Andrés de la Calleja
| ||
 Portret José de Carvajala y Lancastera | ||
| Data i miejsce urodzenia | 1705 Ezcaray, Hiszpania | |
| Data i miejsce śmierci | 1785 Madryt, Hiszpania | |
| Narodowość | hiszpańska | |
| Dziedzina sztuki | malarstwo | |
| Epoka | barok | |
Andrés de la Calleja – hiszpański malarz barokowy.
Studiował w Madrycie. Był nadwornym malarzem Ferdynanda VII i dyrektorem nowo powstałej Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych Św. Ferdynanda. Współpracował z Królewską Manufakturą Tapiserii Santa Bárbara malując kartony do tapiserii – wzory do produkcji gobelinów[1].
Karol III był opiekunem jednej z największych świątyń w Madrycie – Kościoła San Francisco el Grande. Korzystający z protekcji króla zakon franciszkanów zamówił siedem obrazów mających zdobić ołtarze świątyni, a ich wykonanie zlecono siedmiu znanym malarzom epoki. Wśród wyróżnionych niewątpliwym zaszczytem artystów znalazł się również Calleja oraz: Francisco Goya, Mariano Salvador Maella, Francisco Bayeu, Gregorio Ferro, Antonio González Velázquez i José del Castillo. Malowidła powstały w latach 1781-83[2].
Przypisy
- ↑ José Enrique García Melero: Arte español de la Ilustración y del siglo XIX: En torno a la imagen del pasado. Encuentro, 1998, s. 113. ISBN 84-7490-478-1.
- ↑ Robert Hughes: Goya. Artysta i jego czas. Warszawa: WAB, 2006, s. 108–109. ISBN 83-7414-248-0.
Media użyte na tej stronie
Retrato del aristócrata y politico español José de Carvajal y Lancaster (1698-1754), que llegó a ocupar altos cargos en el siglo XVIII y fue nombrado caballero de la Orden del Toisón de Oro.