Andreas Alamommo

Andreas Alamommo

Data i miejsce urodzenia	23 grudnia 1998 Rovaniemi[1]
Klub	Ounasvaaran Hiihtoseura
Debiut w PŚ indywidualnie	19 listopada 2017 w Wiśle (43. miejsce)
Debiut w PŚ drużynowo	18 listopada 2017 w Wiśle (10. miejsce)
Pierwsze punkty w PŚ	10 lutego 2019 w Lahti (29. miejsce)
Rekord życiowy	221,5 m na Letalnicy w Planicy (22 marca 2018)
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Finlandia Olimpijski festiwal młodzieży Europy srebro Tschagguns 2015 drużynowo

Andreas Alamommo (ur. 23 grudnia 1998 w Rovaniemi) – fiński skoczek narciarski. Olimpijczyk (2018), uczestnik mistrzostw świata seniorów (2019). Srebrny medalista zimowego olimpijskiego festiwalu młodzieży Europy w konkursie drużynowym (2015). Uczestnik mistrzostw świata juniorów (2015–2018) oraz zimowych igrzysk olimpijskich młodzieży (2016). Medalista mistrzostw kraju.

Przebieg kariery

W 2012 startował w zawodach FIS Youth Cup w Lahti i Hinterzarten, plasując się na przełomie pierwszej dziesiątki. W lutym 2014 zdobył srebrny medal mistrzostw krajów nordyckich juniorów w rywalizacji indywidualnej, przegrywając tylko z Niko Kytösaho^[2].

W oficjalnych zawodach rozgrywanych przez FIS zadebiutował w sierpniu 2013 podczas konkursów FIS Cup w Kuopio, gdzie w pierwszym konkursie został zdyskwalifikowany, a w drugim był 41. Punkty do klasyfikacji generalnej tego cyklu po raz pierwszy zdobył w tym samym miejscu rok później (sierpień 2014), dwukrotnie plasując się w trzeciej dziesiątce. Następnie, w ramach letniej edycji cyklu, także w Kuopio, zadebiutował w Pucharze Kontynentalnym, zajmując dwukrotnie lokaty na początku czwartej dziesiątki. W grudniu 2014 w Renie zdobył pierwsze punkty zawodów tej rangi, plasując się na 28. pozycji. W styczniu 2015 w Tschagguns wziął udział w zimowym olimpijskim festiwalu młodzieży Europy, gdzie zajął 6. pozycję w rywalizacji indywidualnej, a drużynowo zdobył srebrny medal z reprezentacją Finlandii. W lutym 2015 w Ałmaty wystartował na mistrzostwach świata juniorów – indywidualnie zajął 31. miejsce, a drużynowo uplasował się na 8. pozycji^[3].

We wrześniu 2015 w Râșnovie uplasował się na 4. i 5. pozycji w zawodach FIS Cup. W Pucharze Świata zadebiutował w sezonie 2015/2016^[2][3]. Początkowo miał wystartować w konkursie w Ruce^[4], jednak po jego odwołaniu w zawodach najwyższej rangi zadebiutował w ostatniej części 64. Turnieju Czterech Skoczni^[5], odpadając w kwalifikacjach w Bischofshofen. W sezonie 2015/2016 wystartował jeszcze w Lahti, gdzie także odpadł w kwalifikacjach^[2]. W lutym 2016 w Lillehammer zajął 6. miejsce w konkursie indywidualnym podczas Zimowych Igrzysk Olimpijskich Młodzieży 2016. W tym samym miesiącu w Râșnovie wziął udział w mistrzostwach świata juniorów, gdzie powtórzył wynik w rywalizacji drużynowej sprzed roku (8. lokata), a indywidualnie został sklasyfikowany na 25. miejscu^[3].

W sierpniu 2016 w Einsiedeln zadebiutował w Letnim Grand Prix, zajmując 36. pozycję. W tym samym miesiącu w Kuopio był 8. w zawodach Letniego Pucharu Kontynentalnego^[3]. W sezonie zimowym 2016/2017 ponownie ani razu nie przebrnął kwalifikacji w Pucharze Świata, dwukrotnie odpadając na tym etapie rywalizacji w Ruce^[2]. W lutym 2017 w Park City wystartował na mistrzostwach świata juniorów – indywidualnie był 12., a drużynowo 6^[3].

