Andrew Stevenson (polityk)
| ||
 | ||
| Data i miejsce urodzenia | 21 stycznia 1784 hrabstwo Culpeper | |
| Data i miejsce śmierci | 25 stycznia 1857 hrabstwo Albemarle | |
| ambasador USA w Wielkiej Brytanii | ||
| Okres | od lutego 1836 do października 1841 | |
| Przynależność polityczna | Partia Demokratyczno-Republikańska Partia Demokratyczna | |
| Poprzednik | Aaron Vail | |
| Następca | Edward Everett | |
| spiker Izby Reprezentantów | ||
| Okres | od grudnia 1827 do czerwca 1834 | |
| Poprzednik | John W. Taylor | |
| Następca | John Bell | |
Andrew Stevenson (ur. 21 stycznia 1784 w hrabstwie Culpeper, zm. 25 stycznia 1857 w hrabstwie Albemarle) – amerykański polityk.
Życiorys
Urodził się 21 stycznia 1784 roku w hrabstwie Culpeper[1]. Ukończył studia na College of William & Mary, a następnie studiował nauki prawne[1]. Po przyjęciu do palestry rozpoczął prywatną praktykę prawniczą w Richmond[1]. W latach 1809–1816 i 1818–1821 zasiadał w legislaturze stanowej Wirginii, w międzyczasie bezskutecznie kandydując do Kongresu[1]. W 1820 roku wygrał wybory do Izby Reprezentantów, z ramienia Partii Demokratyczno-Republikańskiej[1]. Mandat kongresmana pełnił do momentu swojej rezygnacji latem 1834 roku[1]. W latach 1827–1834 pełnił także rolę spikera Izby[1]. W roku rezygnacji został mianowany posłem pełnomocnym w Londynie, jednakże jego kandydatura została odrzucona przez Senat[2]. Dwa lata później jednak uzyskał on akceptację i objął placówkę dyplomatyczną w Wielkiej Brytanii[2]. Po upłynięciu kadencji, jesienią 1841 roku wrócił do USA[2]. W 1845 roku zaangażował się w pracę na University of Virginia, gdzie od 1856 roku pełnił funkcję rektora[1]. Zmarł 25 stycznia 1857 w hrabstwie Albemarle[1].
Jego synem był John White Stevenson[1].
Przypisy
| ||||
