Andriej Lewanidow
| ||
generał lejtnant | ||
Pełne imię i nazwisko | Andriej Jakowlewicz Lewanidow | |
Data urodzenia | 1747 | |
Data śmierci | 26 lutego 1802 | |
Przebieg służby | ||
Lata służby | 1756–1797 | |
Siły zbrojne | Armia Imperium Rosyjskiego | |
Jednostki | Legion Moskiewski, 46 Dnieprowski Pułk Piechoty, Połtawski Pułk Lekkokonny, 18 Siewierski Pułk Dragoński | |
Główne wojny i bitwy | Wojna rosyjsko-turecka (1768–1774), Wojna rosyjsko-turecka (1787–1792), Wojna polsko-rosyjska (1792), Powstanie kościuszkowskie | |
Odznaczenia | ||
Andriej Jakowlewicz Lewanidow (ros. Андрей Яковлевич Леванидов) (ur. 1747[1], zm. 26 lutego 1802), rosyjski generał-lejtnant kawalerii. W okresie od 3 grudnia 1796 do 8 września 1797 szef siewierskiego pułku dragonów. Walczył w wojnie rosyjsko-tureckiej 1768-1774. Odznaczony Orderem Świętego Jerzego IV klasy (1775). W czasie wojny polsko-rosyjskiej 1792 dowodzący jednym z korpusów.
W 1793 odznaczony Orderem Orła Białego[2].
Przypisy
- ↑ Леванидов Андрей Яковлевич, regiment.ru [dostęp 2017-11-21] (ros.).
- ↑ Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705-2008, 2008, s. 270.
Media użyte na tej stronie
Baretka Orderu św. Jerzego