Andrij Woronin
 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pełne imię i nazwisko | Andrij Wiktorowycz Woronin | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Wzrost | 179 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pozycja | napastnik, ofensywny pomocnik | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera juniorska | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera seniorska | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera trenerska | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Andrij Wiktorowycz Woronin, ukr. Андрій Вікторович Воронін (ur. 21 lipca 1979 w Odessie) – ukraiński piłkarz grający na pozycji napastnika lub ofensywnego pomocnika, reprezentant Ukrainy, trener piłkarski.
Kariera piłkarska
Kariera klubowa
Jest wychowankiem Czornomorca Odessa. W klubie tym grał do 1995 r. W wieku szesnastu lat wyjechał z rodzicami do Niemiec i został graczem Borussii Mönchengladbach. W ciągu pierwszych pięciu lat w Bundeslidze rozegrał 7 spotkań i strzelił 1 gola. W 2000 roku przeszedł do 1. FSV Mainz 05. W klubie tym zagrał 76 razy i strzelił 29 bramek (król strzelców 2. Bundesligi w sezonie 2002/03). Sezon 2003/04 zaliczył jako zawodnik 1. FC Köln, dla którego w 1. Bundeslidze zagrał 19 spotkań i strzelił 5 goli. Po roku gry w Kolonii został zawodnikiem Bayeru 04 Leverkusen. Szybko stał się czołowym graczem drużyny „Aptekarzy” – zagrał 59 spotkań ligowych, strzelił w nich 22 gole. Latem 2007 przeszedł do Liverpoolu. 15 sierpnia 2007 strzelił pierwszego gola w barwach Liverpoolu. Jego spektakularny strzał z 20 metrów dał Liverpoolowi zwycięstwo w meczu kwalifikacyjnym Ligi Mistrzów przeciw Toulouse’ie.
31 sierpnia 2008 roku został na rok wypożyczony do Herthy Berlin. W 20 meczach strzelił 11 goli dla zespołu z Berlina, jednak po powrocie do Liverpoolu znów zaczął pełnić rolę rezerwowego.
8 stycznia 2010 roku Woronin przeszedł do rosyjskiego Dinamo Moskwa, podpisując trzyletni kontrakt. Kwota transferu wyniosła 2 miliony euro[2]. 30 lipca 2012 został wypożyczony do Fortuny Düsseldorf[3]. Woronin nie mógł grać z powodu kontuzji szyi odniesionej jesienią 2013 roku. Były różne możliwości leczenia, ale klub zalecił operację. W wyniku operacji chirurgicznej przeprowadzonej w grudniu w Genewie został usunięty dysk kręgosłupa szyjnego. Po roku rehabilitacji w lutym 2015 piłkarz był jednak zmuszony podjąć decyzję o zakończeniu kariery piłkarza[4].
Kariera reprezentacyjna
Woronin jest czołowym zawodnikiem reprezentacji Ukrainy. Debiutował w niej jako piłkarz FSV w meczu z Rumunią przegranym przez Ukrainę 1-4 (27 marca 2002). Został powołany przez Ołeha Błochina na Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 2006, jednak nie udało mu się zdobyć tam gola. Ogółem w kadrze rozegrał ponad 60 spotkań i strzelił 6 bramek. Zagrał w 2 meczach fazy grupowej na Euro 2012. Po odpadnięciu Ukrainy z turnieju już po fazie grupowej zrezygnował z kariery w reprezentacji narodowej.
Kariera trenerska
W styczniu 2017 stał na czele 7-ligowej niemieckiej drużyny FC Büderich[5]. 13 czerwca 2017 został zwolniony z zajmowanego stanowiska[6].
Od 14 października 2020 był członkiem sztabu szkoleniowego Dinama Moskwa. Dnia 1 marca 2022 jego kontrakt z moskiewskim klubem został rozwiązany za porozumieniem stron[7]. Woronin swoją decyzję o odejściu z zespołu motywował niemożnością pracy w Rosji, która dokonała militarnej inwazji na Ukrainę[8].
Sukcesy i odznaczenia
Sukcesy reprezentacyjne
- ćwierćfinalista Mistrzostw Świata: 2006
Odznaczenia
- tytuł Zasłużonego Mistrza Sportu Ukrainy: 2005[9]
- Order „Za odwagę” III klasy: 2006[10].
Przypisy
- ↑ Andriy Voronin Facts. The Guardian. [dostęp 2010-05-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-01)]. (ang.).
- ↑ Woronin oficjalne w Dynamie.
- ↑ UA-Футбол. Андрей Воронин перешёл в „Фортуну” из Дюссельдорфа.
- ↑ Андрей Воронин завершил карьеру – UA-Футбол.
- ↑ Воронін розпочав тренерську кар'єру – UA-Футбол.
- ↑ Андрій Воронін звільнений з посади головного тренера Бюдеріха – UA-Футбол.
- ↑ Футбольные новости: Андрей Воронин покидает «Динамо». Официальный сайт клуба Динамо., Футбольный клуб «Динамо» Москва [dostęp 2022-03-01] (ros.).
- ↑ Айнур Шаймарданов, Андрей Воронин объяснил причину ухода из «Динамо», www.championat.com [dostęp 2022-03-01] (ros.).
- ↑ Сборная Украины: по заслугам!
- ↑ УКАЗ ПРЕЗИДЕНТА УКРАЇНИ № 697/2006 – Офіційне представництво Президента України. president.gov.ua. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-06)]..
Bibliografia
- A. Voronin, [w:] baza Soccerway (zawodnicy) [online] [dostęp 2021-01-01].
- Andrij Woronin w bazie Ukraińskiego Związku Piłki Nożnej (ukr.)
- Andrij Woronin w bazie Historii i statystyki ukraińskiej piłki nożnej (ukr.)
- Andrij Woronin w bazie Allplayers.in.ua (ukr.)
- Andrij Woronin w bazie Kopanyi-myach.info (ukr. • ang. • ros.)
- Andrij Woronin w bazie Football Facts (ros.)
- Andrij Woronin w bazie National Football Teams (ang.)
- Andriy Voronin, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [online] [dostęp 2020-11-21].
Linki zewnętrzne
|
|
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Football. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Autor: Анна Нэсси, Licencja: CC BY-SA 3.0
Andriy Voronin preparing to perform the ceremonial kick-off for the Russian Premier League game between his former club FC Dynamo Moscow and FC Rostov.