Andrzej Czarnkowski

Andrzej Czarnkowski
Herb duchownego
Data urodzenia1507
Data i miejsce śmierci1562
Czarnków
Miejsce pochówkuPoznań
Biskup poznański
Okres sprawowania1553-1562
Wyznaniekatolicyzm
Kościółrzymskokatolicki
Nominacja biskupia1553
Sakra biskupiabrak danych

Andrzej Czarnkowski herbu Nałęcz III (ur. 1507, zm. 9 lipca 1562 w Czarnkowie) – biskup poznański od 1553, szambelan papieski, prałat-kustosz płocki od 1545, scholastyk krakowski od 1543 i płocki od 1541, kanonik krakowski i poznański od 1540, gnieźnieński od 1531, proboszcz kapitulny gnieźnieński od 1538, proboszcz wielicki, sekretarz królewski Zygmunta I Starego od 1541 roku[1].

Życiorys

Był synem kasztelana bydgoskiego Macieja i Katarzyny Opaleńskiej.

Studiował w Niemczech i we Włoszech. W latach 1533-1536 razem ze Stanisławem Hozjuszem w Padwie, gdzie został syndykiem nacji polskiej jurystów.

Był posłem Zygmunta I Starego na sejmik województwa krakowskiego w Proszowicach[2].

Przebywał w kurii rzymskiej w latach 1537-1541, gdzie będąc szambelanem papieskim reprezentował interesy Polski przy Stolicy Apostolskiej. Jako poseł króla Zygmunta I Starego w 1538 składał papieżowi gratulacje z powodu zawarcia pokoju pomiędzy Francją i Niemcami. Przedstawił wówczas projekt przeznaczenia świętopietrza na cele walki z Turcją.

Wielokrotnie brał udział w misjach dyplomatycznych: w 1540/1541 do króla rzymskiego Ferdynanda I Habsburga, w 1541 na Sejm Rzeszy, w 1550 od Zygmunta II Augusta do Karola V Habsburga, do papieża Juliusza III.

Jako biskup poznański wznosił w swoich majątkach liczne budowle i zakładał ogrody. Zgromadził duży majątek, który posłużył do pomnożenia magnackiej fortuny swoich braci. Zwalczał wpływy innowierców w swojej diecezji. W 1554 udało mu się stłumić propagandę innowierczą w Poznaniu. Powołał wówczas na inkwizytora i kaznodzieję katedralnego dominikanina Pawła Sarbina, za dyspensą papieską powierzając mu miejsce w kapitule. 27 kwietnia 1557 i 13 stycznia 1561 zwołał w Poznaniu dwa synody diecezjalne, które poświęcił obronie interesów kościoła i reformie kleru i wiernych.

Pochowany w katedrze śś. Apostołów Piotra i Pawła w Poznaniu[3].

Przypisy

  1. Andrzej Wyczański, Między kulturą a polityką. Sekretarze Zygmunta Starego 1506-1548, Warszawa 1990, s. 249.
  2. Andrzej Wyczański, Posłowie Zygmunta I na sejmiki, w: Władza i społeczeństwo XVI i XVII w., Warszawa 1989, s. 195.
  3. Krzysztof Rafał Prokop, Nekropolie biskupie w nowożytnej Rzeczypospolitej (XVI–XVIII w.), Kraków-Warszawa 2020, s. 139.

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

POL COA Nałęcz III.svg
Autor: Ta ^specifik^ z W3C grafika wektorowa została stworzona za pomocą Inkscape przez Avalokitesvara ., Licencja: CC BY-SA 3.0
Herb szlachecki Nałęcz III