André Antoine (polityk)

André Antoine
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

3 lutego 1960
Leuven

Premier Walonii (p.o.)
Okres

od 30 września 2005
do 6 października 2005

Przynależność polityczna

Centrum Demokratyczno-Humanistyczne

Poprzednik

Jean-Claude Van Cauwenberghe

Następca

Elio Di Rupo

André Antoine (ur. 3 lutego 1960 w Leuven[1]) – belgijski i waloński polityk, prawnik oraz samorządowiec, działacz Centrum Demokratyczno-Humanistycznego, parlamentarzysta, wicepremier, a w 2005 p.o. premiera Walonii.

Życiorys

Ukończył w 1983 studia prawnicze na Université catholique de Louvain. Zaangażował się w działalność polityczną w ramach Partii Społeczno-Chrześcijańskiej, w 2002 przemianowanej na Centrum Demokratyczno-Humanistyczne. Pracował w gabinecie ministra Philippe'a Maystadta, przy audycjach radiowych w Radio Coquelicot, a także jako doradca polityczny swojego ugrupowania. W latach 1985–1991 sprawował mandat posła do Izby Reprezentantów, jednocześnie zasiadał w radzie regionalnej Walonii. Był radnym miejskim w Ramillies (1989–1993), a także radnym prowincji (1991–1995). Od 1995 wybierany do rady miejskiej w Perwez, od 2001 powoływany na burmistrza tej miejscowości. W pierwszej połowie lat 90. został szefem gabinetu politycznego Michela Lebruna, ministra wspólnoty francuskiej[1].

W 1995 został jednym z posłów nowo powołanego regionalnego parlamentu Walonii. Zasiadał w nim do 2004, od 1999 przewodnicząc frakcji poselskiej swojej partii. W 1999 został wiceprzewodniczącym walońskich chadeków. Mandat deputowanego uzyskiwał także w 2004 i 2009, wchodząc wówczas w skład regionalnego gabinetu. W latach 2004–2014 był wicepremierem i ministrem w rządzie Regionu Walońskiego, a w latach 2009–2014 równocześnie członkiem rządu wspólnoty francuskiej[1]. Na przełomie września i października 2005 tymczasowo wykonywał obowiązki premiera Walonii[2]. Po wyborach regionalnych w 2014 powierzono mu stanowisko przewodniczącego walońskiego parlamentu[1]. Kierował nim do 2019, pozostając deputowanym również w kolejnej kadencji[3]. W tym samym roku powołany w skład Senatu[4].

Przypisy

  1. ↑ a b c d André Antoine (fr.). connaitrelawallonie.wallonie.be. [dostęp 2017-04-07].
  2. ↑ Rulers: Belgium: Regions and communities (ang.). rulers.org. [dostęp 2017-04-07].
  3. ↑ Le Parlement wallon a prêté serment avec un nouveau président intérimaire (fr.). rtbf.be, 11 czerwca 2019. [dostęp 2019-06-13].
  4. ↑ Eedaflegging van de nieuwe senatoren (fr.). senate.be, 2 lipca 2019. [dostęp 2019-07-03].

Media użyte na tej stronie