Latem 2017 trzykrotnie punktował w Letnim Grand Prix, najlepszy wynik notując w 1. konkursie w Czajkowskim, gdzie był 11. W listopadzie 2017 w Wiśle zadebiutował w konkursie głównym Pucharu Świata – 18 listopada w konkursie drużynowym zajął z fińską kadrą 11. pozycję, a dzień później w rywalizacji indywidualnej był 43. W sezonie 2017/2018 jeszcze cztery razy wystąpił w głównej części zmagań indywidualnych Pucharu Świata, jednak ani razu nie punktował. W grudniu 2017 w Titisee-Neustadt po raz pierwszy awansował do serii finałowej w konkursie drużynowym, zajmując z Finami 7. lokatę. W lutym 2018 w Kanderstegu po raz ostatni w karierze wystąpił na mistrzostwach świata juniorów, notując najlepsze w karierze wyniki w tej imprezie – indywidualnie był 7., a drużynowo 6. W tym samym miesiącu w Pjongczangu wziął udział w igrzyskach olimpijskich – indywidualnie uplasował się w czwartej dziesiątce (38. na skoczni normalnej i 34. na obiekcie dużym), a drużynowo zajął z Finami 8. lokatę^[3].

Latem 2018 punktował tylko w słabo obsadzonym (sklasyfikowano 34 skoczków) 2. konkursie w Hakubie, gdzie był 29. W grudniu 2018 w Engelbergu zajął 4. miejsce w zawodach Pucharu Kontynentalnego. 10 lutego 2019 zdobył pierwsze w karierze punkty Pucharu Świata, zajmując 29. pozycję w zawodach w Lahti. Na przełomie lutego i marca 2019 wziął udział w mistrzostwach świata seniorów – indywidualnie na większym obiekcie nie przebrnął kwalifikacji, a na mniejszym był 31., a drużynowo zajął z Finami 10. lokatę^[3].

Latem 2019 ani razu nie startował w Letnim Grand Prix^[2][3], a w sezonie zimowym 2019/2020 tylko w pierwszych dwóch konkursach sezonu zdołał awansować do głównej części zmagań, zarówno w Wiśle, jak i Ruce plasując się pod koniec stawki^[3].

Alamommo stawał na podium mistrzostw Finlandii – indywidualnie zwyciężył na skoczni średniej zimą 2021^[6], a także zdobył brązowy medal na skoczni normalnej zimą 2016^[7] oraz ten sam krążek na obiekcie dużym latem 2018^[8]. Wielokrotnie sięgał również po medale w rywalizacji drużynowej, w 2014 zdobywając z drużyną Ounasvaaran Hiihtoseura letnie mistrzostwo kraju^[9]. Stawał również na podium juniorskich mistrzostw Finlandii^[2].

W marcu 2022 poinformował o zakończeniu kariery^[10].

Igrzyska olimpijskie

Indywidualnie

2018 Pjongczang

–

38. miejsce (K-98), 34. miejsce (K-125)

Drużynowo

2018 Pjongczang

–

8. miejsce[a]

Starty A. Alamommo na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
38.	10 lutego	2018	Pjongczang	Alpensia Jumping Park	K-98	HS-109	indywid.	94,0 m	–	91,3 pkt	168,0 pkt	Andreas Wellinger
34.	17 lutego	2018	Pjongczang	Alpensia Jumping Park	K-125	HS-142	indywid.	120,0 m	–	107,6 pkt	178,1 pkt	Kamil Stoch
8.	19 lutego	2018	Pjongczang	Alpensia Jumping Park	K-125	HS-142	druż.[a]	117,0 m	115,5 m	790,4 pkt (192,1 pkt)	308,1 pkt	Norwegia

Mistrzostwa świata

Indywidualnie

2019 Seefeld/Innsbruck

–

nie zakwalifikował się (K-120), 31. miejsce (K-99)

Drużynowo

2019 Seefeld/Innsbruck

–

10. miejsce (K-120)[b]

