Andrzej II węgierski

Andrzej II
król Węgier i Chorwacji
Ilustracja
ilustracja herbu
Król Węgier i Chorwacji
Okres

od 1205
do 1235

Poprzednik

Władysław III

Następca

Bela IV

Król Halicko-Włodzimierski
Okres

od 1227
do 1230

Poprzednik

Mścisław II Udały

Następca

Daniel Halicki

Dane biograficzne
Dynastia

Arpadowie

Data urodzenia

1176

Data śmierci

26 października 1235

Ojciec

Bela III

Matka

Agnieszka z Châtillon

Żona

Gertruda z Meran
od ok. 1200
do 28 września 1213

Dzieci

Anna Maria
Bela IV
Elżbieta
Koloman

Żona

Jolanta de Courtenay
od 1215
do czerwca 1233

Dzieci

Jolanta

Żona

Beatrycze d'Este
od 14 maja 1234
do 26 października 1235

Dzieci

Andrzej (zm. 1234)
Stefan Pogrobowiec

Andrzej II z królową Gertrudą z Meran. karta z Landgrafenpsalter 1211–1213

Andrzej II, węg. II. András magyar király (ur. 1176, zm. 26 października 1235) – od 1205 król Węgier, Chorwacji i od 1206 król halicko-włodzimierski (łac. rex Galiciae et Lodomeriae).

Życiorys

Młodszy syn króla Beli III i Agnieszki de Châtillon. Młodszy brat króla Emeryka.

W 1211 roku ściągnął do Siedmiogrodu Krzyżaków, osadzając ich w Burzenlandzie z zadaniem obrony królestwa przed pogańskimi Połowcami[1]. Jednak już po kilkunastu latach, w 1225 roku wygnał ich z kraju, gdy zorientował się, iż Krzyżacy bardziej zainteresowani są stworzeniem u niego własnego, odrębnego państwa niż walką z poganami. Wypędzając Krzyżaków z Siedmiogrodu, przyznał liczne przywileje Sasom siedmiogrodzkim (tzw. Diploma Andreanum z 1224 r.)[2].

Węgrzy nie byli zadowoleni z rządów króla, dlatego władca, chcąc pozyskać rycerstwo i możnych, wydał w 1222 Złotą bullę – przywilej zwalniający ich z podatków, a także gwarantujący im nietykalność osobistą, prawo wyboru urzędników ziemskich oraz kontrolę rządów przez sejm zwoływany raz do roku. Obiecał też nie rozdawać lenn i urzędów obcym.

W latach 1217–1218 brał udział w V wyprawie krzyżowej, uczestniczył wówczas w obronie Akki. Zmarł 26 października 1235 r. i został pochowany w katedrze w Wielkim Waradynie (obecnie Oradea).

Przodkowie

4. Gejza II   
  2. Bela III
5. Eufrozyna    
   1. Andrzej II
6. Renald z Chatillon  
  3. Agnieszka z Châtillon  
7. Konstancja z Antiochii   
 

Małżeństwa

Około roku 1200 Andrzej ożenił się z Gertrudą z Meranu (siostrą Agnieszki i Jadwigi). Mieli 5 dzieci:

W lutym 1215 Andrzej ożenił się z Jolantą de Courtenay, córkę z drugiego małżeństwa Piotra II, cesarza łacińskiego. Miał z nią jedynie córkę:

14 maja 1234 trzecią żoną Andrzeja została Beatrycze d’Este, córka Aldobrandina I d’Este. Urodziła Andrzejowi pogrobowego syna:

Przypisy

  1. Wielka Historia Świata - Późne średniowiecze. Praca zbiorowa pod redakcją naukową Macieja Salamona. T. 5. Kraków: Oficyna Wydawnicza FOGRA, 2005, s. 419. ISBN 83-85719-89-X.
  2. Konrad Gündisch, The History of Transylvania and the Transylvanian Saxons, p. 2.3.2-2.3.3.

Media użyte na tej stronie

Andrew II of Hungary.jpg
Andrew II of Hungary
CoA of the Kingdom of Croatia.svg
Coat of Arms of the Kingdom of Croatia (unofficial)
Coa Hungary Country History Andrew II (1205-1235).svg
The coat of arms of Andrew II of Hungary (Andrew II the Jerosolimita)
Andreas Getrude Ungarn.jpg
Gertrud von Andechs-Meranien und Andreas II. von Ungarn, Miniatur im Landgrafenpsalter, unbekannter Künstler, ca. zwischen 1211-1213, Projekt: Landesausstellung, Bayern-Ungarn Tausend Jahre, Haus der Bayerischen Geschichte, 2001