Andrzej Gomuliński

Andrzej Gomuliński

Państwo działania	Polska
Data i miejsce urodzenia	17 lipca 1936 Warszawa
Data śmierci	4 stycznia 2008
profesor doktor inżynier nauk technicznych
Specjalność: mechanika budowli
Doktorat	1965
Profesura	1995
Odznaczenia

Grób prof. Andrzeja Gomulińskiego na Cmentarzu ewangelicko-reformowanym w Warszawie

Andrzej Gomuliński (ur. 17 lipca 1936 w Warszawie – zm. 4 stycznia 2008) – polski działacz opozycji antykomunistycznej oraz naukowiec z dziedziny inżynierii lądowej.

Życiorys

Urodził się 17 lipca 1936 r. w Warszawie jako syn pułkownika Wojska Polskiego. Ojciec w czasie II wojny światowej walczył w szeregach polskich sił zbrojnych na terenie Wielkiej Brytanii, wrócił do kraju w 1947 r.

Maturę zdał w 1953 w Grodzisku Mazowieckim, po czym kontynuował naukę na Wydziale Inżynierii Lądowej Politechniki Warszawskiej. Studia ukończył z wyróżnieniem w 1959 r. Po czym rozpoczął pracę naukowo-dydaktyczną w Katedrze Mechaniki Budowli pod kierunkiem prof. Zbigniewa Kączkowskiego. Pracę doktorską obronił w 1965 r., a tytuł naukowy profesora uzyskał w 1995 r. W latach 1984-1990 obejmuje z wyboru stanowisko dziekana Wydziału Inżynierii Lądowej Politechniki Warszawskiej. W latach 1996-2002 piastuje funkcję wiceprzewodniczącego Rady Głównej Szkolnictwa Wyższego. Jest autorem licznych prac naukowych z dziedziny stateczności i dynamiki konstrukcji budowlanych. Pośmiertnie uhonorowany Medalem Politechniki Warszawskiej^[1].

Działacz podziemnych struktur NSZZ „Solidarność”, gdzie występował najczęściej pod pseudonimem Olgierd. W latach 1983-1989 kierował redakcją i studiem podziemnego Radia Solidarność.

Spoczywa na cmentarzu ewangelicko-reformowanym w Warszawie (kw. W-2-18)^[2].

Odznaczenia

• Srebrny Krzyż Zasługi - 1974;
• Złota Odznaka Zasłużonego dla Województwa Warszawskiego - 1975;
• Odznaka "Zasłużony dla budownictwa" - 1978;
• Złoty Krzyż Zasługi - 1980;
• Krzyż Kawalerski OOP - 1989;
• Krzyż Oficerski OOP - 1998,
• Krzyż Komandorski OOP - 2007.

Przypisy