Andrei Pleșu

Andrei Pleșu
Andrei Pleșu (2011)
Data i miejsce urodzenia	23 sierpnia 1948 Bukareszt
Minister kultury Rumunii
Okres	od 26 grudnia 1989 do 16 października 1991
Przynależność polityczna	Front Ocalenia Narodowego
Następca	Ludovic Spiess
Minister spraw zagranicznych Rumunii
Okres	od 29 grudnia 1997 do 22 grudnia 1999
Poprzednik	Adrian Severin
Następca	Petre Roman
Odznaczenia

Andrei Gabriel Pleșu (ur. 23 sierpnia 1948 w Bukareszcie) – rumuński polityk, filozof, dziennikarz i krytyk sztuki. Minister kultury (1989–1991), minister spraw zagranicznych (1997–1999).

Życiorys

Wykształcenie i działalność zawodowa

Syn chirurga Radu Pleșu i Zoe (z d. Rădulescu). Ukończył z wyróżnieniem prestiżowe liceum Spiru Haret w Bukareszcie. Studia z zakresu historii sztuki na Uniwersytecie w Bukareszcie ukończył w 1971. Pracę licencjacką napisał pod kierunkiem profesora Iona Frunzettiego^[1]. Po studiach podjął pracę w Instytucie Historii Sztuki Rumuńskiej Akademii Nauk. W 1975 uzyskał stypendium Fundacji Alexandra von Humboldta, dzięki któremu mógł studiować w Bonn i Heidelbergu. W 1980 obronił pracę doktorską pt. "Sentimentul naturii în cultura europeană".

W latach 1978-1982 uczestniczył w nielegalnych wykładach prowadzonych przez Constantina Noicę. W 1980 rozpoczął pracę jako wykładowca Uniwersytetu w Bukareszcie, ale dwa lata później z powodów politycznych otrzymał zakaz prowadzenia zajęć ze studentami. W latach 1983-1984 otrzymał po raz drugi stypendium Fundacji Humboldta i powrócił do Instytutu Historii Sztuki. Pracę tę stracił w kwietniu 1989, kiedy otwarcie poparł Mirceę Dinescu, sprzeciwiającego się reżimowi komunistycznemu w Rumunii^[2]. Został zesłany do wsi Tescani, w okręgu Bacău i otrzymał zakaz publikowania. Po rewolucji rumuńskiej w grudniu 1989 współtworzył New Europe College i czasopismo Dilema. Powrócił też na Uniwersytet Bukareszteński, na stanowisko profesora. Prowadził wykłady z zakresu historii sztuki i filozofii religii. Jego dorobek twórczy obejmuje prace z zakresu historii i teorii sztuki, a także antropologii kultury i filozofii.

Działalność polityczna

W czasach studenckich wstąpił do Rumuńskiej Partii Komunistycznej, ale w maju 1982 został z niej usunięty W grudniu 1989 objął stanowisko ministra kultury, które sprawował do 1991. W latach 1997-1999 kierował resortem spraw zagranicznych. W latach 2000-2004 był członkiem Narodowego Kolegium d.s. Badania Archiwów Securitate, ale zrezygnował z tego stanowiska w proteście przeciwko naciskom politycznym na członków Kolegium. W 2004 został doradcą d.s. polityki zagranicznej prezydenta Traiana Băsescu. Zrezygnował z tej funkcji w 2005, z powodów zdrowotnych.

Życie prywatne

W 1971 poślubił Catrinel Marię Petrulian, z którą ma dwóch synów (Matei, Mihai).

Publikacje

• 2012: On Angels - Exposition for a Post Modern World.
• 1974: Călătorie în lumea formelor ("Podróż do świata form").
• 1980: Pitoresc și melancolie
• 1981: Francesco Guardi
• 1986: Ochiul și lucrurile ("Oko i rzeczy")
• 1988: Minima moralia ("Minimum moralne")
• 1991: Dialoguri de seară ("Dialogi wieczorne")
• 1993: Jurnalul de la Tescani
• 1994: Limba păsărilor ("Język ptaków")
• 1996: Chipuri și măști ale tranziției ("Twarze i maski transformacji")
• 2002: Transformări, inerții, dezordini. 22 de luni după 22 decembrie 1989 (wspólnie z Petre Romanem i Eleną Ștefoi)
• 2003: Despre îngeri ("O aniołach")
• 2004: Obscenitatea publică
• 2005: Comedii la porțile Orientului
• 2006: Despre bucurie în Est și în Vest și alte eseuri,
• 2011: Despre frumusețea uitată a vieții ("O zapomnianym pięknie życia")
• 2012: Parabolele lui Iisus. Adevarul ca poveste ("Parabole Jezusa. Prawda jako historia")

Nagrody i wyróżnienia

W 1990 został wyróżniony przez Francję Orderem Sztuki i Literatury. Jest także doktorem h.c. uniwersytetu we Fryburgu.

Przypisy

Bibliografia

• Memory, Humanity and Meaning. Selected Essays in Honor of Andrei Plesu's Sixtieth Anniversary offered by New Europe College alumni & friends