Andrzej Ancuta
Andrzej Ancuta ps. "Coeur" (ur. 10 lutego 1919 w Mińsku Litewskim[1], zm. 14 lutego 2009 w Warszawie) – polski reżyser, operator filmowy, fotograf.
Życiorys
Syn Eugeniusza. W czasie powstania warszawskiego działał jako operator filmowy w Referacie Filmowym podlegającym Biurze Informacji i Propagandy Komendy Głównej Armii Krajowej. Miał stopień kaprala podchorążego. Po kapitulacji oddziałów powstańczych znalazł się w stalagu XVIII-C Markt Pongau. Nr jeniecki: 103460.
Był operatorem m.in. podczas realizacji jednych z pierwszych powojennych polskich filmów: Ostatni etap i Miasto nieujarzmione.
W latach 1950–1996 wykładał na Wydziale Operatorskim łódzkiej PWSFTviT, był jego dziekanem w latach 1958-1963 i 1969-1972. Od 1975 do 1978 pełnił funkcję prorektora PWSFTviT ds. Nauczania, a od 1987 do 1990 – kierownika Zakładu Sztuki Operatorskiej.
Napisał kilka podręczników do nauki operatorstwa filmowego.
W 1998 w uznaniu wybitnych osiągnięć w działalności artystycznej oraz za zasługi w pracy dydaktycznej został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[2]. Pochowany na Starych Powązkach[3].
Przypisy
- ↑ Dane według: Wielka Ilustrowana Encyklopedia Powstania Warszawskiego, tom 5. Redaktor naukowy Piotr Rozwadowski. Dom Wydawniczy "Bellona", Warszawa 2002. ISBN 83-11-09261-3
- ↑ 5 października 1998 M.P. z 1998 r. nr 43, poz. 608
- ↑ Okrutny mord na weselu. Zabito 19 osób. Groby weteranów Powstania Warszawskiego cz. 2, www.se.pl [dostęp 2022-08-31].
Linki zewnętrzne
- Andrzej Ancuta w bazie filmpolski.pl
- Andrzej Ancuta w bazie IMDb (ang.)
- Andrzej Ancuta na zdjęciach w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”
Media użyte na tej stronie
Powstanie Warszawskie: Kadr z powstańczej kroniki filmowej. Widok na Krakowskie Przedmieście z Pałacu Staszica pokazujący dwa czołgi prowadzące Goliata (SdKfz 301 - Borgward B IV). W lewym dolnym rogu głowa Pomniku Mikołaja Kopernika.
Andrzej Ancuta podczas powstania warszawskiego w 1944