Andrzej Charlat

Andrzej Charlat
Data urodzenia

31 grudnia 1994

Wzrost

175 cm[1]

Masa ciała

73 kg[1]

Rugby union
Pozycja

skrzydłowy

Kariera juniorska
LataZespół
2004–2012RC Vichy
2012–2014ASM Clermont Auvergne
2014–2016USON Nevers
Kariera seniorska[a]
LataZespółWyst.(Pkt.)
2015–2017USON Nevers[2]2(5)
2017–2018CS Beaune
2018–2019US Bressane[2]18(30)
2019–2021Provence Rugby[2]42(67)
2021–USON Nevers[2]6(20)
Reprezentacja narodowa[b]
rugby union
LataReprezentacjaWyst.(Pkt.)
2017– Polska4(10)
rugby 7
LataReprezentacjaTurn.(Pkt.)
2017 Polska
  1. ↑ Mecze i punkty w lidze akt. w dniu 5 listopada 2021 r.
  2. ↑ Mecze i punkty w reprez. akt. w dniu 29 września 2018 r.

Andrzej Charlat (fr. wym. [ɑ̃ˈdʁe ʃaʁˈla], ur. 31 grudnia 1994[1]) – francuski rugbysta polskiego pochodzenia[3] występujący na pozycji skrzydłowego, reprezentant Polski.

Młodość

Rodzina Charlata pochodzi z Vichy[4], gdzie on sam w wieku 6 lat zaczął grać w rugby[5]. Co najmniej od 2004 roku trenował w klubie RC Vichy, który opuścił w wieku 17 lat[6][7]. Kolejne dwa lata spędził w klubie ASM Clermont Auvergne, gdzie występował w grupach do lat 19 i 20[5][6][7][8]. W sezonie 2012/2013 dotarł do finału mistrzostw Francji U-19 (Coupe Crabos), w którym zespół z Clermont-Ferrand po rzutach karnych uległ Stade Toulousain[6][9]. W tym samym czasie czasie rozpoczął też sportowe studia licencjackie (STAPS), które po opuszczeniu Clermont porzucił na rzecz uzyskania dyplomu BPJEPS[7].

Kariera klubowa

W 2014 roku Charlat przeniósł się do klubu USON Nevers rywalizującego wówczas na trzecim poziomie rozgrywek ligowych. Początkowo występował jako obrońca lub skrzydłowy[10], grając w mistrzostwach U-21 (Championnat Belascain) oraz w drugiej drużynie (na poziomie Nationale B). W tym czasie trenował także młodzież z zespołu do lat 14[6]. Do pierwszej drużyny dołączył w sezonie 2016/2017[6]. Choć sam Charlat wystąpił jedynie w dwóch meczach ligowych, w których zdobył jedno przyłożenie (wziął też udział w ledwie dwóch sparingach)[2][7], to jednak drużyna USON wygrała fazę pucharową w lidze Fédérale 1 i awansowała do zawodowej Pro D2[4][11].

Biorąc pod uwagę dotychczasowe trudności z uzyskaniem szans gry, skrzydłowy zdecydował się na zmianę barw klubowych i dołączył do występującej w niższej lidze, Fédérale 2, ekipy CS Beaune[7]. Na poziomie tym został jedną z gwiazd rozgrywek, zdobywając w sezonie zasadniczym co najmniej 19 przyłożeń[a]. Następnie w fazie pucharowej w sześciu meczach jeszcze sześciokrotnie kładł piłkę w polu punktowym rywali, w tym trzy razy w spotkaniu z Beauvais RC[b][13][14][15][16]. Mimo porażki w meczu półfinałowym z RC Bédarrides[16] drużyna Beaune awansowała wówczas do ligi Fédérale 1[17].

Bardzo dobre występy na czwartym poziomie rozgrywkowym spowodowały, że jeszcze w kwietniu media informowały o przenosinach zawodnika formacji ataku do AS Mâcon z Fédérale 1[12]. Ostatecznie Charlat trafił jednak do US Bressane występującej jeszcze poziom wyżej, w Pro D2[18]. Debiutował dopiero w październiku 2018 roku, w meczu 9. kolejki z US Montauban, w którym zdobył też swoje pierwsze przyłożenie dla nowej drużyny[19]. Później dołożył m.in. dwa z Oyonnax[20], łącznie notując ich sześć w 18 meczach[2][5]. Mimo odniesienia 13 zwycięstw zespół z Bourg-en-Bresse ostatecznie spadł z ligi z rekordowo wysokim dorobkiem 60 punktów[21].

