Andrzej Ścibor-Bogusławski

Andrzej Ścibor-Bogusławski

Ostoja
instygator Trybunału Głównego Koronnego regent grodzki sieradzki 1703-1717 komornik graniczny łęczycki 1717-1718 komornik graniczny sieradzki 1718-1729 sędzia sądu komisarskiego
Rodzina	Ścibor-Bogusławscy
Data urodzenia	ok. 1670
Data śmierci	1729
Ojciec	Marcin Ścibor-Bogusławski
Matka	Marianna Rosowska
Żona	Teresa Pomianowska Katarzyna Gorzyńska
Dzieci	Franciszek Ścibor-Bogusławski Ignacy Piotr Ścibor-Bogusławski Jakub Ścibor-Bogusławski Barbara Rudnicka Elżbieta Rembiewska

Andrzej Ścibor-Bogusławski herbu Ostoja (ur. ok. 1670, zm. 1729) – instygator Trybunału Głównego Koronnego (1700), regent grodzki sieradzki (1703-1717), komornik graniczny (wicepodkomorzy) łęczycki (1717-1718) i sieradzki (1718-1729), sędzia sądu komisarskiego (1719), dziedzic dóbr Sulisławice, Włocin, części Rososzycy i Grzymaczewa, posesor Wojsławic.

Andrzej Bogusławski był synem Marianny z Rosowskich h. Korab, dziedziczki części Rososzycy i Marcina Bogusławskiego, dziedzica Wrzeszczewic. Jego dziadkami po mieczu byli Katarzyna z Rościerskich h. Rola i Marcin Bogusławski, a po kądzieli Anna z Pstrokońskich h. Budzisz i Filip Rosowski. Bogusławski był bratem rodzonym Marianny Zabłockiej, Stanisława i Stefana. W związki małżeńskie wstępował dwukrotnie. Jego pierwszą żoną była Teresa Pomianowska h. Pomian, drugą Katarzyna Gorzyńska h. Nałęcz, dzidziczka Sulisławic. Z drugiego związku pozostawił pięcioro dzieci - Elżbietę Rembiewską, Barbarę Rudnicką, Franciszka, rotmistrza w konfederacji barskiej, chorążego Kawalerii Narodowej, ks. Ignacego Piotra, kanonika łęczyckiego, dziekana warckiego, proboszcza w Brzeźniu oraz Jakuba. Jego stryjem był ks. kan. prałat Stanisław Ścibor-Bogusławski, kanclerz kardynała M. S. Radziejowskiego.

Andrzej Bogusławski w roku 1700 pełnił urząd instygatora Trybunału Głównego Koronnego. Po śmierci regenta grodzkiego sieradzkiego Marcina Idzikowskiego w 1703 r. (zginął z rąk Szwedów) objął po zmarłym urząd, który sprawował 14 lat. W roku 1717 został powołany przez podkomorzego łęczyckiego Jana Skrzyńskiego na urząd komornika granicznego (wicepodkomorzego) łęczyckiego. Rok później objął funkcję komornika granicznego sieradzkiego z nominacji podkomorzego sieradzkiego Jana Mączyńskiego. Urząd ten pełnił 11 lat. Zmarł w lipcu 1729 roku^[1].

Zobacz też

• Ścibor-Bogusławscy herbu Ostoja
• Ostoja (herb szlachecki)
• Ród Ostojów (Mościców)
• Włocin-Wieś

Przypisy

Bibliografia

• A. Kompa, Dwa dokumenty z dziejów Sieradzkiego, "Na Sieradzkich Szlakach" 2/82/2006.
• A. Boniecki, Herbarz Polski, Warszawa 1889-1913.
• AGAD, Księgi grodzkie sieradzkie, rel. 62, k. 314-315; 87, k.686.
• R. Bogusławski, Ks. kan. Ignacy Piotr Ścibor-Bogusławski herbu Ostoja, dziekan warcki, "Na Sieradzkich Szlakach" 3/99/2010.
• R. Bogusławski, Ścibor-Bogusławscy herbu Ostoja. Linia szadkowska od XVII do XX wieku, Wieluńskie Towarzystwo Naukowe, Wieluń 2020, s. 69-85.