-	478
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  -  − zawodnik nie wystartował

FIS Cup

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cup

Sezon 2005/2006
																					punkty
-	-	-	-	-	-	5	4	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	95
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  -  − zawodnik nie wystartował

Uwagi

Przypisy

Bibliografia

• Jacobsen Anders - Athlete Information. fis-ski.com. [dostęp 2022-10-23]. (ang.).
• Adam Kwieciński: JACOBSEN Anders. [dostęp 2022-10-23].