Pomimo niepowodzenia drużynowego Charlat pozostał na drugim poziomie rozgrywkowym, przenosząc się do Provence Rugby z Aix-en-Provence[10]. W marcu 2020 roku, na krótko przed przerwaniem rozgrywek z powodu pandemii COVID-19, skrzydłowy w spotkaniu z Aurillac zdobył cztery przyłożenia[22], co wówczas dawało mu miano najskuteczniejszego gracza rozgrywek[23]. Ostatecznie skończył sezon z ośmioma przyłożeniami[2], dzięki czemu był wymienianych wśród najlepszych skrzydłowych ligi[24]. Kolejny sezon w wykonaniu Charlata był już mniej udany – w 25 spotkaniach ligowych zdobył zaledwie pięć przyłożeń[2].

W lutym 2021 r. do publicznej informacji podano, że po zakończeniu sezonu zawodnik powróci do Nevers, swojego pierwszego seniorskiego klubu. Ostatecznie podpisał tam dwuletni kontrakt[4][22]. W barwach USON w październiku 2021 roku zdobył trzy przyłożenia w zremisowanym 21:21 meczu z Grenoble[25].

Kariera reprezentacyjna

W lutym 2017 Charlat otrzymał od selekcjonera Blikkiesa Groenewalda powołanie do reprezentacji Polski na mecz Rugby Europe Trophy z Portugalią[26]. W rozgrywanym w Oeiras spotkaniu zanotował swój międzynarodowy debiut, w drugiej połowie zmieniając Mateusza Lamenta. Polacy przegrali wówczas 10:35[27]. Został także uwzględniony przy powołaniach na kolejne mecze – z Mołdawią[28] i Holandią[29]. O ile w pierwszym z nich nie wziął udziału[30], o tyle w wygranym 14:13 meczu z Holendrami Charlat zdobył jedyne przyłożenie dla polskiej drużyny[31]. We wrześniu 2017 roku uczestniczył w towarzyskim meczu Polska – Europa rozegranym z okazji 60-lecia Polskiego Związku Rugby[32]. W późniejszym okresie mimo powołania ostatecznie nie wziął udziału w zgrupowaniu przed meczem ze Szwajcarią[33].

W tym samym roku Charlat był także mocno zaangażowany w zmagania reprezentacji Polski w rugby 7 – oprócz serii sparingów brał udział także w dwóch turniejach Grand Prix z cyklu mistrzostw Europy: w Moskwie i Clermont-Ferrand. Zdobył w nich cztery przyłożenia, w tym trzy w meczu przeciw Portugalii, jedynym w cyklu wygranym przez Polaków[34].

W 2018 roku wystąpił jeszcze w dwóch spotkaniach polskiej kadry: w wysoko przegranym marcowym starciu z Holandią (zdobył jedno z przyłożeń)[35] oraz wrześniowym z Czechami[36]. Był także powołany na październikowy mecz z reprezentacją Litwy[37].

Statystyki

Stan na 29 września 2018 r. Wynik reprezentacji Polski podany w pierwszej kolejności.

Drużyna narodowaRokMeczePunkty
 Polska201725
201825
Suma410

Życie osobiste

Ojciec Andrzeja – Patrice także uprawiał rugby union. Występował na pozycji środkowego[38], w późniejszym okresie pracował jako trener[39].

Uwagi

  1. ↑ Według innych źródeł 23[12].
  2. ↑ Część autorów wskazywała wówczas, że łącznie Charlat zdobył 30 lub „prawie 30” przyłożeń[5][10].

