Andrzej Bieńkowski (żołnierz)
| ||
Sierżant sztabowy | ||
Data i miejsce urodzenia | 30 listopada 1891 Przasnysz | |
Data i miejsce śmierci | 1964 Przasnysz | |
Przebieg służby | ||
Lata służby | od 1912 | |
Siły zbrojne | Armia Imperium Rosyjskiego Wojsko Polskie | |
Główne wojny i bitwy | I wojna światowa, wojna polsko-bolszewicka, II wojna światowa | |
Odznaczenia | ||
Andrzej Bieńkowski ps. „Turowicz”, „Lis” (ur. 30 listopada 1891 w Przasnyszu, zm. w 1964 tamże) – rolnik, uczestnik wojny polsko-bolszewickiej, podoficer Wojska Polskiego, żołnierz ZWZ-AK, kawaler krzyża Virtuti Militari.
Życiorys
Urodził się w rodzinie rolników. Był synem Feliksa Bieńkowskiego i Katarzyny z Niksów, bratem Leopolda, stryjem Zygmunta Witymira. Uczęszczał do szkoły powszechnej, relegowany za udział w strajku.
Od 1912 roku służył w armii rosyjskiej, a od 1917 roku w I Korpusie Polskim. W 1918 roku wstąpił do Polskiej Siły Zbrojnej, a w listopadzie 1918 roku został przyjęty do Wojska Polskiego i przydzielony do III batalionu 9 pułku piechoty Legionów. Walczył na Froncie Ukraińskim i wojnie z bolszewikami. Awansował do stopnia sierżanta sztabowego[1]. Odznaczył się „przytomnością umysłu i odwagą” podczas nocnego wypadu (2/3 grudnia 1919) na Nowoaleksandrowsk nad Dźwiną[2]. Podczas walk został kilkakrotnie ranny.
Po wojnie pracował w swoim gospodarstwie rolnym. We wrześniu 1939 brał udział w obronie Warszawy. W czasie okupacji służył w ZWZ-AK. Był komendantem Ośrodka Przasnysz Nr 1 kryptonim „Reduta” w strukturze Obwodu Przasnysz należącego do Inspektoratu Przasnysz AK[3]. W czasie okupacji niósł pomoc ludności żydowskiej. Żonaty ze Stefanią Wróblewską, miał córki Helenę i Janinę, ponadto troje dzieci zmarło w dzieciństwie. Zmarł w Przasnyszu i pochowany został na miejscowym cmentarzu parafialnym.
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari – 17 maja 1921 roku[1][4]
Przypisy
- ↑ a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 21 z 28 maja 1921 roku, s. 991.
- ↑ Szatner 1928 ↓, s. 16.
- ↑ Drwęcki 1992 ↓, s. 70.
- ↑ Szatner 1928 ↓, s. 39.
Bibliografia
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2016-02-15].
- Aleksander Drwęcki. Armia Krajowa w powiecie przasnyskim. „Zeszyty Naukowe Ostrołęckiego Towarzystwa Naukowego”. 6, s. 67, 1992. Ostrołęka: Ostrołęckie Towarzystwo Naukowe. ISSN 0860-9608.
- Zygmunt Szatner: Zarys historii wojennej 9-go Pułku Piechoty Legionów. Warszawa: Zakłady Graficzne „Polska Zjednoczona”, 1928, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.
Media użyte na tej stronie
Naramiennik starszego sierżanta Wojska Polskiego (1919-25).