Andrzej Cichowski

Andrzej Cichowski
major piechoty major piechoty
Data i miejsce urodzenia

7 listopada 1894
Krzesławice

Data i miejsce śmierci

9 czerwca 1974
Londyn

Przebieg służby
Lata służby

przed 19181947

Siły zbrojne

Orzełek II RP.svg Wojsko Polskie
Poland badge.jpg Polskie Siły Zbrojne

Jednostki

20 pułk piechoty,
Batalion KOP „Skałat”,
24 pułk piechoty

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa,
wojna polsko-bolszewicka,
II wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Walecznych (1920-1941)

Andrzej Cichowski (ur. 7 listopada 1894 w Krzesławicach, zm. 9 czerwca 1974 w Londynie) – polski prawnik, major piechoty Wojska Polskiego, starosta, minister skarbu w Rządzie RP na uchodźstwie.

Życiorys

W czasie wojny z bolszewikami walczył w szeregach 20 pułku piechoty Ziemi Krakowskiej, w stopniu porucznika.

1 czerwca 1921 roku był „odkomenderowany” na Uniwersytet Jagielloński celem ukończenia studiów, a jego oddziałem macierzystym był nadal 20 pułk piechoty[1]. Po ukończeniu studiów uzyskał tytuł doktora praw. Później ukończył również dwuletnią Szkołę Nauk Politycznych przy Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego.

3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 307. lokatą w korpusie oficerów piechoty[2]. 22 lipca 1922 roku został zatwierdzony na stanowisku pełniącego obowiązki dowódcy III batalionu 20 pułku piechoty w Krakowie[3][4]. 31 marca 1924 roku został awansowany na majora ze starszeństwem z dniem 1 lipca 1923 roku i 93. lokatą w korpusie oficerów piechoty[5]. W tym samym roku został przeniesiony do Doświadczalnego Centrum Wyszkolenia w Rembertowie, pozostając oficerem nadetatowym 20 pułku piechoty[6].

31 lipca 1926 roku został przeniesiony do Korpusu Ochrony Pogranicza[7]. W 1927 roku objął dowództwo 12 batalionu granicznego w Skałacie[8]. Z dniem 15 grudnia 1929 roku został przeniesiony z KOP i przydzielony, bez prawa do należności za delegację, do dyspozycji szefa Samodzielnego Wydziału Wojskowego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych w Warszawie[9]. Z dniem 31 marca 1931 roku został przeniesiony w stan spoczynku[10]. W 1934 roku pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Poznań Miasto. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr VII. Był wówczas „przewidziany do użycia w czasie wojny”[11].

W latach 1930–1934 był starostą powiatowym w Nowym Tomyślu, a w latach 1935–1939 starostą powiatowym w Starogardzie Gdańskim.

Po wybuchu II wojny światowej znalazł się w Związku Radzieckim. W 1941 wstąpił do Armii Andersa, został mianowany dowódcą 24 pułku piechoty.

Po II wojnie światowej pozostał na emigracji. W 1955 został członkiem Głównej Komisji Rewizyjnej Skarbu Narodowego. W 1957 roku został awansowany na podpułkownika w korpusie oficerów piechoty. Od tegoż roku był członkiem Głównej Komisji Skarbu Narodowego związanej z prezydentem Augustem Zaleskim. Od listopada 1958 był członkiem II Rady Rzeczypospolitej Polskiej, w 1963 wszedł w skład III Rady Rzeczypospolitej Polskiej, w której objął funkcję wiceprzewodniczącego. 25 czerwca 1965 roku Prezydent RP August Zaleski mianował go ministrem skarbu w rządzie Aleksandra Zawiszy[12]. 11 października 1965 roku Prezydent RP przychylił się do jego prośby i zwolnił go z urzędu ministra skarbu[13]. W tym samym roku zastąpił Adama Pragiera na stanowisku przewodniczącego III Rady RP. Pełnił tę funkcję do 1967 roku.

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r. Dodatek do Dziennika Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 37 z 24 września 1921 roku, s. 79, 583.
  2. Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Załącznik do Dziennika Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 13 z 8 czerwca 1922 roku, Zakłady Graficzne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1922, s. 42.
  3. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 22 z 22 lipca 1922 roku, s. 546.
  4. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 182, 407.
  5. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 32 z 2 kwietnia 1924 roku, s. 169.
  6. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 171, 349, 1370.
  7. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 30 z 31 lipca 1926 roku, s. 237.
  8. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 121, 172.
  9. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 20 z 23 grudnia 1929 roku, s. 403. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 14 z 20 września 1930 roku, s. 306
  10. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 3 z 26 marca 1931 roku, s. 126.
  11. Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 326, 990.
  12. Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej Nr 3, Londyn 17 lipca 1965 roku, s. 14.
  13. Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej Nr 4, Londyn 23 grudnia 1965 roku, s. 28.

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

PL Epolet mjr.svg
Naramiennik majora Wojska Polskiego (1919-39).
Orzełek II RP.svg
Autor: Poznaniak, Licencja: CC BY-SA 2.5
Orzełek Wojsk Lądowych II RP
Poland badge.jpg
Poland badge. Second World War period Polish Army (post-1939 Free Polish Army) shoulder title.
POL Krzyż Walecznych (1920) BAR.svg
Baretka: Krzyż Walecznych (1920).