Andrij Bal

Andrij Bal

(c) Football.ua, CC BY-SA 3.0
Pełne imię i nazwisko	Andrij Mychajłowycz Bal
Data i miejsce urodzenia	16 stycznia 1958 Rozdół
Data i miejsce śmierci	9 sierpnia 2014 Kijów
Wzrost	178 cm
Pozycja	obrońca/pomocnik
Kariera juniorska
Lata Klub 1975–1976 Karpaty Lwów
Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole 1976–1980 Karpaty Lwów 134 (12) 1981–1990 Dynamo Kijów 240 (11) 1991 Maccabi Tel Awiw 28 (4) 1991–1993 Bene Jehuda Tel Awiw 62 (3) W sumie: 464 (30)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1975–1976  ZSRR U-18 ? (?) 1977–1978  ZSRR U-20 ? (?) 1979–1980  ZSRR U-21 ? (?) 1981–1989  ZSRR 20 (1)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 1993–1998 Maccabi Hajfa (asystent) 1998–1999 Maccabi Herclijja (asystent) 1999–2000 Hakoah Ramat Gan (asystent) 2000–2001 Dynamo Kijów (trener-selekcjoner) 2001–2003 Worskła Połtawa 2003–2007 Ukraina (asystent) 2008 FK Moskwa (asystent) 2009–2010 Czornomoreć Odessa 2011–2012 Ukraina (asystent) 2012 Ukraina (p.o.)

Andrij Mychajłowycz Bal, ukr. Андрій Михайлович Баль, ros. Андрей Михайлович Баль, Andriej Michajłowicz Bal (ur. 16 stycznia 1958 w Rozdole w obwodzie lwowskim, Ukraińska SRR, zm. 9 sierpnia 2014 w Kijowie) – ukraiński piłkarz, grający na pozycji obrońcy lub pomocnika, reprezentant Związku Radzieckiego, trener piłkarski.

Kariera piłkarska

Kariera klubowa

Wychowanek szkółki piłkarskiej w Nowym Rozdole oraz szkoły sportowej we Lwowie. Od 1976 występował w rezerwowej drużynie Karpaty Lwów^[1]. 6 kwietnia 1977 zadebiutował w spotkaniu z Lokomotiwem Moskwa^[2]. Po kilku latach został zawodnikiem najlepszego klubu Ukraińskiej SRR, a zarazem jednego z najlepszych klubów Związku Radzieckiego – Dynama Kijów. W Dynamie, z którym zdobył największe sukcesy, spędził dziesięć lat. Karierę piłkarską zakończył jako piłkarz zespołów izraelskich: Maccabi Tel Awiw oraz Bene Jehuda Tel Awiw.

Kariera reprezentacyjna

Od 29 listopada 1981 do 23 sierpnia 1989 rozegrał 20 meczów w reprezentacji Związku Radzieckiego, strzelił 1 bramkę. Jako gracz drużyny radzieckiej uczestniczył w mistrzostwach świata w 1982 i w 1986. Wcześniej jako piłkarz radzieckiej reprezentacji U-18 zdobył 1976 Juniorskie Mistrzostwo Europy. W 1977 zdobył Mistrzostwo Świata z radziecką reprezentacją U-20 w Tunezji, a w 1980 Młodzieżowe Mistrzostwo Europy.

Kariera trenerska

Przez kilka lat po zakończeniu kariery zawodniczej pracował w Izraelu, by w 2000 powrócić na Ukrainę. Przez pewien czas pracował w zespole Dynama Kijów, a we wrześniu 2003 został asystentem Ołeha Błochina, selekcjonera reprezentacji Ukrainy, która w 2005 wywalczyła awans na mistrzostwa świata, a w turnieju finałowym w 2006 doszła do 1/4 finału. Od stycznia do listopada 2008 Bal pomagał Błochinowi w prowadzeniu FK Moskwa. 1 września 2009 objął stanowisko głównego trenera Czornomorca Odessa^[3], z którego został zwolniony w maju następnego roku po spadku Czornomorca z ekstraklasy^[4]. 21 kwietnia 2011 roku Ukraiński Związek Piłki Nożnej wybrał na stanowisko głównego trenera reprezentacji Ołeha Błochina, a Bal zgodził się pracować w jego sztabie szkoleniowym^[5]. W związku z chorobą Ołeha Błochina i jego niezdolnością pełnienia funkcji trenera reprezentacji, bo objął prowadzenie Dynama Kijów, Andrij Bal został wyznaczony na pełniącego obowiązki trenera reprezentacji Ukrainy. Przygotowywał reprezentację do dwóch meczów Mistrzostw Świata 2014: z Mołdawią i Czarnogórą^[6]. Mimo deklarowanego celu zdobycia zwycięstwa w obu pojedynkach, drużyna Ukrainy pod kierunkiem Bala poniosła klęskę, najpierw remisując z Mołdawią, a następnie tracąc punkty z Czarnogórą na własnym boisku.

Życie prywatne

9 sierpnia 2014 zmarł w Kijowie w wieku 56 lat (zerwał się zakrzep krwi)^[7].

Sukcesy i odznaczenia

Sukcesy klubowe

• mistrz ZSRR: 1981, 1985, 1986, 1990
• wicemistrz ZSRR: 1982, 1988
• brązowy medalista Mistrzostw ZSRR: 1989
• zdobywca Pucharu ZSRR: 1982, 1985, 1987, 1990
• zdobywca Pucharu Zdobywców Pucharów: 1986

Sukcesy reprezentacyjne

• mistrz Europy U-18: 1976
• mistrz Świata U-20: 1977
• mistrz Europy U-21: 1980

Sukcesy indywidualne

• 4-krotnie wybrany do listy 33 najlepszych piłkarzy ZSRR:
  • Nr 1: 1989
  • Nr 2: 1981, 1982
  • Nr 3: 1980

Odznaczenia

• tytuł Mistrza Sportu ZSRR: 1976
• tytuł Mistrza Sportu Klasy Międzynarodowej: 1977
• tytuł Zasłużonego Mistrza Sportu ZSRR: 1986
• tytuł Zasłużonego Trenera Ukrainy: 2005^[8]
• Order „Za zasługi” III klasy: 2006^[9]
• Order „Za zasługi” II klasy: 2011^[10]

Przypisy

Bibliografia

• Andrij Bal w bazie RusTeam (ros.)
• Profil na PlayerHistory (ang.)
• Andrij Bal w bazie Kopanyi-myach.info (ukr. • ang. • ros.)
• Sylwetka zawodnika na rusteam.permian.ru (ros.)
• Andrij Bal w bazie Odeski Futbol (ros.)
• Profil na stronie legioner.kulichki.com (ros.)
• Andrij Bal w bazie National Football Teams (ang.)