Andreas Andersson (ur. 1974)
Pełne imię i nazwisko | Claes Andreas Andersson | ||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||||||||||
Wzrost | 186 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja | |||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera seniorska | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Claes Andreas Andersson (ur. 10 kwietnia 1974 w Sztokholmie) – piłkarz szwedzki grający na pozycji napastnika.
Kariera klubowa
Piłkarską karierę Andersson rozpoczął w małym klubie Hova IF. Już w 1979 roku rozpoczął treningi, a w 1991 roku zadebiutował w pierwszej drużynie. W 1993 roku zdobył 29 goli w niższej lidze, co spowodowało, że przeszedł do trzecioligowego Tidaholms GoIF. Tam występował przez pół roku i w połowie 1994 trafił do pierwszej ligi do drużyny Degerfors IF. Tam występował przez półtora roku, a w 1995 zdobył 13 bramek. Ten wyczyn zaowocował transferem do najbardziej utytułowanego klubu w kraju, IFK Göteborg. W 1996 roku wywalczył z nim tytuł mistrza Szwecji, a także z 19 golami został królem strzelców ligi. W IFK występował jeszcze przez pierwszą połowę 1997 roku – zdobył 13 goli w 13 meczach i przyczynił się do wywalczenia wicemistrzostwa kraju.
Latem 1997 Andersson przeszedł do włoskiego A.C. Milan. W Milanie był drugim Szwedem obok Jespera Blomqvista. W Milanie był jednak rezerwowym i zaliczył 13 spotkań. Zdobył jedną bramkę – w październikowym meczu z Empoli FC, w 68. minucie zapewniając „rosso-nerim” zwycięstwo 1:0. Po pół roku, czyli na początku 1998, wyjechał do Anglii. Newcastle United zapłacił za niego 3 miliony funtów. W Premiership Szwed swój pierwszy mecz zaliczył 1 lutego, a „Sroki” pokonały 1:0 Aston Villę. W Newcastle grał przez rok i zdobył 4 gole w 37 meczach. Był rezerwowym dla Alana Shearera czy Temuriego Kecbai.
W 1999 roku Andreas wrócił do ojczyzny. Podpisał kontrakt z AIK Fotboll. Kosztował 2 miliony funtów. Wywalczył wicemistrzostwo Szwecji, jednak w pierwszych dwóch sezonach głównie leczył kontuzję. Do formy wrócił w 2001 roku, gdy zaczął grać w pierwszym składzie. Doszedł do finału Pucharu Szwecji, a w 2002 roku powtórzył to osiągnięcie. W 2003 roku odniósł kontuzję, która wyeliminowała go z gry na rok. AIK przeżył międzyczasie spadek do drugiej ligi i rok 2005 Andersson spędził grając na drugim froncie. Po sezonie zakończył piłkarską karierę.
Sezon | Klub | Kraj | Rozgrywki | Mecze | Bramki |
---|---|---|---|---|---|
1994 | Tidaholms GoIF | Szwecja | 3. liga | 9 | 6 |
1994 | Degerfors IF | Szwecja | Allsvenskan | 14 | 3 |
1995 | Degerfors IF | Szwecja | Allsvenskan | 26 | 13 |
1996 | IFK Göteborg | Szwecja | Allsvenskan | 26 | 19 |
1997 | IFK Göteborg | Szwecja | Allsvenskan | 13 | 13 |
1997/1998 | A.C. Milan | Włochy | Serie A | 13 | 1 |
1997/1998 | Newcastle United | Anglia | Premiership | 12 | 2 |
1998/1999 | Newcastle United | Anglia | Premiership | 15 | 2 |
1999 | AIK Fotboll | Szwecja | Allsvenskan | 8 | 2 |
2000 | AIK Fotboll | Szwecja | Allsvenskan | 4 | 0 |
2001 | AIK Fotboll | Szwecja | Allsvenskan | 26 | 9 |
2002 | AIK Fotboll | Szwecja | Allsvenskan | 25 | 8 |
2003 | AIK Fotboll | Szwecja | Allsvenskan | 13 | 4 |
2004 | AIK Fotboll | Szwecja | Allsvenskan | 0 | 0 |
2005 | AIK Fotboll | Szwecja | Superettan | 6 | 2 |
Kariera reprezentacyjna
W reprezentacji Szwecji Andersson zadebiutował 25 lutego 1996 roku w wygranym 2:0 towarzyskim meczu z Australią. W 2002 roku znalazł się w kadrze powołanej przez duet Lagerbäck – Söderberg na Mistrzostwa Świata 2002, na których był zagrał w trzech spotkaniach: wygranym 2:1 z Nigerią, zremisowanym 1:1 z Argentyną oraz przegranym w 1/8 finału z Senegalem. Karierę reprezentacyjną zakończył w 2003 roku. W kadrze narodowej „Trzech Koron” zagrał 42 razy i strzelił 8 bramek.
Bibliografia
- Andreas Andersson (ur. 1974) w bazie National Football Teams (ang.)
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Football. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Flag of England. Saint George's cross (a red cross on a white background), used as the Flag of England, the Italian city of Genoa and various other places.
Autor: Anders Henrikson, Licencja: CC BY 2.0
Andreas Andersson, former AIK striker