Przypisy

  1. ↑ a b c Andrzej Charlat, USON Nevers [dostęp 2021-11-16] [zarchiwizowane z adresu 2021-11-12] (fr.).
  2. ↑ a b c d e f g h Andrzej Charlat - Player statistics, itsrugby.co.uk [dostęp 2021-11-16] [zarchiwizowane z adresu 2021-11-13] (ang.).
  3. ↑ Adam Mauks, Reprezentacja szykuje się na Portugalię, „Dziennik Bałtycki”, 10 lutego 2017, s. 30 [dostęp 2021-11-16] (pol.).
  4. ↑ a b c Adrien Cornu, Andrzej Charlat (Nevers) : « Le Top 14 ? J’y pense tous les jours », lequotidiendusport.fr, 18 września 2021 [dostęp 2021-11-16] [zarchiwizowane z adresu 2021-11-12] (fr.).
  5. ↑ a b c d Enzo Diaz, Charlat, déjà alerte, „Midi Olympique”, PressReader, 12 sierpnia 2019, s. 10 [dostęp 2021-11-16] (fr.).
  6. ↑ a b c d e Guillaume Clerc, La chance d'Andrzej Charlat à Saint-Nazaire : "Le club laisse de la place aux jeunes", „Le Journal du Centre”, 22 października 2016 [dostęp 2021-11-16] [zarchiwizowane z adresu 2021-11-12] (fr.).
  7. ↑ a b c d e Andrzej Charlat (CS Beaune) : "Prêt à me donner à fond", „Le Bien Public”, 1 sierpnia 2017 [dostęp 2021-11-16] [zarchiwizowane z adresu 2021-11-12] (fr.).
  8. ↑ Andrzej Charlat, Fédération Française de Rugby [dostęp 2021-11-16] [zarchiwizowane z adresu 2021-11-14] (fr.).
  9. ↑ Clément Suman, Clermont perd en finale aux tirs aux buts, lerugbynistere.fr, 27 maja 2013 [dostęp 2021-11-16] [zarchiwizowane z adresu 2013-11-05] (fr.).
  10. ↑ a b c Thomas Saint-Antonin, Officialisation du recrutement 2019/2020, Provence Rugby, 30 kwietnia 2019 [dostęp 2021-11-16] [zarchiwizowane z adresu 2021-11-12] (fr.).
  11. ↑ L'USON Nevers bat Chambéry et monte enfin en Pro D2 !, France 3, 13 maja 2017 [dostęp 2021-11-16] [zarchiwizowane z adresu 2019-01-21] (fr.).
  12. ↑ a b Charlat (Beaune) vers l'AS Mâcon, „Le Journal de Saône et Loire”, 25 kwietnia 2018 [dostęp 2021-11-16] [zarchiwizowane z adresu 2021-11-11] (fr.).
  13. ↑ L’aventure du Rugby Chartres Métropole est belle et bien finie, „L’Écho Républicain”, 14 maja 2018 [dostęp 2021-11-16] [zarchiwizowane z adresu 2021-11-11] (fr.).
  14. ↑ Jérôme Roblot, Beaune, sans l’ombre d’un doute, „Le Bien Public”, Supplément – Côte-d'Or, dodatek „Sport”, 28 maja 2018, s. 2, ISSN 0998-4593 [dostęp 2021-11-16] [zarchiwizowane z adresu 2021-11-13] (fr.).
  15. ↑ Le REC sort par la grande porte, REC Rennes, 10 czerwca 2018 [dostęp 2021-11-16] [zarchiwizowane z adresu 2021-11-13] (fr.).
  16. ↑ a b Radolphe David, Le CS Beaune battu par Bédarrides, bienpublic.com, 17 czerwca 2017 [dostęp 2021-11-16] [zarchiwizowane z adresu 2021-11-13] (fr.).
  17. ↑ Rugby : Beaune est en demi-finale du championnat de France de Fédérale 2, France 3, 11 czerwca 2018 [dostęp 2021-11-16] [zarchiwizowane z adresu 2021-11-11] (fr.).
  18. ↑ Pro D2 - Présentation de l'Union Sportive Bressane Pays de l'Ain, lerugbynistere.fr, 12 sierpnia 2018 [dostęp 2021-11-16] [zarchiwizowane z adresu 2021-11-12] (fr.).
  19. ↑ Philippe Sevy, Charlat accélère comme l’US Bressane, „Le Progrès”, 18 listopada 2018 [dostęp 2021-11-16] [zarchiwizowane z adresu 2021-11-11] (fr.).
  20. ↑ Pro D2 : Bourg-en-Bresse s'impose contre Oyonnax et s'éloigne de la zone rouge, „L’Équipe”, 23 grudnia 2018 [dostęp 2021-11-16] [zarchiwizowane z adresu 2018-12-24] (fr.).
  21. ↑ Bourg-en-Bresse : paradoxe d’une saison incroyable aux airs de tragédie, rugbyrama.fr, 8 maja 2019 [dostęp 2021-11-16] [zarchiwizowane z adresu 2021-11-13] (fr.).
