Andrew Cuomo

Andrew Cuomo

Data i miejsce urodzenia	6 grudnia 1957 Nowy Jork
56. gubernator Nowego Jorku
Okres	od 1 stycznia 2011 do 24 sierpnia 2021
Przynależność polityczna	Partia Demokratyczna
Poprzednik	David Paterson
Następca	Kathy Hochul
Sekretarz mieszkalnictwa i rozwoju miast USA
Okres	od 29 stycznia 1997 do 20 stycznia 2001
Poprzednik	Henry Cisneros
Następca	Mel Martinez

Andrew Cuomo (wym. [ˈændɹuː ˈkwoʊmoʊ];^[1] ur. 6 grudnia 1957 w Nowym Jorku) – amerykański polityk, członek Partii Demokratycznej. W latach 1997–2001 zasiadał w gabinecie prezydenta Billa Clintona jako sekretarz ds. mieszkalnictwa i rozwoju miast. Od 1 stycznia 2011 pełni urząd gubernatora stanu Nowy Jork. Zrezygnował z pełnienia funkcji z dniem 24 sierpnia 2021 r. w związku z oskarżeniami o molestowanie seksualne.

Życiorys

Pochodzenie i młodość

Jego ojciec Mario Cuomo zajmował wiele stanowisk w rządzie stanowym Nowego Jorku, a w latach 1983–1994 był pierwszym w historii gubernatorem tego stanu pochodzenia włoskiego^[2]. Andrew Cuomo studiował prawo na Fordham University oraz w Albany Law School. Już jako student zaangażował się w struktury partyjne Demokratów, zaś w 1982 brał aktywny udział w kampanii gubernatorskiej swojego ojca. Następnie został jednym z jego doradców politycznych za symboliczną stawkę^[3]. W 1984 podjął pracę w prokuraturze okręgowej w Nowym Jorku, później przeszedł do prywatnej kancelarii prawnej. W 1986 założył organizację HELP (Housing Enterprise for the Less Privileged), wspierającą budownictwo dla najuboższych. W latach 1990–1993 z nominacji burmistrza miasta Nowy Jork przewodniczył miejskiej komisji ds. bezdomnych.

Kariera polityczna

W 1993 podjął pracę w federalnym Departamencie Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast, początkowo jako jeden z assistant secretaries (co orientacyjnie odpowiada polskiemu wiceministrowi w randze podsekretarza stanu). W 1997 został szefem tego resortu i kierował nim przez całą drugą kadencję prezydenta Clintona, do stycznia 2001 roku^[4]. Po odejściu z rządu federalnego, w 2002 roku starał się o nominację Demokratów w wyborach gubernatorskich w Nowym Jorku, lecz ostatecznie zrezygnował, a nominację uzyskał Carl McCall, którego później pokonał w wyborach ubiegający się o reelekcję George Pataki. Nie mając szans na poparcie Demokratów, Cuomo wystartował w tych wyborach jako kandydat maleńkiej Liberalnej Partii Nowego Jorku i uzyskał niespełna 16 tysięcy głosów na ponad 4,7 mln oddanych w całym stanie^[5]. W 2006 wystartował w wyborach na stanowisko prokuratora generalnego stanu, tym razem z powodzeniem. Na początku roku 2009, gdy Hillary Clinton musiała zrzec się miejsca w Senacie Stanów Zjednoczonych, ponieważ nie można go łączyć ze stanowiskiem członka rządu (a ona weszła do gabinetu Baracka Obamy jako sekretarz stanu), Cuomo był wymieniany w gronie najpoważniejszych kandydatów do zajęcia jej miejsca^[6]. Zgodnie z prawem stanowym, tymczasowego senatora (urzędującego do czasu wyborów uzupełniających mianuje w takich sytuacjach gubernator stanu. Ostatecznie David Paterson zdecydował się na mianowanie Kirsten Gillibrand^[7].

