Andre Dirrell
| Pseudonim | Matrix | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |||||||
| Obywatelstwo | |||||||
| Wzrost | 185 cm | ||||||
| Styl walki | leworęczny | ||||||
| Kategoria wagowa | super średnia | ||||||
| Bilans walk zawodowych[a] | |||||||
| Liczba walk | 29 | ||||||
| Zwycięstwa | 26 | ||||||
| Przez nokauty | 16 | ||||||
| Porażki | 3 | ||||||
| Remisy | 0 | ||||||
| Nieodbyte | 0 | ||||||
| Dorobek medalowy | |||||||
| |||||||
| |||||||
Andre Dirrell (ur. 7 września 1983 w Flint Michigan) — amerykański bokser, brązowy medalista olimpijski z Aten 2004 w boksie w wadze średniej.
Kariera amatorska
Był wyróżniającym się bokserem amatorskim, wygrał mistrzostwo Stanów Zjednoczonych w 2003 roku, Wystąpił również w Igrzyskach Panamerykańskich w 2003 roku. W 2004 roku wywalczył kwalifikacje na igrzyska Olimpijskie w Atenach gdzie zdobył brązowy medal w wadze średniej.
Kariera zawodowa
Andre na zawodowych ringach zadebiutował 27 stycznia 2005 a jego przeciwnikiem był Carlos Jones, Andre Dirrell wygrał przez techniczny nokaut w ostatniej czwartej rundzie. Walczył również z takimi przeciwnikami jak Curtis Stevens, Anthony Hanshaw czy Victor Oganov.
Super Six
Andre Dirrell przystąpił do turnieju Super Six razem z Arthur Abraham, Andre Ward, Carl Froch, Mikkel Kessler oraz Jermain Taylor. Pierwszą walkę w ramach turnieju stoczył 17 października 2009 a jego przeciwnikiem był mistrz WBC Carl Froch. Pojedynek zakończył się niejednogłośnym zwycięstwem Frocha gdzie wielu uznało ten werdykt za kontrowersyjny[1]. Kolejny pojedynek Andre stoczył 27 marca 2010 a jego przeciwnikiem był były mistrz IBF wagi średniej Arthur Abraham. W tym pojedynku Abraham w czwartej rundzie po raz pierwszy w karierze znalazł się na deskach, w jedenastej rundzie Dirrell poślizgnął się i upadł na kolano a w tym czasie Abraham zadał cios podbródkowy. Sędzia przerwał pojedynek i przyznał zwycięstwo Dirrellowi przez dyskwalifikacje Abrahama. do czasu przerwania pojedynku Dirrell wysoko prowadził na punkty u wszystkich sędziów[2].. 7 października Andre Dirrell wycofał się z turnieju z powodu problemów neurologicznych[3].
Dalsza kariera
Na ring powrócił dopiero 30 grudnia 2011 pokonując przez techniczny nokaut w drugiej rundzie Darryla Cunninghama[4].
23 maja 2015 w Bostonie przegrał jednogłośnie na punkty 112:114, 109:117 i 112:114 z Brytyjczykiem Jamesem DeGale'em (21-1, 14 KO) pojedynek o tytuł mistrza świata federacji IBF kategorii super średniej[5].
Przypisy
- ↑ Dean Parr: Carl Froch Beats Andre Dirrell. suite101.com. [dostęp 2009-10-17]. (ang.).
- ↑ Dirrell pokonał Abrahama. ringpolska.pl. [dostęp 2010-03-28]. (ang.).
- ↑ Andre Dirrell zakończy karierę?. ringpolska.pl. [dostęp 2010-10-07]. (ang.).
- ↑ Szybka wygrana Andre Dirrella. ringpolska.pl. [dostęp 2010-10-07]. (ang.).
- ↑ DeGale i Dirrell po walce plus fotorelacja. Bokser.org, 24 maja 2015. [dostęp 2015-05-24]. (pol.).
Linki zewnętrzne
- Lista walk zawodowych Andre Dirrella - BoxRec
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Boxing. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.