Andrea Gioannetti

Andrea Gioannetti
Kardynał prezbiter
Ilustracja
Kraj działania

Państwo Kościelne

Data i miejsce urodzenia

6 stycznia 1722
Bolonia

Data i miejsce śmierci

8 kwietnia 1800
Bolonia

Arcybiskup Bolonii
Okres sprawowania

1777–1800

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Inkardynacja

kameduli

Prezbiterat

19 grudnia 1744

Sakra biskupia

4 lutego 1776

Kreacja kardynalska

2 czerwca 1777
Pius VI

Kościół tytularny

Santa Pudenziana

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

4 lutego 1776

Konsekrator

Giovanni Francesco Albani

Współkonsekratorzy

Giovanni Francesco Guidi di Bagno-Talenti
Giovanni Tommaso Gallarati Ghislieri

Andrea Gioannetti OSBCam (ur. 6 stycznia 1722 w Bolonii, zm. 8 kwietnia 1800 tamże) – włoski kardynał.

Życiorys

Urodził się 6 stycznia 1722 roku w Bolonii, jako syn Baldassarrego Francesca Gioannettiego i Pellegriny Zanoni, otrzymując na chrzcie imiona Melchiorre Benedetto Lucidoro[1]. W młodości wstąpił do zakonu kamedułów[1]. 19 grudnia 1744 roku przyjął święcenia kapłańskie[2]. Wkrótce potem został wykładowcą filozofii i teologii, a także dziekanem zgromadzenia w Romandioli[1]. 29 stycznia 1776 roku został tytularnym arcybiskupem Emerii i administratorem apostolskim Bolonii, a sześć dni później przyjął sakrę[2]. 2 czerwca 1777 roku został kreowany kardynałem in pectore[2]. Jego nominacja na kardynała prezbitera została ogłoszona 15 grudnia i nadano mu kościół tytularny Santa Pudenziana[2]. W tym samym roku został pełnoprawnym arcybiskupem Bolonii[2]. W 1796 roku narósł problem relacji archidiecezji z Senatem, który został przywrócony przez Napoleona, po złożeniu z funkcji legata Giovanniego Andrei Archettiego[1]. Konflikt dotyczył uznawania w nowej konstytucji katolicyzmu jako religii państwowej i inicjatyw wdrażanym przeciwko imigranckim kapłanom[1]. Gdy w 1797 roku doszło do konfiskaty majątków kościelnych i zniesienia immunitetów duchownych, Gioannetti wydał list pasterski, w którym głosił autonomiczny autorytet Kościoła otrzymany od Chrystusa do regulowania działań człowieka w społeczeństwie, a także nawoływał Napoleona do przestrzegania przykazań i zasad Kościoła[1]. Kardynał zmarł 8 kwietnia 1800 roku w Bolonii[1].

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f g Andrea Gioannetti (ang.). The Cardinals of the Holy Roman Church. [dostęp 2019-06-16].
  2. ↑ a b c d e Andrea Gioannetti (ang.). catholic-hierarchy.org. [dostęp 2019-06-16].
Biskupi Bolonii
Biskupi
  • Zama (313)
  • Faust (342)
  • Domicjan
  • Jowian
  • Euzebiusz (370)
  • Eustazjusz (390)
  • Feliks (397–431)
  • Petroniusz (431–450)
  • Marceli
  • Parteniusz
  • Julian I
  • Geroncjusz
  • Teodor I
  • Lussoriusz
  • Tertulian
  • Jukundus (496)
  • Teodor II
  • Klemens
  • Piotr I
  • German
  • Konstantyn
  • Julian II
  • Adeodat
  • Justynian
  • Luminosus (649)
  • Donus
  • Wiktor I (680)
  • Elizeusz
  • Gaudencjusz
  • Klauzynus
  • Barbatus (736–744)
  • Roman (752–756)
  • Piotr II (786)
  • Witalis (801)
  • Marcin I
  • Teodor III (814–825)
  • Krzysztof (827)
  • Marcin II
  • Piotr III
  • Ursus
  • Jan I (880–881)
  • Sewer (884–898)
  • Piotr IV (905)
  • Jan II
  • Albert (955–983)
  • Jan III (997–1007)
  • Frogeriusz (1019–1028)
  • Alfred (1031–1055)
  • Lambert (1062–1074)
  • Gerard I (1079–1089)
  • Bernard (1096–1104)
  • Wiktor II (1108–1129)
  • Henryk I (1130 1145)
  • Gerard Grassi (1148–1165)
  • Jan IV (11690–1187)
  • Gerardo di Gisla (1187–1198)
  • Gerardo Ariosti (1198–1213)
  • Enrico della Fratta (1213–1240)
  • Ottaviano I Ubaldini administrator (1240 1244)
  • Giacomo Boncambi (1244–1260)
  • Ottaviano II Ubaldini (1263–1295)
  • Schiatta Ubaldini (1295–1298)
  • Giovanni Savelli (1299–1302)
  • Uberto Avvocati (1302–1322)
  • Arnaldo Sabatier di Cahors (1322–1330)
  • Stefano Agonet (1331–1332)
  • Bertrando de Fumel (1332–1339)
  • Beltramino Parravicini (1340–1350)
  • Giovanni di Naso (1352–1360)
  • Almerico Cathy (1361–1371)
  • Bernardo de Bonnevalle (1371–1378)
  • Filippo Carafa (1378–1389)
  • Cosma Migliorati (1389–1390)
  • Rolando da Imola (1390–1390)
  • Bartolomeo Raimondi (1392–1406)
  • Antonio Correr (1407–1412)
  • Giovanni di Michele OSB (1412–1417)
  • Mikołaj Albergati (1417–1443)
  • Ludovico Trevisan (1443–1444)
  • Nicolo Zanolini (1444)
  • Tomaso Parentucelli (1444–1447)
  • Giovanni del Poggio (1447–1447)
  • Filippo Calandrini (1447–1476)
  • Francesco Gonzaga administrator (1476–1483)
  • Giuliano della Rovere (1483–1502)
  • Giovanni Stefano Ferrer (1502–1510)
  • Francesco Alidosi (1510–1511)
  • Achille Grassi (1512–1523)
  • Lorenzo Campeggi (1524–1539)
  • Alessandro Campeggi (1541–1553)
  • Giovanni Campeggi (1553–1563)
  • Ranuccio Farnese (1564–1565)
Arcybiskupi

Media użyte na tej stronie