We wrześniu 2009 administracja prezydenta Obamy powiadomiła gubernatora Patersona, że jej preferowanym kandydatem w nadchodzących wyborach będzie Andrew Cuomo^[8]. Pod wpływem tych sugestii, a także w związku z własnym stanem zdrowia, Paterson zrezygnował ze startu. W maju 2010 Cuomo uzyskał oficjalną nominację wyborczą Partii Demokratycznej, a w listopadzie 2010 pokonał w wyborach Carla Paladino, Republikanina związanego ze środowiskiem TEA Party. Objął urząd 1 stycznia 2011, minutę po północy (zgodnie z przepisem prawa stanowego, iż kadencja gubernatora rozpoczyna się wraz z początkiem roku).

Jako gubernator stanu Nowy Jork, 22 stycznia 2019 roku zatwierdził ustawę umożliwiającą dokonywanie aborcji nawet w dziewiątym miesiącu ciąży w przypadku podejrzeń zagrożenia zdrowia i życia matki, a także poważnej choroby płodu, przez co spotkał się ze znaczącą krytyką działaczy pro-life. Jako że Cuomo jest katolikiem, biskup Albany, Edward B. Scharfenberger, poruszył kwestię jego ekskomuniki w związku z tą sprawą^[9].

Cuomo był przez trzynaście lat żonaty z Kerry Kennedy, córką Roberta F. Kennedy’ego. Mają wspólnie trzy córki (bliźniaczki Cara i Mariah oraz Michaela). Związek zakończył się rozwodem w 2005 roku. W latach 2005-2019 był w nieformalnym związku z Sandrą Lee, autorką książek i programów telewizyjnych o tematyce kulinarnej^[10][11].

Andrew Cuomo w grudniu 2020 został oskarżony przez grupę kobiet o szereg niestosownych zachowań m.in. molestowanie i formułowanie nieodpowiednich komentarzy^[12]. 28 lutego 2021 prokurator generalna stanu Nowy Jork Letitia James ogłosiła, że zatrudni profesjonalną, zewnętrzną firmę w celu sporządzenia niezależnego raportu^[13]. W sierpniu 2021 w opublikowanym dokumencie dowiedziono, że gubernator Cuomo w okresie sprawowania mandatu formułował niestosowne komentarze lub molestował co najmniej 11 kobiet^[14]. W miarę rozwoju wydarzeń prezydent Joe Biden, senatorowie stanu Nowy Jork Chuck Schumer i Kirsten Gillibrand, spikerka Izby Reprezentantów Nancy Pelosi oraz burmistrz Nowego Jorku Bill de Blasio sugerowali Cuomo rezygnację. 10 sierpnia 2021 Andrew Cuomo ogłosił, że w ciągu 14 dni ustąpi ze stanowiska gubernatora stanu Nowy Jork^[15].

Reakcje na COVID-19 w Nowym Jorku

W marcu 2020 roku Nowy Jork został najciężej dotkniętym pandemią COVID-19 stanem Ameryki^[16]. W reakcji na nią, jako gubernator stanu Andrew Cuomo podjął szereg radykalnych decyzji – przy pomocy Gwardii Narodowej izolując najpierw hrabstwo New Rochelle na północ od miasta Nowy Jork w którym miały miejsce pierwsze w stanie Nowy Jork na większą skalę stwierdzone przypadki zakażenia wirusem SARS-CoV-2, zamknął wszystkie szkoły publiczne na terenie stanu, a następnie wprowadził stan kwarantanny dla całego miasta Nowy Jork oraz stanu Nowy Jork^[17]. Wziął też na siebie pełna odpowiedzialność za podjęte decyzje^[17]. Jedną z najbardziej kontrowersyjnych decyzji, która została podjęta 25 marca 2020 roku, było wymuszenie na domach opieki obowiązku przyjmowania zarażonych wirusem osób, a także zabronienie tym domom wykonywania testów na obecność koronawirusa przyjmowanym pensjonariuszom. W efekcie tej trwającej sześć tygodni polityki, w domach opieki Nowego Jorku zmarło ponad 6000 seniorów^[18].

Przypisy

Bibliografia

• Biogram. governor.ny.gov. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-03)]. na stronie Gubernatora Nowego Jorku [dostęp 2011-01-22]
• Biogram. whorunsgov.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-10-25)]. w serwisie WhoRunsGov from the Washington Post [dostęp 2011-01-22]
• In coronavirus crisis, Cuomo and Trump show contrast in leadership (ang.). nbcnews.com. [dostęp 2020-04-01].