Starty A. Alamommo na mistrzostwach świata – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
–	22 lutego	2019	Innsbruck	Bergisel	K-120	HS-130	indywid.	109,0 m		90,6 pkt	Nie zakwalifikował się.
10.	24 lutego	2019	Innsbruck	Bergisel	K-120	HS-130	druż.[b]	106,5 m	–	354,1 pkt (76,5 pkt)	633,4 pkt	Niemcy
31.	1 marca	2019	Seefeld	Toni-Seelos-Olympiaschanze	K-99	HS-109	indywid.	88,0 m	–	84,2 pkt	134,1 pkt	Dawid Kubacki

Mistrzostwa świata juniorów

Indywidualnie

2015 Ałmaty	–	31. miejsce
2016 Râșnov	–	25. miejsce
2017 Park City	–	12. miejsce
2018 Kandersteg	–	7. miejsce

Drużynowo

2015 Ałmaty	–	8. miejsce[c]
2016 Râșnov	–	8. miejsce[d]
2017 Park City	–	6. miejsce[e]
2018 Kandersteg	–	6. miejsce[f]

Starty A. Alamommo na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
31.	5 lutego	2015	Ałmaty	Gornyj Gigant	K-95	HS-106	indywid.	96,0 m	–	113,5 pkt	156,4 pkt	Johann André Forfang
8.	7 lutego	2015	Ałmaty	Gornyj Gigant	K-95	HS-106	druż.[c]	94,0 m	93,5 m	769,5 pkt (201,4 pkt)	123,8 pkt	Norwegia
25.	23 lutego	2016	Râșnov	Trambulina Valea Cărbunării	K-90	HS-100	indywid.	86,5 m	88,5 m	208,5 pkt	40,5 pkt	David Siegel
8.	24 lutego	2016	Râșnov	Trambulina Valea Cărbunării	K-90	HS-100	druż.[d]	87,5 m	78,5 m	707,9 pkt (181,4 pkt)	158,8 pkt	Niemcy
12.	1 lutego	2017	Park City	Utah Olympic Park	K-90	HS-100	indywid.	92,0 m	91,5 m	242,1 pkt	21,1 pkt	Viktor Polášek
6.	3 lutego	2017	Park City	Utah Olympic Park	K-90	HS-100	druż.[e]	85,5 m	87,5 m	802,1 pkt (221,3 pkt)	130,2 pkt	Słowenia
7.	1 lutego	2018	Kandersteg	Nordic Arena	K-95	HS-106	indywid.	95,5 m	93,5 m	257,8 pkt	33,6 pkt	Marius Lindvik
6.	3 lutego	2018	Kandersteg	Nordic Arena	K-95	HS-106	druż.[f]	96,5 m	99,0 m	921,8 pkt (262,0 pkt)	146,7 pkt	Niemcy

Igrzyska olimpijskie młodzieży

Indywidualnie

2016 Lillehammer

–

6. miejsce

Starty A. Alamommo na igrzyskach olimpijskich młodzieży – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
6.	16 lutego	2016	Lillehammer	Lysgårdsbakken	K-90	HS-100	indywid.	91,0 m	90,0 m	221,5 pkt	41,3 pkt	Bor Pavlovčič

Zimowy olimpijski festiwal młodzieży Europy

Indywidualnie

2015 Tschagguns

–

6. miejsce

Drużynowo

2015 Tschagguns

–

srebrny medal[g]

Starty A. Alamommo na zimowym olimpijskim festiwalu młodzieży Europy – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
6.	27 stycznia	2015	Tschagguns	Montafoner Schanzenzentrum	K-97	HS-108	indywid.	89,0 m	92,5 m	235,3 pkt	36,0 pkt	Niko Kytösaho
2.	29 stycznia	2015	Tschagguns	Montafoner Schanzenzentrum	K-97	HS-108	druż.[g]	101,5 m	100,5 m	1000,7 pkt (259,2 pkt)	29,7 pkt	Słowenia

