Andrianampoinimerina

Adrianampoinimerina

Andrianampoinimerina (ur. ok. 1745, zm. 1810?) – władca Imeriny na Madagaskarze.

Pochodził z dwóch królewskich linii.

• Ze strony ojca - był trzecim synem Andriamiaramanjaka, króla Ikaloy i Anjafy w Imerina, oraz księcia Alahamadintany-Zafimamy, który zachował niezależność polityczną i kulturową w Imerina.
• Jego matka, Ranavalonandriambelomasina, była siostrą Andrianjafy, króla północnej Imeriny w latach 1770-1787, co czyniło Andrianampoinimerina księciem Merina^[1].

Panował w latach 1787-1810. Traktuje się go jako jednego z największych przywódców wojskowych i politycznych w historii Madagaskaru.

Władzę objął po obaleniu rządów swojego wuja, króla Andrianjafy panującego w latach 1770-1787 władcy Imerina Avarandrano.

Księstwo było jednym z czterech, które powstały po historycznym podziale jednolitego królestwa Imerina dokonanego przez króla Andriamasinavalona 100 lat wcześniej, pośród czterech swoich synów.

Stopniowo rozszerza swoje wpływy poprzez podboje księstw Imerina, przez co przyłącza kolejno Betsileo, Sihanaka, Bezanozano i terytorium Bara.

Andrianampoinimerina był pierwszym królem w Merina który wprowadził oficjalne kodeksy cywilne i karne.

• Rozdał ziemię według rygorystycznego kodeksu, wprowadza fiskalizm pobierając różne podatki, np. od części upraw ryżu.
• Wprowadza regulacje do gospodarki poprzez tworzenie oficjalnych rynków i ujednolicenie stawek rynkowych, wprowadza jednolite jednostki miary (w tym długość i objętość).
• Dodatkowo unormował politykę monetarną. Wreszcie założył Armię Obywatelską o nazwie "foloalindahy".

Jednym z dobrze znanych haseł Andrianampoinimerina było "Głód jest moim jedynym wrogiem". W gospodarczej "walce" z nim Imerina uzyskuje nadwyżki w uprawie ryżu i produkcji bydła w okresie swojego panowania. Nadwyżka ta pozwala królestwu umocnić swoją dominację gospodarczą i wojskową pod rządami jego następcy, Radama I^[1].

Andrianampoinimerina założył swoją stolicę w ufortyfikowanym mieście Ambohimanga, miejscu o dużym znaczeniu duchowym, kulturalnym i politycznym. Z tego okresu zachowały się królewskie kwatery. W roku 2001 miasto zostało wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO^[2].

Zmarł po 23 latach panowania. Jego rządy stworzyły podstawę dla zjednoczenia Madagaskaru, który to cel został prawie osiągnięty za rządów jego syna Radama I.

Przypisy

Bibliografia

• Historia Madagaskaru - Era przedkolonialna do roku 1884 (en)(dostęp 2013-01-28)
• Ari Nawe: Andrianampoinimerina. W: Encyclopedia of Africa. T. 1. New York: 2010, s. 107-108.
• Some Remarks on the Austronesian Background of Malagasy Music (en)
• Callet (1908 (en))