  22. ↑ a b Nevers : l’Aixois Charlat s’engage, Papidze vers La Rochelle, „Midi Olympique”, rugbyrama.fr, 8 lutego 2021 [dostęp 2021-11-16] [zarchiwizowane z adresu 2021-11-13] (fr.).
  23. ↑ Léo Couffin, Raconte moi ton essai... Andrzej Charlat, rugbyrama.fr, 5 marca 2020 [dostęp 2021-11-16] [zarchiwizowane z adresu 2021-11-13] (fr.).
  24. ↑ Rhule, Naituvi, Coertzen ... Élisez les ailiers de la saison, rugbyrama.fr, 27 czerwca 2020 [dostęp 2021-11-16] [zarchiwizowane z adresu 2021-11-13] (fr.).
  25. ↑ Julien Plazanet, Triplé de Charlat, fin de match à suspens, et score de parité entre Nevers et Grenoble, rugbyrama.fr, 22 października 2021 [dostęp 2021-11-16] [zarchiwizowane z adresu 2021-11-14] (fr.).
  26. ↑ RET: Kadra na Portugalia v Polska, Polski Związek Rugby, 8 lutego 2017 [dostęp 2021-11-16] [zarchiwizowane z adresu 2017-04-20] (pol.).
  27. ↑ a b Formularz zawodów Portugalia – Polska, Rugby Europe, 18 lutego 2017 [zarchiwizowane z adresu 2018-02-24] (ang. • fr.).
  28. ↑ XV: Powołania na Mołdawia v Polska, Polski Związek Rugby, 11 marca 2017 [dostęp 2021-11-16] [zarchiwizowane z adresu 2021-11-13] (pol.).
  29. ↑ RET: Kadra na Polska v Holandia - Aktualizacja 2, Polski Związek Rugby, 29 marca 2017 [dostęp 2021-11-16] [zarchiwizowane z adresu 2021-01-18] (pol.).
  30. ↑ Poznaliśmy skład na Mołdawię, Polski Związek Rugby, 15 marca 2017 [dostęp 2021-11-16] [zarchiwizowane z adresu 2021-11-15] (pol.).
  31. ↑ a b RET: Polska v Holandia 14:13, Polski Związek Rugby, 8 kwietnia 2017 [dostęp 2021-11-16] [zarchiwizowane z adresu 2018-03-10] (pol.).
  32. ↑ 60-lecie PZR: Polska v Europa 52:19, Polski Związek Rugby, 9 września 2017 [dostęp 2021-11-16] [zarchiwizowane z adresu 2021-01-18] (pol.).
  33. ↑ RET: Kadra na Polska v Szwajcaria - Aktualizacja 2, Polski Związek Rugby, 15 kwietnia 2017 [dostęp 2021-11-16] [zarchiwizowane z adresu 2021-11-11] (pol.).
  34. ↑ Andrzej Kozak, Podsumowanie roku 2017 reprezentacji Polski w Rugby 7, Polski Związek Rugby [dostęp 2021-11-16] [zarchiwizowane z adresu 2021-11-07] (pol.).
  35. ↑ a b Formularz zawodów Holandia – Polska, Rugby Europe, 3 marca 2018 [dostęp 2018-03-10] [zarchiwizowane z adresu 2018-03-04] (ang. • fr.).
  36. ↑ a b Formularz zawodów Czechy – Polska, Rugby Europe, 29 września 2018 [zarchiwizowane z adresu 2018-09-30] (ang. • fr.).
  37. ↑ RET: Powołania na Polska v Litwa, Polski Związek Rugby, 15 października 2018 [dostęp 2021-11-16] [zarchiwizowane z adresu 2021-11-13] (pol.).
  38. ↑ Jean-François Supié, L’étonnant doublé d’Andrzej Charlat, „Le Progrès”, 24 grudnia 2018 [dostęp 2021-11-16] [zarchiwizowane z adresu 2021-11-12] (fr.).
  39. ↑ Saison 1999-2000, CSPG Puy-Guillaume [dostęp 2021-11-16] [zarchiwizowane z adresu] (fr.).

Media użyte na tej stronie

Flag of Portugal.svg
Flag of Portugal, created by Columbano Bordalo Pinheiro (1857-1929), officially adopted by Portuguese government in June 30th 1911 (in use since about November 1910). Color shades matching the RGB values officially reccomended here. (PMS values should be used for direct ink or textile; CMYK for 4-color offset printing on paper; this is an image for screen display, RGB should be used.)
Rugby union pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Rugby union. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.