Andrew Butler

Andrew Pickens Butler
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

18 listopada 1796
Edgefield

Data i miejsce śmierci

25 maja 1857
hrabstwo Edgefield

Członek Senatu z Karoliny Południowej
Okres

od 4 grudnia 1846
do 25 maja 1857

Przynależność polityczna

Partia Demokratyczna

Andrew Pickens Smith Butler (ur. 18 listopada 1796 w Edgefield, zm. 25 maja 1857) – amerykański polityk, senator z Karoliny Południowej. Zwolennik i obrońca niewolnictwa.

Życiorys

Urodził się 18 listopada 1796 r. w Edgefield[1], w rodzinie gen. Williama Butlera i Behethland Foote Moore[2]. Uczęszczał do Doctor Waddell’s Academy w Willington, a w 1817 r. ukończył South Carolina College (późniejszy University of South Carolina). Butler ukończył prawo i został przyjęty do palestry w 1818 r. Jako prawnik praktykował w Columbii, Edgefield, Lexington, Barnwell i Newberry[1]. W Columbii pracował krótko, szybko wrócił do rodzinnego Edgefield, gdzie oprócz lukratywnej praktyki adwokackiej prowadził również 1000-akrową plantację, na której miał kilkudziesięciu niewolników. Częściowo powodzenie na początku kariery zawdzięczał znajomości z Johnem C. Calhounem[2].

W latach 1824–1831[2] zasiadał w stanowej Izbie Reprezentantów i był w 1824 r. doradcą w administracji gubernatora Karoliny Południowej[1]. W latach 1832–1833 zasiadał w stanowym Senacie[2]. W 1833 r. został mianowany sędzią w okręgowym sądzie karnym Karoliny Południowej, a potem w latach 1835–1846 był sędzią w sądzie cywilnym tego samego okręgu[1]. Dzięki poparciu Calhouna[2] został z ramienia Demokratów Praw Stanowych wybrany do Senatu Stanów Zjednoczonych, by zapełnić wakat po rezygnacji senatora George′a McDuffiego. Kolejno w 1848 i 1854 r. uzyskiwał z poparciem Partii Demokratycznej reelekcje. Łącznie zasiadał w izbie od 4 grudnia 1846 r. aż do śmierci, przez cały okres będąc członkiem komisji sprawiedliwości[1], był też jej przewodniczącym[3].

Podobnie jak Calhoun twierdził, że rząd federalny nie ma kompetencji, by decydować o kwestiach niewolnictwa na nowych terytoriach, protestował przeciwko żądaniu Kalifornii zakazania na jej terenie niewolnictwa po przyjęciu do Unii i wzywał do stworzenia bardziej skutecznego prawa przeciw zbiegłym niewolnikom. Po śmierci Calhouna poparł Kompromis 1850 roku[2]. Był jednym ze współtwórców ustawy o Kansas i Nebrasce, która utworzyła nowe terytoria Kansas i Nebraska na zachód od rzeki Missouri. Wraz z innymi zwolennikami niewolnictwa, Davidem Atchinsonem z Missouri i Jamesem Masonem oraz Robertem M. T. Hunterem z Wirginii, naciskał na przewodniczącego senackiej komisji terytoriów Stephena Douglasa w kwestii dopuszczenia niewolnictwa na nowych terenach. Przyjęta ustawa doprowadziła z czasem do wzrostu napięcia między północnymi i południowymi stanami, które ostatecznie przekształciło się w wojnę secesyjną[3]. 20 maja 1856 r.[4] abolicjonista Charles Sumner w swojej mowie Zbrodnia przeciw Kansas[3] skrytykował zwolenników niewolnictwa, a Butlera nazwał sutenerem i zasugerował, że uprawia seks z niewolnicami[4]. Butler był podczas tego przemówienia nieobecny[2]. Dwa dni później jego siostrzeniec i również kongresmen Preston Brooks pobił Sumnera laską do nieprzytomności[4].

Zmarł 25 maja 1857 r. w hrabstwie Edgefield[1], po dwóch latach od udaru, który wyłączył go z czynnej polityki[3].

Żonaty z Susan Anne Simkins (zm. 1830), w 1832 r. ożenił się z Harriet Hayne (zm. 1834) i miał z nią córkę Eloise[2]. Jego bratankiem był Matthew Butler[1].

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f g BUTLER, Andrew Pickens (1796-1857). Biographical Directory of the United States Congress. [dostęp 2020-05-22]. (ang.).
  2. ↑ a b c d e f g h Butler, Andrew Pickens, South Carolina Encyclopedia [dostęp 2020-05-22] (ang.).
  3. ↑ a b c d Andrew Pickens Butler (1796-1857) – Find A Grave..., www.findagrave.com [dostęp 2020-05-22] (ang.).
  4. ↑ a b c Igor Rakowski-Kłos, 22 maja. Amerykański dentysta wymyślił pastę do zębów w tubce [KALENDARIUM], wyborcza.pl, 22 maja 2020 [dostęp 2020-05-22].

Media użyte na tej stronie