Andrzej Arendarski

Andrzej Arendarski

Data i miejsce urodzenia	15 listopada 1949 Warszawa
Minister współpracy gospodarczej z zagranicą
Okres	od 11 lipca 1992 do 26 października 1993
Przynależność polityczna	Kongres Liberalno-Demokratyczny
Poprzednik	Adam Glapiński
Następca	Lesław Podkański
Przewodniczący Stronnictwa Demokratycznego
Okres	od 8 czerwca 2002 do 2 grudnia 2006
Przynależność polityczna	Stronnictwo Demokratyczne
Poprzednik	Jan Klimek
Następca	Krzysztof Góralczyk (p.o.)
Odznaczenia

Andrzej Jan Arendarski (ur. 15 listopada 1949 w Warszawie^[1]) – polski polityk i działacz gospodarczy, doktor nauk humanistycznych. Poseł na Sejm X i I kadencji, minister współpracy gospodarczej z zagranicą w rządzie Hanny Suchockiej, przewodniczący Stronnictwa Demokratycznego w latach 2002–2006, wieloletni prezes Krajowej Izby Gospodarczej.

Życiorys

W 1972 ukończył studia na Wydziale Geologii Uniwersytetu Warszawskiego, następnie pracował przez rok jako nauczyciel w XLVIII Liceum Ogólnokształcącym im. Edwarda Dembowskiego w Warszawie. W latach 1973–1977 odbył studia doktoranckie w Instytucie Filozofii i Socjologii Polskiej Akademii Nauk, stopień doktora nauk humanistycznych uzyskał w 1981^[2]. Od 1977 pracował kolejno jako starszy asystent i adiunkt w Instytucie Historii Nauki, Oświaty i Techniki PAN. Od końca lat 80. działa w instytucjach gospodarczych, w latach 1990–1992 był prezesem Krajowej Izby Gospodarczej. W lipcu 1992 został powołany na stanowisko ministra współpracy gospodarczej z zagranicą w rządzie Hanny Suchockiej. Od października 1993 ponownie nieprzerwanie pełni funkcję prezesa Krajowej Izby Gospodarczej. Kierował też Polsko-Ukraińską Izbą Gospodarczą. Został także konsulem honorowym Hondurasu^[3] w Warszawie

Był członkiem Związku Nauczycielstwa Polskiego, od 1980 działał w Niezależnym Samorządnym Związku Zawodowym „Solidarność”, kierował komisją zakładową NSZZ w swoim instytucie. Publikował w pismach drugiego obiegu, tj. „Kierunek Solidarność”, „KOS”, „Tu i Teraz”. Z ramienia Komitetu Obywatelskiego pełnił funkcję posła X kadencji, należał do Obywatelskiego Klubu Parlamentarnego. Znalazł się wśród założycieli Kongresu Liberalno-Demokratycznego, był wiceprzewodniczącym tej partii i z jej ramienia w 1991 został wybrany na posła na Sejm I kadencji. W parlamencie pracował w Komisji Handlu i Usług oraz Komisji Stosunków Gospodarczych z Zagranicą. W 1993 bez powodzenia ubiegał się o reelekcję, KLD nie przekroczył progu wyborczego.

W latach 2002–2006 był przewodniczącym Stronnictwa Demokratycznego. Współtworzył w 2005 Komitet Wyborczy Centrum z udziałem m.in. SD i Centrum, który deklarował poparcie dla kandydatury Zbigniewa Religi w wyborach prezydenckich. Został członkiem Komitetu Wspierania Muzeum Historii Żydów Polskich Polin w Warszawie^[4].

Odznaczenia

• Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (2001)^[5]
• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1998)^[6]
• Krzyż Kawalerski Orderu Wielkiego Księcia Giedymina (Litwa, 1997)^[7]
• Oficer Orderu Zasługi Republiki Włoskiej (2000)^[8].
• Order Gwiazdy Białej II klasy (Estonia, 2002)^[9]
• Order Uśmiechu

Przypisy

Bibliografia

• Strona sejmowa posła I kadencji. [dostęp 2011-03-29].
• Nota biograficzna na stronie KIG. [dostęp 2011-03-29].