Andrzej Żabiński
![]() | |
Data i miejsce urodzenia | 28 maja 1938 |
---|---|
Data śmierci | 17 marca 1988 |
Poseł na Sejm PRL IV, V, VI, VII i VIII kadencji | |
Okres | od 1965 |
Przynależność polityczna | |
Odznaczenia | |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
Andrzej Żabiński (ur. 28 maja 1938 w Katowicach, zm. 17 marca 1988) – polski polityk, działacz partyjny, socjolog. Poseł na Sejm PRL IV, V, VI, VII i VIII kadencji.
Życiorys
Był synem Edwarda i Jadwigi. W czerwcu 1956 wstąpił do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Ukończył studia w Wyższej Szkole Nauk Społecznych przy KC PZPR oraz na Uniwersytecie Warszawskim. Z zawodu był technikiem przemysłu drzewnego i socjologiem.
W 1960 był referentem, a następnie do 1963 instruktorem Wydziału Organizacyjnego Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Katowicach. Członkiem tegoż KW był początkowo w latach 1965–1967. Od 1962 pełnił funkcje w organizacjach młodzieżowych. Był przewodniczącym zarządów wojewódzkich Związku Młodzieży Wiejskiej i Związku Młodzieży Socjalistycznej. Od 1967 do 1972 przewodniczył zarządowi głównemu ZMS[1].
W latach 1965–1985 był posłem na Sejm PRL IV, V, VI, VII i VIII kadencji. Od kwietnia 1973 do lutego 1980 był I sekretarzem KW PZPR w Opolu i szefem tamtejszej Wojewódzkiej Rady Narodowej[2]. Od września 1980 do stycznia 1982 był I sekretarzem KW PZPR w Katowicach. W latach 1982–1987 był radcą ministrem pełnomocnym ambasady PRL w Węgierskiej Republice Ludowej[1].
Od grudnia 1971 do lipca 1981 zasiadał w Komitecie Centralnym PZPR, od lutego 1980 do października 1980 będąc jego sekretarzem. Od 1972 do 1973 pełnił funkcję kierownika Wydziału Organizacyjnego KC. Ponadto od 24 sierpnia 1980 do 6 września 1980 był zastępcą członka Biura Politycznego KC PZPR, a następnie – do 19 lipca 1981 – członkiem BP KC PZPR. W 1982 i 1987 był pracownikiem politycznym KC.
Został pochowany z honorami państwowymi 21 marca 1988 na cmentarzu ewangelickim przy ul. Francuskiej w Katowicach (kwatera 7-I-10)[3]. W imieniu władz PRL w pogrzebie udział wzięli m.in. członek Biura Politycznego KC PZPR Zygmunt Murański, sekretarz KC Stanisław Ciosek, I sekretarz Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Katowicach Manfred Gorywoda, I sekretarz Komitetu Warszawskiego PZPR Janusz Kubasiewicz oraz minister gospodarki przestrzennej i budownictwa Bogumił Ferensztajn, I sekretarz KW PZPR w Opolu Eugeniusz Mróz oraz przewodniczący Zarządu Głównego Związku Socjalistycznej Młodzieży Polskiej Jerzy Szmajdziński[4].
Odznaczenia
- Order Sztandaru Pracy II klasy
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
- Złote Odznaczenie im. Janka Krasickiego
- Srebrne Odznaczenie im. Janka Krasickiego
- Srebrny Medal „Za zasługi dla obronności kraju”
- Brązowy Medal „Za Zasługi dla Obronności Kraju”
- Odznaka „Zasłużonemu w Rozwoju Województwa Katowickiego”
- Odznaka „Zasłużony dla miasta Wrocławia”[1]
Przypisy
- ↑ a b c Profil na stronie Biblioteki Sejmowej
- ↑ Central Intelligence Agency: Directory of Officials of the Polish People's Republic. Uniwersytet Michigan, 1978, s. 89.
- ↑ Informacje w serwisie Grobonet
- ↑ Ostatnia droga tow. A. Żabińskiego [w:] „Trybuna Robotnicza”, nr 68 (14 444), 22 marca 1988, s. 2.
Bibliografia
- Leksykon Historii Polski z 1995
- Informacje w BIP IPN
Media użyte na tej stronie
Baretka: Brązowy Medal "za Zasługi dla Obronności Kraju".
Baretka Złotej Odznaki im. Janka Krasickiego
Baretka Srebrnej Odznaki im. Janka Krasickiego
Autor: Kordiann, Licencja: CC BY-SA 4.0
Grób Andrzeja Żabińskiego na cmentarzu ewangelickim przy ul. Francuskiej w Katowicach
Polski komunista - uczestnik VIII zjazdu PZPR.
Baretka: Srebrny Medal "za Zasługi dla Obronności Kraju".