Andriej Kołmogorow

Andriej Nikołajewicz Kołmogorow

Андре́й Никола́евич Колмого́ров

Data i miejsce urodzenia	25 kwietnia 1903 Tambow
Data i miejsce śmierci	20 października 1987 Moskwa
Narodowość	rosyjska
Alma Mater	Uniwersytet Moskiewski

Andriej Nikołajewicz Kołmogorow (ros. Андре́й Никола́евич Колмого́ров; ur. 25 kwietnia 1903 w Tambowie, zm. 20 października 1987 w Moskwie^[1]) – radziecki matematyk, twórca współczesnej teorii prawdopodobieństwa. Pracował nad rozwojem topologii, logiki i teorii złożoności obliczeniowej, znany jest również z wyników w analizie harmonicznej i mechanice klasycznej – w szczególności w badaniach turbulencji. Laureat wielu nagród, m.in. Nagrody Wolfa w matematyce w 1980. Bohater Pracy Socjalistycznej (1963)^[2].

Życiorys

Studiował na Uniwersytecie Moskiewskim, który ukończył w 1925. Przez kolejne 4 lata kontynuował tam badania naukowe, głównie pod kierunkiem Nikołaja Łuzina i doktoryzował się w 1929. Został zatrudniony na Uniwersytecie Moskiewskim, gdzie mianowano go profesorem w 1931.

W 1957 razem z Władimirem Arnoldem rozwiązał 13. problem Hilberta.

W 1956 r. został członkiem zagranicznym PAN^[3]. 14 maja 1958 Uniwersytet Warszawski przyznał mu tytuł doktora honoris causa^[4].

Prawdopodobnie był homoseksualistą (jego partnerem był Pawieł Aleksandrow), o czym wiedziały władze. Z tego względu mógł być przez nie szantażowany, co tłumaczyłoby fakt, że zawsze ostentacyjnie popierał linię partyjną (m.in. w 1974 potępił Sołżenicyna)^[5].

Jego uczniem i współpracownikiem był Borys Gnedenko.

Zobacz też

• przestrzeń probabilistyczna
• test Kołmogorowa-Smirnowa
• twierdzenie Kołmogorowa o normowaniu przestrzeni liniowo-topologicznych
• twierdzenie Kołmogorowa o trzech szeregach
• złożoność Kołmogorowa

Przypisy

Linki zewnętrzne

• John J. O'Connor; Edmund F. Robertson: Andriej Kołmogorow w MacTutor History of Mathematics archive (ang.)