Andreas Seppi
Andreas Seppi podczas Wimbledonu 2014 | |
Państwo | Włochy |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 21 lutego 1984 Bolzano |
Wzrost | 191 cm |
Masa ciała | 78 kg |
Gra | praworęczny, oburęczny bekhend |
Status profesjonalny | 2002 |
Zakończenie kariery | aktywny |
Trener | Massimo Sartori |
Gra pojedyncza | |
Wygrane turnieje | 3 |
Najwyżej w rankingu | 18 (28 stycznia 2013) |
Australian Open | 4R (2013, 2015, 2017, 2018) |
Roland Garros | 4R (2012) |
Wimbledon | 4R (2013) |
US Open | 3R (2008, 2013, 2015, 2021) |
Gra podwójna | |
Wygrane turnieje | 1 |
Najwyżej w rankingu | 50 (14 kwietnia 2014) |
Australian Open | QF (2009) |
Roland Garros | 3R (2018) |
Wimbledon | 3R (2012) |
US Open | QF (2011) |
Strona internetowa |
Andreas Seppi (ur. 21 lutego 1984 w Bolzano) – włoski tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk.
Kariera tenisowa
Karierę tenisową Włoch rozpoczął w 2002 roku.
Początkowo grywał w zawodach rangi ITF Men's Circuit. Pierwsze sukcesy w rozgrywkach z cyklu ATP Challenger Tour zaczął odnosić w roku 2008 kiedy to wygrał w lutym rozgrywki na kortach twardych w Bergamo. W turniejach rangi ATP World Tour Seppi swój pierwszy triumf odniósł w czerwcu 2011 roku w Eastbourne, na nawierzchni trawiastej. Spotkanie finałowe wygrał z Serbem Janko Tipsareviciem. Drugi triumf odniósł w maju 2012 roku na kortach ceglanych w Belgradzie, pokonując Francuza Benoît Paire’a. Kolejne zwycięstwo w zawodowych rozgrywkach odniósł w październiku 2012 roku w Moskwie, gdzie w finale pokonał Brazylijczyka Thomaza Bellucciego. Ponadto Seppi przegrał 7 finałów turniejów ATP World Tour.
W grze podwójnej Włoch zwyciężył w 1 finale spośród 7 rozegranych w cyklu ATP World Tour.
Od roku 2004 Seppi jest reprezentantem kraju w Pucharze Davisa. Do końca lutego 2016 rozegrał dla zespołu 35 meczów – w singlu zwyciężył w 16 spotkaniach, natomiast w deblu wygrał 2 pojedynki.
Seppi 3 razy uczestniczył w igrzyskach olimpijskich. Zarówno w Pekinie (2008), Londynie (2012), jak i Rio de Janeiro (2016) dochodził do 2 rundy gry pojedynczej. W deblu odpadał z rywalizacji w 1 rundzie imprez w Pekinie i Londynie, a w Rio de Janeiro osiągnął ćwierćfinał. W Londynie wystąpił ponadto w konkurencji gry mieszanej, w której zakończył swój udział w 1 rundzie.
W rankingu gry pojedynczej Seppi najwyżej był na 18. miejscu (28 stycznia 2013), a w klasyfikacji gry podwójnej na 50. pozycji (14 kwietnia 2014).
Finały w turniejach ATP Tour
Legenda |
---|
Wielki Szlem |
Igrzyska olimpijskie |
Tennis Masters Cup / ATP Finals |
ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra pojedyncza (3–7)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|
Finalista | 1. | 15 lipca 2007 | Gstaad | Ceglana | Paul-Henri Mathieu | 7:6(1), 4:6, 5:7 |
Zwycięzca | 1. | 18 czerwca 2011 | Eastbourne | Trawiasta | Janko Tipsarević | 7:6(5), 3:6, 5:3 krecz |
Zwycięzca | 2. | 6 maja 2012 | Belgrad | Ceglana | Benoît Paire | 6:3, 6:2 |
Finalista | 2. | 23 czerwca 2012 | Eastbourne | Trawiasta | Andy Roddick | 3:6, 2:6 |
Finalista | 3. | 23 września 2012 | Metz | Twarda (hala) | Jo-Wilfried Tsonga | 1:6, 2:6 |
Zwycięzca | 3. | 21 października 2012 | Moskwa | Twarda (hala) | Thomaz Bellucci | 3:6, 7:6(3), 6:3 |
Finalista | 4. | 8 lutego 2015 | Zagrzeb | Twarda (hala) | Guillermo García-López | 6:7(4), 3:6 |
Finalista | 5. | 21 czerwca 2015 | Halle | Trawiasta | Roger Federer | 6:7(1), 4:6 |
Finalista | 6. | 12 stycznia 2019 | Sydney | Twarda | Alex de Minaur | 5:7, 6:7(5) |
Finalista | 7. | 16 lutego 2020 | Nowy Jork | Twarda (hala) | Kyle Edmund | 5:7, 1:6 |
Gra podwójna (1–6)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Finalista | 1. | 6 lutego 2006 | Zagrzeb | Dywanowa (hala) | Davide Sanguinetti | Jaroslav Levinský Michal Mertiňák | 6:7(7), 1:6 |
Finalista | 2. | 18 lipca 2010 | Båstad | Ceglana | Simone Vagnozzi | Robert Lindstedt Horia Tecău | 4:6, 5:7 |
Finalista | 3. | 10 października 2010 | Tokio | Twarda | Dmitrij Tursunow | Eric Butorac Jean-Julien Rojer | 3:6, 2:6 |
Finalista | 4. | 9 stycznia 2011 | Ad-Dauha | Twarda | Daniele Bracciali | Marc López Rafael Nadal | 3:6, 6:7(4) |
Finalista | 5. | 18 czerwca 2011 | Eastbourne | Trawiasta | Grigor Dimitrow | Jonatan Erlich Andy Ram | 3:6, 3:6 |
Finalista | 6. | 6 października 2013 | Pekin | Twarda | Fabio Fognini | Maks Mirny Horia Tecău | 4:6, 2:6 |
Zwycięzca | 1. | 27 lutego 2016 | Dubaj | Twarda | Simone Bolelli | Feliciano López Marc López | 6:2, 3:6, 14–12 |
Bibliografia
- Profil na stronie ATP (ang.). Association of Tennis Professionals. [dostęp 29 sierpnia 2013].
- Profil na stronie ITF (ang.). International Tennis Federation. [dostęp 29 sierpnia 2013].
- Profil na stronie Pucharu Davisa (ang.). Davis Cup. [dostęp 29 sierpnia 2013].
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
Flag of Israel. Shows a Magen David (“Shield of David”) between two stripes. The Shield of David is a traditional Jewish symbol. The stripes symbolize a Jewish prayer shawl (tallit).