Andrzej Bieniasz (aktor)

Andrzej Bieniasz
Data i miejsce urodzenia14 listopada 1948
Warszawa, Polska
Data i miejsce śmierci28 września 2007
Radom, Polska
Zawódaktor

Andrzej Józef Bieniasz (ur. 14 listopada 1948 w Warszawie, zm. 28 września 2007 roku w Radomiu) – polski aktor.

Życiorys

Absolwent Wydziału Aktorskiego PWSFTiT w Łodzi.

Pracował w teatrach w Tarnowie, Grudziądzu, Ateneum i Polskim w Warszawie oraz Polskim w Poznaniu.

W Warszawie na początku lat 80. był jednym z założycieli teatralnej „Solidarności”. Za działalność związkową ukarany został zakazem pracy w teatrach. Z tego powodu jeździł po Polsce, grywając w bajkach dla dzieci. Jedynym, który mimo zakazu, odważył się jego zatrudnić w przygotowywanym podówczas „Weselu” Wyspiańskiego (w roli Dziennikarza), był dyrektor radomskiego Teatru Powszechnego, Zygmunt Wojdan.

Przez wiele lat był aktorem Teatru Powszechnego, a krótko przed śmiercią pełnił także obowiązki dyrektora do spraw artystycznych.

Jego aktorstwo cechowała wszechstronność i wypracowany warsztat. Dlatego świetnie się sprawdzał zarówno w rolach skomplikowanych psychologicznie, jak i w repertuarze musicalowym, farsowym czy w kabarecie.

Do jego najbardziej cenionych ról zaliczyć można m.in. Staszka Szelę w „Turoniu” Stefana Żeromskiego (1972 r.), Snibsona w musicalu „Me and My Girl” (1989 r.), Hitlera w „Mein Kampf” (1991 r.) czy Glocestera w „Królu Learze” (2000 r.),

Występował także w filmach: „Gry uliczne”, „Śmierć Johna L.”, „Rycerze i rabusie”, „Miś”, „Mazepa”, „Chłopiec”, „Czerwone i Czarne kamienie”, „Pejzaż z bohaterem”. Grał także w serialu telewizyjnym „Sąsiedzi” (pan Kazio).

Był też współzałożycielem Związku Zawodowego Aktorów Polskich. W 1995 r. występował w Polskim Ośrodku Społeczno-Kulturalnym, emigracyjnym teatrze ZASP-u w Londynie. W wolnych chwilach pisał też fraszki i limeryki.

27 marca 2009 roku, jego imieniem została nazwana Scena Kameralna Teatru Powszechnego w Radomiu.

Wybrana filmografia

Linki zewnętrzne