Andrzej Błoch

Andrzej Błoch
Data i miejsce urodzenia

23 listopada 1938
Pabianice

Poseł na Sejm kontraktowy
Okres

od 18 czerwca 1989
do 25 listopada 1991

Przynależność polityczna

Sojusz Lewicy Demokratycznej

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi

Andrzej Błoch (ur. 23 listopada 1938 w Pabianicach) – polski inżynier i polityk, poseł na Sejm X kadencji.

Życiorys

Ukończył w 1970 studia na Wydziale Mechanicznym Politechniki Łódzkiej, uzyskując tytuł zawodowy magistra inżyniera mechanika. Pracował w Łódzkich Zakładach Przemysłu Gumowego „Stomil”, dochodząc do stanowiska dyrektora naczelnego tego przedsiębiorstwa, które zajmował do 1990.

W 1989 uzyskał mandat posła na Sejm kontraktowy. Został wybrany w okręgu Łódź-Bałuty z puli Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Na koniec kadencji należał do Parlamentarnego Klubu Lewicy Demokratycznej. Był członkiem Komisji Stosunków Gospodarczych z Zagranicą i Gospodarki Morskiej, Komisji Systemu Gospodarczego i Polityki Przemysłowej, a także Komisji Nadzwyczajnej do rozpatrzenia projektów ustaw dotyczących zmian systemowych w gospodarce. Nie ubiegał się o reelekcję. Po rozwiązaniu partii wstąpił do Socjaldemokracji Rzeczypospolitej Polskiej.

Prezes zarządu dzielnicowego Polskiego Czerwonego Krzyża w Łodzi. Po odejściu ze „Stomilu” znalazł się wśród założycieli prywatnej spółki akcyjnej „BSP”.

Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi i Honorową Odznaką Miasta Łodzi[1].

Przypisy

  1. ↑ Profil na stronie Biblioteki Sejmowej. [dostęp 2022-09-05].

Bibliografia