Andrea Lynch

Andrea Lynch
Data i miejsce urodzenia

24 listopada 1952
Barbados

Wzrost

157 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Wielka Brytania
Mistrzostwa Europy
brązRzym 1974bieg na 100 m
Halowe mistrzostwa Europy
złotoKatowice 1975bieg na 60 m
srebroGöteborg 1974bieg na 60 m
Mistrzostwa Europy juniorów
srebroParyż 1970bieg na 100 m
Uniwersjada
srebroSofia 1977bieg na 100 m
brązSofia 1977bieg na 200 m
Reprezentacja  Anglia
Igrzyska Brytyjskiej Wspólnoty Narodów
srebroChristchurch 1974lekkoatletyka
(bieg na 100 m)
srebroChristchurch 1974lekkoatletyka
(sztafeta 4 × 100 m)
Odznaczenia
Kawaler Orderu Imperium Brytyjskiego od 1936 (cywilny)

Andrea Joan Caron Lynch (ur. 24 listopada 1952 na Barbadosie[1]) – brytyjska lekkoatletka, sprinterka, dwukrotna olimpijka.

Życiorys

Urodziła się na Barbadosie, ale jako dziecko przeniosła się do Wielkiej Brytanii.

Zdobyła srebrny medal w biegu na 100 metrów na mistrzostwach Europy juniorów w 1970 w Paryżu, przegrywając jedynie z Heleną Kerner z Polski[2]. Na tych samych mistrzostwach zajęła 5. miejsce w sztafecie 4 × 100 metrów i odpadła w eliminacjach biegu na 200 metrów[3].

Na igrzyskach olimpijskich w 1972 w Monachium odpadła w półfinale biegu na 100 metrów, a w sztafecie 4 × 100 metrów zajęła 7. miejsce[1]. Odpadła w półfinale biegu na 60 metrów na halowych mistrzostwach Europy w 1973 w Rotterdamie[4].

Jako reprezentantka Anglii zdobyła srebrne medale w biegu na 100 metrów i sztafecie 4 × 100 metrów (w składzie: Barbara Martin, Lynch, Judy Vernon i Sonia Lannaman) na igrzyskach Brytyjskiej Wspólnoty narodów w 1974 w Christchurch[5]. Startując w barwach Wielkiej Brytanii zdobyła srebrny medal w biegu na 60 metrów na halowych mistrzostwach Europy w 1974 w Göteborgu, przegrywając jedynie z Renate Stecher z NRD[6]. 22 czerwca 1974 wyrównała rekord świata w biegu na 60 metrów czasem 7,2 s[7].

Zdobyła brązowy medal w biegu na 100 metrów (za Ireną Szewińską i Renate Stecher na mistrzostwach Europy w 1974 w Rzymie. Na tych mistrzostwach zajęła również 4. miejsce w sztafecie 4 × 100 metrów (w składzie: Linda Barratt, Denise Ramsden, Helen Golden i Lynch) oraz odpadła w eliminacjach biegu na 200 metrów[8]. Zwyciężyła w biegu na 60 metrów na halowych mistrzostwach Europy w 1975 w Katowicach[9].

Zajęła 7. miejsce w finale biegu na 100 metrów oraz 8. miejsce w sztafecie 4 × 100 metrów (w składzie: Wendy Clarke, Ramsden, Sharon Colyear i Lynch) na igrzyskach olimpijskich w 1976 w Montrealu[1]. Zdobyła srebrny medal w biegu na 100 metrów i brązowy medal w biegu na 200 metrów na letniej uniwersjadzie w 1977 w Sofii[10]. Startując w reprezentacji Europy zwyciężyła w sztafecie 4 × 100 metrów (w składzie: Elvira Possekel, Lynch, Annegret Richter i Lannaman) podczas pierwszego pucharu świata w 1977 w Düsseldorfie[11].

Lynch była mistrzynią Wielkiej Brytanii (AAA) w biegu na 100 metrów w 1973, 1975 i 1976, wicemistrzynią na tym dystansie w 1974 oraz brązową medalistką w 1981[12], a w hali mistrzynią w biegu na 60 metrów w 1973, 1975 i 1976[13].

Trzykrotnie poprawiała rekord Wielkiej Brytanii w biegu na 100 metrów do czasu 11,16 s (11 lipca 1975 w Londynie) i czterokrotnie w sztafecie 4 × 100 metrów do czasu 43,44 s (30 lipca 1976 w Montrealu)[14].

Po zakończeniu kariery zawodniczej założyła organizację Kids Are People Too, która promuje zdrowy styl życia i uprawianie lekkiej atletyki wśród dzieci. Została odznaczone Orderem Imperium Brytyjskiego V klasy (MBE)[15].

Jest byłą żoną kanadyjskiego lekkoatlety i olimpijczyka Briana Saundersa[1].

Przypisy

  1. a b c d Andrea Lynch, olympedia.org [dostęp 2020-06-21] (ang.).
  2. European Junior Championships (Women), GBRAthletics [dostęp 2019-08-12] (ang.).
  3. European Junior Championships 1970, wjah.co.uk [dostęp 2019-08-12] [zarchiwizowane z adresu 2013-10-31] (ang.).
  4. European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook, European Athletics, s. 431–432 [dostęp 2019-08-12] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
  5. Joan Caron Lynch, commonwealthgames.com [dostęp 2019-08-12] (ang.).
  6. European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook, European Athletics, s. 436 [dostęp 2019-08-12] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
  7. Progression of IAAF World Records. 2015 Edition, IAAF, s. 235 [dostęp 2019-08-12] (ang.).
  8. Berlin 2018 Leichtatletik – EM Statistics Handbook, European Athletics, s. 550, 552–3 [dostęp 2019-08-12] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
  9. European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook, European Athletics, s. 441 [dostęp 2019-08-12] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
  10. World Student Games (Universiade – Women), GBRAthletics [dostęp 2019-08-12] (ang.).
  11. 1st IAAF/VTB Bank Continental Cup IAAF Statistics Handbook Split 2010, IAAF, s. 83 [dostęp 2019-08-12] [zarchiwizowane z adresu 2012-10-26] (ang.).
  12. AAA Championships (Women), GBRAthletics [dostęp 2019-08-12] (ang.).
  13. AAA Indoor Championships (Women), GBRAthletics [dostęp 2019-08-12] (ang.).
  14. Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 213, 361 i 362. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.)
  15. Andrea Lynch MBE, andrealynchmbe.co.uk [dostęp 2019-08-12] (ang.).

Media użyte na tej stronie

Athletics pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports – . This is an unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Flag of England.svg
Flag of England. Saint George's cross (a red cross on a white background), used as the Flag of England, the Italian city of Genoa and various other places.
Order BritEmp (civil) rib.PNG
Baretka Orderu Imperium Brytyjskiego (cywilnego; od 1936).