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata

Sezon 2015/2016
																													punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	q	-	-	-	-	-	-	-	-	q	-	-	-	-	-	-	-	-	-	0
Sezon 2016/2017
																										punkty
q	q	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	0
Sezon 2017/2018
																						punkty
43	q	q	32	35	q	49	-	-	-	-	-	-	-	-	48	q	-	-	-	q	-	0
Sezon 2018/2019
																												punkty
q	62	q	-	-	-	-	-	-	46	49	43	43	q	-	-	q	q	q	29	47	49	q	q	q	q	q	-	2
Sezon 2019/2020
																											punkty
47	47	q	q	-	-	-	-	-	q	q	q	q	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	q	-	-	-	0
Sezon 2020/2021
																									punkty
-	42	48	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	0
Sezon 2021/2022
																												punkty
-	-	q	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	61	q	-	-	-	-	-	-	-	0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych Pucharu Świata

Sezon 2017/2018
		11	10	7	-	9	-	-	-
Sezon 2018/2019
			9	9	8	9	10	9	8
Sezon 2019/2020
					8	-	-	-	-
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8  -  – zawodnik nie wystartował

Turniej Czterech Skoczni

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Raw Air

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Willingen Five

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Planica 7

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Letnie Grand Prix

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP

2016
										punkty
-	-	-	36	-	-	33	37	-	-	0
2017
									punkty
-	-	-	-	-	11	26	46	27	33
2018
									punkty
q	-	-	-	32	29	-	-	-	2
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych LGP

2018
								9	-
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8  -  – brak startu

Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

Sezon 2014/2015
																										punkty
45	37	28	-	-	51	36	-	-	-	-	-	-	-	-	32	42	-	-	-	-	-	-	-	-	-	3
Sezon 2015/2016
																											punkty
-	-	-	22	27	31	24	46	46	36	34	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	20
Sezon 2016/2017
																														punkty
-	-	-	44	-	-	-	-	-	45	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	52	54	-	-	-	-	43	46	-	-	0
Sezon 2017/2018
																												punkty
-	-	-	-	56	14	17	22	10	28	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	70
Sezon 2018/2019
																												punkty
-	-	48	42	18	4	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	63
Sezon 2019/2020
																					punkty
-	-	29	34	-	-	49	53	-	-	-	-	46	42	-	-	-	-	-	33	38	2
Sezon 2020/2021
																			punkty
29	35	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	36	36	-	-	25	31	8
Sezon 2021/2022
																										punkty
-	-	-	-	53	53	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	39	36	-	-	-	0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 31-50  -  – zawodnik nie wystartował  dq  – dyskwalifikacja

Letni Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego

2014
														punkty
-	-	-	-	36	32	-	-	-	-	-	-	44	50	0
2015
														punkty
-	-	-	-	21	15	-	-	-	-	-	-	-	-	26
2016
														punkty
45	51	8	18	20	13	-	-	-	-	-	-	-	-	76
2017
													punkty
-	-	16	15	9	-	-	-	-	-	-	-	-	60
2018
													punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	21	41	10
2021
												punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	35	39	-	-	0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30   -  – zawodnik nie wystartował  dq  – dyskwalifikacja

FIS Cup

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cup

Sezon 2013/2014
																								punkty
-	-	-	-	dq	41	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	70	78	0
Sezon 2014/2015
																										punkty
-	-	-	-	22	21	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	19
Sezon 2015/2016
																								punkty
62	49	17	38	-	-	-	-	4	5	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	109
Sezon 2016/2017
																				punkty
-	18	18	7	5	9	-	-	-	-	-	-	-	-	39	17	7	9	-	-	215
Sezon 2017/2018
																					punkty
-	-	6	8	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	7	8	-	-	-	-	-	140
Sezon 2018/2019
																		punkty
27	24	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	11
Sezon 2019/2020
																						punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	32	56	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	0
Sezon 2020/2021
														punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	25	21	-	-	-	-	16
Sezon 2021/2022
																							punkty
-	-	21	dq	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	10
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30   -  − zawodnik nie wystartował  dq  – dyskwalifikacja

Uwagi

Przypisy

Bibliografia

• ALAMOMMO Andreas - Athlete Information. fis-ski.com. [dostęp 2022-05-08]. (ang.).
• Adam Kwieciński: ALAMOMMO Andreas 1998.12.23 FIN. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2022-05-08].