Andreas Carlgren
Data i miejsce urodzenia | 8 lipca 1958 Västra Ryd |
---|---|
Minister środowiska Szwecji | |
Okres | od 2006 do 2011 |
Przynależność polityczna | Partia Centrum |
Poprzednik | Lena Sommestad |
Następca | Lena Ek |
Hemming Andreas Carlgren (ur. 8 lipca 1958 w Västra Ryd w gminie Upplands-Bro) – szwedzki polityk, działacz Partii Centrum, minister środowiska (w latach 2006–2011).
Życiorys
W latach 1981–1983 studiował na Uniwersytecie w Sztokholmie na Wydziale Edukacji. Od 1984 do 1987 był przewodniczącym organizacji młodzieżowej przy Partii Centrum. Następnie przez trzy lata pracował w przedsiębiorstwie zajmującym się m.in. audytami środowiskowymi. Od 1990 do 1994 był zastępcą burmistrza gminy Ekerö, odpowiedzialnym za sprawy szkolnictwa. Później do 1998 sprawował mandat posła do Riksdagu. W latach 90. pełnił jednocześnie funkcję wiceprzewodniczącego centrystów. W okresie 2000–2006 zajmował stanowisko dyrektora generalnego Integrationsverket (szwedzkiego urzędu zajmującego się integracją mniejszości narodowych).
Po zwycięstwie centroprawicowej koalicji w wyborach krajowych w 2006 został powołany w skład gabinetu Fredrika Reinfeldta na urząd ministra środowiska. Utrzymał to stanowisko także po wyborach w 2010, w których również uzyskał reelekcję do Riksdagu. Z rządu odszedł w 2011, kiedy to został zastąpiony przez Lenę Ek.
Życie prywatne
Andreas Carlgren jest pierwszym w historii Szwecji członkiem rządu będącym otwartym gejem, pozostającym w rejestrowanym związku partnerskim z Tomasem Harilą Carlgrenem[1]. Ma troje dzieci z poprzedniego małżeństwa. W 2004 opowiedział się za udzielaniem przez luterański Kościół Szwecji ślubów kościelnych dla par tej samej płci[2].
Przypisy
- ↑ Rex Wockner: British Lesbian Couple Abandons Marriage Fight (ang.). sfbaytimes.com, 19 października 2006. [dostęp 2011-05-07].
- ↑ Bengt Ljung: Climate campaigner (ang.). europeanvoice.com, 15 października 2009. [dostęp 2011-05-07].
Bibliografia
- Profil na stronie Rządu Szwecji (ang.). [dostęp 2011-10-17].
- Profil na stronie Riksdagu (szw.). [dostęp 2011-05-07].
Media użyte na tej stronie
Autor: unknown, Licencja: