Andriej Krawczenko
 (c) Mil.ru, CC BY 4.0 | |
 generał pułkownik | |
| Data i miejsce urodzenia | 30 listopada 1899 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | 1918–1955 |
| Siły zbrojne | |
| Stanowiska | dowódca 2 i 4 Korpusu Pancernego, 6 Armii Pancernej |
| Główne wojny i bitwy | wojna domowa w Rosji |
| Odznaczenia | |
       | |
Andriej Grigorjewicz Krawczenko (ukr. Андрій Григорович Кравченко, ros. Андрей Григорьевич Кравченко, ur. 18 listopada?/ 30 listopada 1899 we wsi Sułymiwka, zm. 18 października 1963 w Moskwie) – radziecki generał, dwukrotny Bohater Związku Radzieckiego, Ukrainiec.
Życiorys
Urodził się we wsi Sułymiwka w guberni kijowskiej (dzisiejszy obwód kijowski, rejon jagodziński) w rodzinie chłopskiej.
W 1918 roku wstąpił do Armii Czerwonej, brał udział w wojnie domowej, w walce z armią Petlury i w wojnie z Polską. W 1923 roku ukończył Połtawską Szkołę Piechoty i został dowódcą pododdziału piechoty. W 1928 roku ukończył Akademię Wojskową im. M. Frunzego i został szefem sztabu pułku piechoty. W 1930 roku został wykładowcą taktyki kursu doskonalącego Leningradzkiej Szkoły Wojsk Pancernych, a od 1935 roku wykładał w Saratowskiej Szkole Wojsk Pancernych.
W maju 1939 roku został szefem sztabu 61 Dywizji Strzeleckiej, a następnie 173 Dywizji Strzeleckiej (zmotoryzowanej). Będąc szefem sztabu 173 Dywizji Strzeleckiej wziął udział w wojnie zimowej. W okresie od czerwca 1940 roku do lutego 1941 roku był szefem sztabu 16 Dywizji Pancernej.
W marcu 1941 roku został szefem sztabu 18 Korpusu Zmechanizowanego i był nim w momencie rozpoczęcia ataku na ZSRR. We wrześniu 1941 roku został dowódcą 31 Samodzielnej Brygady Pancernej, dowodził nią w czasie bitwy pod Moskwą. W styczniu 1942 roku został szefem wojsk pancernych 61 Armii i funkcję tę pełnił do marca 1942 roku. Następnie był szefem sztabu 1 Korpusu Pancernego, a od lipca dowódcą 2 Korpusu Pancernego i od września 4 Korpusu Pancernego[1], tym ostatnim korpusem dowodził do stycznia 1944 roku. W tym czasie brał udział w bitwie pod Stalingradem, bitwie na Łuku Kurskim, bitwie o Dniepr i w wyzwoleniu prawobrzeżnej Ukrainy. W dniu 10 stycznia 1944 roku został wyróżniony tytułem Bohatera Związku Radzieckiego.
W dniu 21 stycznia 1944 roku został dowódcą nowo utworzonej 6 Armii Pancernej[2]. Dowodził tą armią w czasie walk na terenie Rumunii, Węgier, Austrii i Czechosłowacji.
W lipcu 1945 roku dowodzona przez niego armia pancerna została przerzucona na Daleki Wschód i wzięła udział w operacji mandżurskiej Armii Czerwonej. W dniu 8 września 1945 roku został po raz drugi wyróżniony tytułem Bohatera Związku Radzieckiego za wzorowe dowodzenie, męstwo i bohaterstwo w czasie walk z wojskami japońskimi w Mandżurii. Tą armią dowodził do czerwca 1947 roku.
Następnie był dowódcą wojsk pancernych Zabajkalskiego Okręgu Wojskowego i Nadbałtyckiego Okręgu Wojskowego oraz pomocnikiem dowódcy Dalekowschodniego Okręgu Wojskowego ds. wojsk pancernych. W październiku 1955 roku przeniesiony do rezerwy.
Po przeniesieniu do rezerwy mieszkał w Moskwie, gdzie zmarł. Pochowany został na cmentarzu Nowodziewiczym.
Odznaczenia
- Medal Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego (dwukrotnie) (10 stycznia 1944[3], 8 września 1945)
- Order Lenina (dwukrotnie)
- Order Czerwonego Sztandaru (trzykrotnie)
- Order Suworowa I stopnia (dwukrotnie)
- Order Bohdana Chmielnickiego I stopnia
- Order Suworowa II stopnia
- Order Kutuzowa II stopnia
Przypisy
- ↑ W dniu 7 lutego 1943 roku korpus został przemianowany na 5 Korpus Pancerny Gwardii.
- ↑ W dniu 12 września 1945 roku armia została przemianowana na 6 Armię Pancerną Gwardii.
- ↑ Указ Президиума Верховного Совета СССР «О присвоении звания Героя Советского Союза генералам, офицерскому, сержантскому и рядовому составу Красной Армии» от 10 января 1944 года // Ведомости Верховного Совета Союза Советских Социалистических Республик : газета. — 1944. — 19 января (№ 3 (263)). — С. 1
Bibliografia
- Велкая Отечественная война 1941-1945. Moskwa: Политиэдат, 1985.
- Кравченко Андрей Григорьевич – Герои страны (ros.)
- Кравченко Андрей Григорьевич – Солдаты XX века (ros.)
Media użyte na tej stronie
A red star. 1922-1943. Used as a symbol of communism in some occasions. The symbol can also represent socialism. Also seen on Soviet aircraft.
Medal “Gold Star” of a “Hero of the Soviet Union”
Ribbon bar for the Soviet decoration Order of Lenin. Drawn by Zscout370.
Ribbon bar of the Order of the Red Banner. The Soviet Union (USSR).
Order of Suvorov ribbon, class one
Autor:
- RAF A F8ColGen since 2010par.svg: F l a n k e r
- derivative work: Mboro (talk)
Rank insignia of the Soviet Union/Russian Federation (1955-1991), here Army "Colonel general" (OF8) – shoulder strap dress uniform.
Order of Suvorov ribbon, second class
A red star and a hammer and sickle with golden border and red rims.